Jiva (Dziva, nemis. Siwa) — gʻarbiy slavyan ayol xudosi, polab yerida asosiy. Baʼzi talqinlarga koʻra — hayot va unumdorlik maʼbudasi.

Tavsif tahrir

Gelmold qisqacha maʼbuda Jiva (Siva) ni polab maʼbudasi sifatida eslatib oʻtadi. Ushbu maʼbuda tasviri bir nechta oʻxshash rasmlarda mavjud. Ulardan eng qadimiysi Botoning sakson xronikasida joylashgan. Unda maʼbuda Prove va Radegast bilan birga tasvirlangan va gravyuraning yonida quyidagi tavsif mavjud:

Jiva qoʻlida meva boʻlgan yalangʻoch ayol sifatida tasvirlangan; ushbu rasmdan XVIII asr asarlarida nashr etilgan Gravyuralar qilingan. Shuni taʼkidlash kerakki, Rim maʼbudasi Tsereru anʼanaviy tarzda tasvirlangan. Vestfaliya gravyuralaridan birida tirik bir juft kaptar va bir juft oqqushlar tortilgan aravada tasvirlangan va gravyurada „Krosopani sei Dziva Slavorum“ yozilgan.

Mater Verborum Rim Tsererga mos keladigan Sius fertillik maʼbudasi haqida gapiradi:

„Non, don, don yoki don maʼbudasi: Siua.“ „Don maʼbudasi, Tserara: Sius“[1]

„Ceres, fruges, frumentum, vel dea frumenti: siua“. „Dea frumenti, Ceres: Sius“

Polsha panteonida J. Dlugosha Jive (Zywye) — hayot xudosi; Abraxam Fransuzelning serbo-koʻlmak panteonida hayot maʼbudasi paydo boʻladi „Siwa Polon. Zyvvie, Dea vita“. Nihoyat, polsha-belaruslik yozuvchi Matsey Striyikovskiy „shovqinli jonli shamol xudosi“ va ob-havo, „aniq va quvnoq kunlarning xudosi“ni bogʻlaydi.

1874-yilda kashf etilgan asteroid (140) Jiva nomi bilan atalgan.

Manbalar tahrir

  1. Hanka, p. 5-6. Tsit. po: Friedrich Wigger. Berno, der erste Bischof von Schwerin, und Meklenburg zu dessen Zeit[sayt ishlamaydi] // Jahrbücher des Vereins für Mecklenburgische Geschichte und Altertumskunde, 1863.

Havolalar tahrir