Karl Berngardovich Radek — rus inqilobchisi, (ruscha: Карл Бернгардович Радек Karl Radek, 1885-yil 31-oktabr — 1939-yil 19-may). U birinchi jahon urushi oldidan Polsha[1]va nemis sotsial-demokratik harakatlarida faol marksist va Rossiya inqilobidan keyin Sovet Ittifoqidagi Kommunistik xalqaro lider.

Yoshligi tahrir

Radek Avstriya-Vengriyaning Lemberg shahrida (hozirgi Ukrainaning Lvov shahri) Karol Sobelson nomida litvaliklar oilasida tugʻilgan; uning otasi Bernxard pochta boʻlimida ishlagan va Karl yoshligida vafot etgan[2]. U Radek ismini Stefan Jeromskining „Syzyfowe prace“ („Sizifning mehnatlari“, 1897-yil) asaridagi sevimli qahramon Andrzej Radekdan oldi[2].

Radek 1904-yilda Polsha va Litva Qirolligi sotsial-demokratiyasiga (SDKPiL) qoʻshildi va 1905-yil Varshavadagi inqilobda qatnashdi, u erda partiyaning „Czerwony Sztandar“ gazetasi uchun mas’ul edi[3].

Germaniya va „Radek ishi“ tahrir

1907-yilda Polshada hibsga olinib, qamoqdan qochib ketganidan soʻng, Radek Germaniyaning Leyptsig shahriga koʻchib oʻtdi va Germaniya Sotsial-demokratik partiyasiga (SPD) qoʻshildi va partiyaning Leipziger Volkszeitung kompaniyasida ishladi[4]. U 1911-yilda Bremerga qayta joylashdi va u erda Bremen Burgerzeitung kompaniyasida ishladi va 1912-yil may oyida Die Neue Zeit gazetasida Karl Kautskiyning imperializm tahliliga hujum qilgan bir necha kishidan biri edi.

1910-yil sentyabr oyida Radek Polsha Sotsialistik partiyasi aʼzolari tomonidan SDKPiLga qarshi antisemitizm kampaniyasi doirasida partiya oʻrtoqlaridan kitoblar, kiyim-kechak va pullarni oʻgʻirlashda ayblandi. Shu munosabat bilan uni SDKPiL yetakchilari Rosa Luxemburg va Leo Jogiches qattiq himoya qilishdi. Keyingi yil esa SDKPiL oʻz yoʻnalishini oʻzgartirdi, bu qisman Jogiches va Vladimir Lenin oʻrtasidagi shaxsiy toʻqnashuv tufayli, yaʼni Yakov Hanecki boshchiligidagi partiyaning yosh aʼzolari, shu jumladan Radek ham Lenin tarafini olgan edi. Radekga misol keltirmoqchi boʻlgan Jogiches oʻgʻirlik ayblovlarini jonlantirdi va 1911-yil dekabr oyida tergov qilish uchun partiya komissiyasini chaqirdi. U 1912-yil iyul oyida komissiyani hech qanday xulosaga kelmagani uchun tarqatib yubordi va avgust oyida partiya sudi orqali Radekni chiqarib yuborish toʻgʻrisida qaror qabul qildi. Oʻzlarining yozma xulosalarida ular uning taxalluslarini sindirishdi va bu uning Rossiya tomonidan bosib olingan Polshada qolish uchun xavfli ekanligini taʼkidladi[5].

1912-yilda Avgust Thalhaimer Radekni moliyaviy qiyinchiliklarga duch kelgan mahalliy SPD partiyasi gazetasi Freie Volkszeitungni vaqtincha boshqarish uchun Göppingenga (Shtutgart yaqinida) borishga taklif qildi. Radek Wurttembergdagi mahalliy partiya rahbariyatini gazetaning ularga dushmanligi tufayli revizionistlarga gazetani boʻgʻishda yordam berishda aybladi[5]. 1913-yilgi SPD Kongressi Radekning chiqarib yuborilishini qayd etdi va keyin birodar partiyadan chiqarilgan hech kim Ikkinchi Internasionalning boshqa partiyasiga qoʻshila olmaydi va bu qoidani Radekga nisbatan qoʻllay olmaydi degan printsipial qarorga keldi. SPD ichida Anton Pannekoek va Karl Liebknecht bu harakatga qarshi chiqdilar, Leon Trotskiy va Vladimir Lenin kabi Internasionalning boshqalari[5], ularning baʼzilari Internasional tomonidan tashkil etilgan „Parij komissiyasi“da qatnashdilar[6].

Birinchi jahon urushi va rus inqilobi tahrir

Birinchi jahon urushi boshlanganidan keyin Radek Shveytsariyaga koʻchib oʻtdi va u erda Lenin va Bremen chaplari oʻrtasida aloqachi boʻlib ishladi, u Germaniyada boʻlgan davridan beri yaqin aloqada boʻlib, uni Paul Levi bilan tanishtirdi[7]. U 1915-yilda Zimmerwald konferentsiyasida ishtirok etib, chap tomonda edi.

 
Karl Radek 1919-yil

Birinchi jahon urushi paytida Radek Vladimir Lenin bilan 1916-yilgi Irlandiya Pasxa koʻtarilishi mavzusida munozaralar olib bordi; Lenin qoʻzgʻolon haqida qattiq ishtiyoq bilan qaragan boʻlsa-da, buni ingliz imperializmiga zarba sifatida koʻrdi, Radek bunga rozi boʻlmadi. Teodor Rotshteynga (Londonda yashovchi, Rossiya imperiyasidan chiqqan yahudiy muhojiri) oʻz nuqtai nazariga asoslanib, u „Sinn Fein harakati“ deb atagan narsa mayda burjua va Irlandiyada oldingi qoʻzgʻolonlarning asosi dehqon dehqon ekanligini taʼkidladi, asrning boshida Angliya tomonidan joylashtirilgan edi. Radek oʻzining "Qoʻshiqning oxiri" maqolasida irland tilini rasmiy maqomga qaytarish boʻyicha urinishlar „oʻrta asr“ boʻlgani uchun notoʻgʻri boʻlganini daʼvo qildi. Leon Trotsky Radek va Lenin oʻrtasida bir qarashda edi.

1917-yilda Radek Rossiyadagi fevral inqilobidan keyin Lenin va boshqa rus inqilobchilarini Germaniya orqali olib oʻtadigan muhrlangan poezdning yoʻlovchilaridan biri edi. Biroq, unga Rossiyaga kirish rad etildi va Stokgolmga bordi va u yerda bolsheviklar hujjatlarining nemis tilidagi nusxalarini va rus tilidan tarjima qilingan boshqa maʼlumotlarni tayyorladi, u „Russische Korrespondenz-Pravda“ va „Bote der Russischen Revolution“ jurnallarida chop etdi.

Oktyabr inqilobi va Rossiyada fuqarolar urushi boshlanganidan soʻng, Radek Petrogradga keldi va tashqi ishlar boʻyicha vitse-komissar boʻldi, Brest-Litovsk shartnomasi muzokaralarida qatnashdi, shuningdek, nemis qoʻshinlari oʻrtasida bolshevik targʻibotini tarqatish uchun harbiy asirlar mas’ul boʻldi.

Komintern va nemis inqilobi tahrir

 
Karl Radek (chapdan 3-chi) Kominternning 2-Jahon kongressida, Moskva, 1920-yil.

Bolsheviklar rejimining rasmiy vakili sifatida tan olinishi rad etilgandan soʻng[8], :893Radek va boshqa delegatlar — Adolph Joffe, Nikolai Bukharin, Kristian Rakovskiy va Ignatov — Germaniya Sovetlari Kongressiga tashrif buyurishdi[9]. Chegarada qaytarilgandan soʻng, Radek yolgʻiz oʻzi 1918-yil dekabr oyida Germaniya chegarasini noqonuniy kesib oʻtib, 19 yoki 20-dekabrda Berlinga etib keldi[5]:467u erda Germaniya Kommunistik partiyasi (KPD) tashkil etilishiga olib keladigan munozaralar va konferentsiyalarda qatnashdi[9]. Radek 1919-yil 12-fevraldagi spartakchilar qoʻzgʻolonidan soʻng hibsga olindi va 1920-yilning yanvarida ozodlikka chiqqunga qadar Moabit qamoqxonasida saqlandi[9]. U Moabitda boʻlganida nemis hukumatining bolsheviklarga munosabati oʻzgardi. Versal shartnomasidan jabr koʻrgan xalqlar ittifoqini — asosan Germaniya, Rossiya va Turkiyani yaratish gʻoyasi Berlinda valyutaga aylandi, buning natijasida Radekga oʻz qamoqxonasida mehmonlar oqimini, shu jumladan Walter Ratenauni qabul qilishga ruxsat berildi, Arthur Holitscher, Enver Pashoa va Ruth Fischer[10][11].

Rossiyaga qaytib kelgach, Radek nemis masalalari boʻyicha asosiy mas’uliyatni oʻz zimmasiga olgan Kominternning kotibi boʻldi. U KPDni Germaniya Kommunistik Ishchi partiyasi vakillarini Kominternning 2-Kongressida ishtirok etishga taklif qilishiga qarshi chiqqanidan soʻng, uni Komintern ijroiya organi va Sovet Ittifoqi Kommunistik partiyasiga qarshi qoʻyganidan keyin bu lavozimdan chetlatildi[12]. :893–4Aynan Radek Shtutgart kommunistlarining boshqa ishchilar sinfi tashkilotlari bilan birlashgan front uchun kurashish shiorini oldi va keyinchalik Komintern tomonidan ishlab chiqilgan strategiyaning asosini tashkil etdi[13].

Chap muxolifatga tahrir

 
Krasnaya Noyabr yozuvchilari orasida Karl Radek (Aleksandr Voronskiyning qizini ushlab).

Muxolifat va koʻrgazma sinovlaridan keyin tahrir

 
Karl Radek Sovet inqilobi yetakchisi Larisa Raysnerning dafn marosimida qatnashmoqda

Tanlangan asarlar tahrir

Ingliz tilida mavjud tahrir

Nemis tilida mavjud tahrir

Manbalar tahrir

  1. LLC, General Books. Polish Revolutionaries: Felix Dzerzhinsky, Karl Radek, Rosa Luxemburg, Yakov Ganetsky, Wilfrid Michael Voynich, Julian Marchlewski (en). General Books LLC, 2010. ISBN 9781155386140. 
  2. 2,0 2,1 Lerner, Warren Lerner. The Last Internationalist. Press, 1970. ISBN 978-0804707220. 
  3. "The Bolshevik-Leninist Faction". Revolutionary History 9 (4): 137–160. 1988. https://www.marxists.org/archive/broue/1988/xx/blf.html. 
  4. Broué, Pierre (1988). "The Bolshevik-Leninist Faction". Revolutionary History 9 (4): 137–160. https://www.marxists.org/archive/broue/1988/xx/blf.html. 
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 Nettl, John Peter. Rosa Luxemburg. Oxford University Press, 1969. ISBN 978-0192810403. 
  6. Broué, Pierre (1988). "The Bolshevik-Leninist Faction". Revolutionary History 9 (4): 137–160. https://www.marxists.org/archive/broue/1988/xx/blf.html. 
  7. Broué, Pierre (1988). "The Bolshevik-Leninist Faction". Revolutionary History 9 (4): 137–160. https://www.marxists.org/archive/broue/1988/xx/blf.html. 
  8. Broué, Pierre (1988). "The Bolshevik-Leninist Faction". Revolutionary History 9 (4): 137–160. https://www.marxists.org/archive/broue/1988/xx/blf.html. 
  9. 9,0 9,1 9,2 „Karl Radek: November (Introduction by E.H. Carr)“. www.marxists.org. Qaraldi: 2019-yil 14-oktyabr.
  10. Schüddekopf, Otto-Ernst (1962). "Karl Radek in Berlin : ein Kapitel deutsch-russischer Beziehungen im Jahre 1919 [Karl Radek: a chapter in German-Russian relations in 1919]" (de). Archiv für Sozialgeschichte. http://library.fes.de/jportal/servlets/MCRFileNodeServlet/jportal_derivate_00020003/afs-1962-087.pdf. Qaraldi: 1 May 2019. Karl Radek]]
  11. Fischer, Ruth. Stalin and German Communism: A Study in the Origins of the State Party, Social Science Classics. Transaction Publishers [1948], 2006. ISBN 978-0878558223. 
  12. Broué, Pierre (1988). "The Bolshevik-Leninist Faction". Revolutionary History 9 (4): 137–160. https://www.marxists.org/archive/broue/1988/xx/blf.html. 
  13. Broué, Pierre (1972). "Spartacism, Bolshevism and Ultra-Leftism in the Face of the Problems of the Proletarian Revolution in Germany (1918-1923)". Revolutionary History 9 (4): 108–118. https://www.marxists.org/archive/broue/1972/xx/defence.html. 

Havolalar tahrir

  • Quotations related to Karl Radek at Wikiquote
  • Media related to Karl Radek at Wikimedia Commons
  • Biography on Spartacus Educational
  • Newspaper clippings about Karl Radek in the 20th Century Press Archives of the ZBW