Said Ahmad: Versiyalar orasidagi farq

Kontent oʻchirildi Kontent qoʻshildi
Uzgen bot (munozara | hissa)
k Robot: Automated text replacement (-’ +`)
Uzgen bot (munozara | hissa)
k Robot: Automated text replacement (-` +')
Qator 2:
Mashhur o`'zbek adibi Said Ahmad (Saidahmad Husanxo`'jaev) 1920 yilning 10 iyunida Toshkent shahrining “[[Samarqand darvoza]]” mahallasida tug`'ilgan.
 
Uning bolaligi Abdulla Qodiriy, Elbek, Oybek, G`'afur G`'ulom singari adiblar davrasida o`'tdi. Tabiatan qiziquvchan, tinib-tinchimas Said Ahmad adabiyotga kirib kelguncha juda ko`'p sohalarda o`'zini sinab ko`'rdi: agitplakatlar yozdi, artist bo`'lishga urinib ko`'rdi, doktorlik maktabida o`'qidi, qurilish texnikumida tahsil oldi, rassomlik maktabiga qatnadi, mashhur fotochi Rensonga shogird tushdi, gazetalarga xabarlar yozdi.
 
U Nizomiy nomidagi pedinstitutda bir muddat o`'qigach, 1941 yilda “[[Mushtum]]” jurnalida ishladi. 1942-1943 yillarda respublika radiosida, 1943-1947 yillarda “[[Qizil O`'zbekiston]]” gazetasida, 1948-1950 yillarda “[[Sharq yulduzi]]” jurnalida mehnat qildi. 50-yillar boshida millatchi sifatida bir necha yil qamalib ham chiqdi. Milliy istiqlol yo`'lidagi xizmatlari uchun Said Ahmad 1999 yilda O`'zbekiston Qahramoni unvoniga sazovor bo`'lgan.
 
Said Ahmad hikoyanavis sifatida tanilgan. Uning “[[Cho`'l burguti]]”, “[[Lochin]]”, “[[Bo`'ston]]”, “[[To`'yboshi]]”, “[[Jimjitlik]]”, “[[Turnalar]]”, “[[Hayqiriq]]”, “[[Alla]]”, “[[Muhabbatning tug`'ilishi]]”, “[[Qorako`'z Majnun]]” singari o`'nlab hikoyalarida sadoqat, mehr, odamgarchilik, ishonch, e`'tiqod singari ma`'naviy qadriyatlar ta`'sirchan aks ettirilgan. Adib hikoyalarida inson ruhiyati tovlanishlarini ko`'rsatishga katta e`'tibor berganligi uchun ham bitganlari zavq bilan o`'qiladi va u prozaning shoiri hisoblanadi. Yozuvchi hajviy hikoyalar yaratish bo`'yicha Qahhor an`'analarini davom ettirgan ijodkordir. Uning “[[Sobiq]]”, “[[Qoplon]]”, “[[O`'rik domla]]”, “[[Mening do`'stim Babbaev]]”, “[[Muzey]]”, “[[Bo`'ri ovi]]”, “[[Xandonpista]]” kabi ko`'plab hajviyalarida inson tabiatidagi qusurlar badiiy tadqiq etiladi. Said Ahmad hajviy so`'z jilolarini nozik payqaydi va undan mohirona foydalanadi.
 
Said Ahmad nasrning deyarli barcha janrlarida qalam tebratadi. Uning qishloq mavzusidagi “[[Qadrdon dalalar]]” (1949), “[[Hukm]]” (1958) qissalari, chalkash insoniy taqdirlar mahorat bilan aks ettirilgan “[[Qirq besh kun]]” (1974) “[[Hijron kunlari]]” (1964), “[[Ufq bo`'sag`'asida]]” (1969) romanlaridan iborat “[[Ufq]]” trilogiyasi, inson qismati turg`'unlik davri qabohatlari fonida tasvirlangan “[[Jimjitlik]]” (1988) romani, Bolalar hayoti ifodalangan “[[Sherzod va Gulshod]]” (1945), dunyoning etti burchiga yoyilgan “[[Kelinlar qo`'zg`'oloni]]” (1976), yolg`'iz mo`'ysafid ruhiy iztiroblari aks ettirilgan “[[Kuyov]]” (1986) singari sahna asarlari adibning katta ijodiy imkoniyatlaridan dalolatdir.
 
Qator 25:
 
Adabiyotlar.
Mirvaliev S. O`'zbek adiblari. –T.: “[[Yozuvchi]]”, 2000.
Karimov N.va boshqalar 20 asr o`'zbek adabiyoti tarixi.–T.:]]”[[O`'qituvchi]]”, 1999.
Q. Yo`'ldoshev va boshqalar Adabiyot (6-sinf). –T.: “[[O`'qituvchi “[[, 2000.
 
{{wikify}}[[Category:O`'zbekiston: Shoir va Yozuvchilar]]