Muhammad: Versiyalar orasidagi farq

kishiga durust emasdur. Chunki bu mo’jizaning haqligi yuqorigi oyat bilan, ham hadis

bilan sobit bo‘ldi. Munga inkor qilish Qur’onni inkor qilish, demakdur.

Raddish-Shams, ya’ni, botib ketgan quyoshni qaytarmoqdur. Bu voqea shundoq erdikim,

Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Xaybar urushidan qaytishlarida butun askar bilan

qilchalik ish yo‘qdur. Ishondik, iymon keltirdik, ey rabbim, iymonimizni mangulik qil.

Omin!

Bu ersa daraxtlar tilga kelib Payg‘ambarimizga salom berishidir. Bu mo’jizani ko‘zlari

bilan ko‘rgan yaqin yuz sahoba rivoyat qildi. Bular ichida chahoryorlar boshliq, ulug‘

O‘pishga ruxsat qildilar.

Pir-ustozlar oyoq-qo‘llarini o‘pmaklik shundan qolgandur.

Bir kuni Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Makka ko‘chalarining birida kelayotib

Rukona degan bir kishiga yo‘liqib qoldilar. Bu ersa Quraysh yigitlari ichida eng atoqlik

ko‘rsatgan mo’jizalari ersa, besh-olti joyda bo‘lganligini mo’tabar hadis kitoblarida bayon

qilurlar.

Hazrati Abdulloh ibn Abbos rivoyat qilur:

«Bir kuni a’robiylardan bir kishi Rasululloh qoshlariga keldi va:

— O‘z o‘rningga qaytgil! — dedilar.

Yana qaytib borib ilgarigidek bo‘ldi. A’robiy ham darhol iymon keltirdi».

Hazrati Jobir raziyallohu anhu rivoyat qilur: «Bir kuni Rasululloh sollallohu alayhi

vasallam ahli Makkani dinga ochiq da’vat qildilar ersa, yosh-yalang, aqlsiz bir necha

Aytdilar ersa, qaytib borib, o‘z joyiga turdi. Buni ko‘rgach Rasululloh:

— Endi meni yolg‘onchi desalar ham parvoyim yo‘q,— dedidar».

Hazrati Ya’lo ibn Murra shundoq rivoyat qilur: «Rasululloh bilan birga safarga chiqdik. Bir

mo‘ljal yo‘l yurgandan so‘ngra manzilga kelib tushdik. Rasululloh sollallohu alayhi

— Bu daraxt meni ziyorat qilmoqqa Allohdan ruxsat so‘radi. Unga ruxsat berilgach,

menga kelib salom qilib qaytdi».

Jobir ibn Abdulloh rivoyat qilur:

«Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bir qancha askar bilan g‘azot safariga chiqdilar. Bir

u ikki daraxt ham bir-biridan ajralmish. Muborak boshlari bilan o‘ng va so‘l yoqqa imo

qildilar ersa, har qaysisi o‘z joyiga borib o‘rnashdi».

Jobir ibn Samura degan sahoba rivoyat qilur: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam

aytdilar:

kelgunlaricha yo‘lda yo‘liqqan daraxtlar, toshlar hammasi salom qilishdi. Rasululloh

alarning salomlariga javob qaytardilar».

Ibn Mojja rivoyat qilur:

«Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bir kuni Hazrati Abbos uylariga kirib, hammalarini

Abdurahmon, Said, Ummu Habiba — barilari bu mo’jizani quloqlari bilan angladilar».

Boshqa sahobalar ersa bulardan rivoyat qilishdi. Raziyallohu anhum.

Imom Buxoriy, Imom Termiziy Hazrati Anas ibn Molikdan shundog‘ rivoyat qilurlar:

«Bir kuni Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Hazrati Abu Bakr Siddiq, Hazrati Umar,

turganlarida xanjar urib shahid qildi. Ikkinchilarini ersa, o‘zaro chiqqan fitnachilar

uylariga bostirib kirib o‘ldirishdi, raziyallohu anhum.

Rasululloh qo‘llarida mayda ushoq toshlarning tasbeh aytishlaridur.

Bu voqeani bir necha mashhur hadis olimlari o‘z kitoblarida keltiribdurlar. Imom

Bundan ma’lum bo‘ldikim, boshqa sahobalarga qaraganda choryorlarning Xudo oldida

darajalari ulug‘ ekandir. Raziyallohu anhum.

Anas ibn Molik rivoyat qilur:

Bir kuni Rasulullohga bir kishi idish hadya berdi. Sahoblardin bir nechalari shu yerda

tasbeh aytgani turdi. Buning tovushini har ikkovlari angladilar. Bu ham Rasulullohning

mo’jizalaridan edi.

Imom Buxoriy boshliq bir necha hadis olimlari Hannona degan ustuna yig‘lagani

xususida kelgan hadisni mutavotir debdurlar. Ya’ni, bu mo‘jiza juma namoziga minglab

Hazrat Iso alayhissalom Alloh izni bilan o‘likni tiriltirib mo‘jiza ko‘rsatgan bo‘lsalar,

Rasululloh sollallohu alayhi vasallam quruq ustunga jon kirgizib, u bilan so‘zlashdilar.

Imom Ahmad, Imom Nasaiy hazrati Anasdan rivoyat qilurlar:

«Madinalik sahobalardan bir kishining ishlatib yurgan tuyasi bor edi. Bir kuni u tuyaning

lekin sajdaga loyiq bo‘lguvchi erlar esa xotunlarning dunyolik, oxiratlik haqlarini

qoldirmay bajarib turuvchi erlardir.

Ya’lo ibn Murra degan sahobadan rivoyat qilinur:

«Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bilan Madina atrofida jihod safariga chiqdik. Yo‘lda

Alar ham;

— Shundog‘ qilg‘aymiz, — deb va’da berishdi».

Imom Dorimiy, Imom Bayhaqiy Hazrati Jobirdan rivoyat qilurlar:

«Bir kuni Rasululloh bilan o‘ltirgan edik, yiroqdan bir tuya qochgandek bo‘lib bizga qarab

chog‘da imom Hasan qon to‘kishdan saqlanib, xalifalikni o‘z ixtiyori bilan Muoviyaga

topshirdi.

Habashiston podshosi Najoshiy vafot topdi. Bu odam Rasulullohni ko‘rmay turib o‘z

yerida iymon keltirgan edi. Madinaga hijrat qilmasdan ilgari sakson necha sahoba

Oldilariga janoza keltirilgan edi, mayitni ko‘rib turib janoza o‘qidilar. Bu esa

Rasulullohning mo’jizalaridan edi.

Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Tabuk g‘azotiga ketayotganlarida ulug‘

sahobalardan Abu Zar G‘iforiyning mingan tuyalari charchab, yurolmay askardan ajrab