Tuva tili: Versiyalar orasidagi farq

'''Tuva tili''' — turkiy tillar oilasiga mansub, asosan, RFning Tuva (Tiva) Respublikasida, qisman Mongoliya va Xitoyda tarqalgan til. Soʻzlashuvchilarning umumiy soni 250 ming kishiga yaqin (1990-y.larning oxiri). T.t. markaziy (adabiy tilga asos boʻlgan), gʻarbiy, shim.sharqiy va jan.sharqiy lahjalarga bulinadi. T.t.ning fonetik xususiyatlari: kuchli va kucheiz undoshlar oppozitsiyasi; qisqa, choʻziq va faringal (boʻgʻiz) unlilarining mavjudligi (at — ism, aat — otmok,, bosib chiqarmoq, aat — uy hayvoni; xaar — qor) va b. Morfologik xususiyatlari: joʻnalish kelishigining maxsus shakli (dagje — togga), shart maylining murakkab shakli (barzoʻmza — agar men borsam), chegara mayli, birgalik ravishdosh shakllarining mavjudligi va b. Sintaksisi ot kesimning qad. shakli qoʻllanishi bilan ajralib turadi (men bilir kiji men — men bilaman, bilagʻonman). Leksikasida moʻgʻul tilidan oʻzlashgan soʻzlar koʻp. Adabiy T.t. 20-a.ning 30— 50-y.larida shakllangan. Yozuvi 1930—41 y.larda lotin grafikasi asosida boʻlgan, 1941 y.dan rus grafikasi asosida shakllantirilgan.