Mirzo Tursunzoda: Versiyalar orasidagi farq

'''Mirzo Tursunzoda''' [1911.19.4 (2.5), Tojikiston, Regar tumani Qoratogʻ qishlogʻi —1977.27.3, Dushanba] — tojik shoiri va jamoat arbobi. Tojikiston xalq shoiri (1961). Mehnat Qahramoni (1967), Tojikiston FA akad. (1951). Tojik dramaturgiyasining asoschilaridan biri. Dastlab eski maktabda, keyinroq yangi usuldagi maktabda tahsil olgan. Toshkentdagi tojik ped. bilim yurtida oʻqigan (1930). "Komsomoli Tojikiston" gaz.da boʻlim mudiri, masʼul kotib, soʻngra Xoʻjand musiqali teatrida adabiy emakdosh.▼

1939 yillar Dehotiy bilan hamkorlikda yaratilgan "Hisrav va Shirin" sheʼriy dramasi, "Voseʼ qoʻzgʻoloni" opera librettosi tojik dramaturgiyasining dastlabki asarlaridan sanaladi. 30-yillarning 2-yarmida eʼlon qilingan "Mamlakat oftobi" (1936), "Xazon va bahor" (1937) dostonlari M.T.ga katta shuhrat keltirdi. "Dushanba-Xopor yoʻli quruvchilariga maktub", "Jonbaxsh suv" dostonlarida ulkan qurilishlar, ularda ishtirok etayotgan xalq jasorati sheʼriy manzaralar, yorqin harakterlar orqali koʻrsatiladi. 2-jahon urushi yillaridagi sheʼrlarida ("Xayr, aziz onajon", "Hech qachon!", "Kapitan xotirasi" va boshqalar), "Vatan farzandi" (1942) dostonida xalqlar doʻstligi, tojik xalqining urush maydonlari va mamlakat ichkarisidagi qahramonligi aks etgan. Folklor motivlari asosida "Tohir va Zuhra" musiqali dramasini yozgan (1943). "Hindiston qissasi" (1947), "Men ozod Sharqdanman" (1950) singari sheʼriy turkumlarga kirgan asarlar, "Hasan aravakash" (1954), "Osiyo ovozi" (1956) va boshqa dostonlari mashhur. M.T. poeziyasi realizmi, romantik koʻtarinkiligi, emotsionalligi va aforizmlarga boyligi bilan ajralib turadi.▼

M.T. maʼlum vaqt Toshkentda yashagan va oʻqigan, Oʻzbekiston va oʻzbek xalqi hayoti haqida asarlar yozgan. Oybek, Fafur Gʻulom, Shayxzoda, Zulfiya, Mirtemir va boshqa bilan ijodiy aloqada boʻlgan. Asarlari oʻzbek tilida nashr etilgan. Neru (1968), Rudakiy (1970), Jamol Abdul Nosir (1972) mukofotlari laureati.▼