'''PASOctavio (Paz) Oktavio''' (1914.31.9 - [[Mexiko]] — 1998) — meksikalik shoir. Birinchi sheʼriy tuplami "No pasaran" 1936—39 yillarda Ispaniyada bulgan fuqarolar urushiga bagʻishlangan. "[[Inson ildizi]]" (1937), "[[Sening ravshan soyang ostida]]" (1937), "[[Dunyo chekkasida]]" (1942), "[[Madhiya magʻzi]]" (1954), "[[Quyoshning toshi]]" (1957), "Yaxlit shamol" (1966) va boshqa tuplamlarida P. milliy lirikani badiiy kashfiyotlari bilan boyitgan, fiqolarni jamlashga moyil, metaforalarga boy, yuksak ruxiyatli intellektual shoir sifatida namoyon buladi. U qad. Meksika hamda Osiyo xalqlari madaniy merosiga tez-tez murojaat etadi. "Yolgʻizlikning chalkash yullari" (1956) essekitobida meksi-kaliklar ruhiyatini, Meksikaning tarixiy oʻziga xosliklarini tadqiq etadi. P.ning fikricha, shoirning hozirgi jamiyatdagi vazifasi inson va tashki dunyo birligini tiklashdir. P. Meksikaning Hindistondagi elchisi (1962—64), [[Garvard universiteti]]ning faxriy dri (1981). Sanʼat va siyosat sohasidagi bir necha jur.larga, jumladan, "Plural" ("Plural") jur.ga boshchilik kilgan. [[Nobel mukofoti]] laureata (1990).<ref>[[OʻzME]]. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil</ref>
