[[Leonid Ilyich Brejnev|Brejnev]] [[Nikita Sergeyevich XruschevXrushchyov|Xruschevdan]] farqli ravishda qaltis avantyuralarga kirishmas, hech qanday "tinch" tadbirlarni oʻtkazmas edi; [[1970]]-yillar "[[xalqaro tanglikni yengillashtirish]]" deb ataluvchi belgi osida oʻtdi, Yevropadagi xavfsizlik va hamkorlik masalalari boʻyicha majlis ([[Helsinki]]) va koinotga sovet-amerika birgalikdagi uchish ("[[Soyuz-Apollon]]" dasturi) buning mahsullaridir; oʻsha paytda [[strategik qurollanishni cheklash toʻgʻrisidagi kelishuvlar]] imzolanadi. Koʻp tarafdan bu iqtisodiy sabablar bilan tushuntirildi, chunki SSSR oʻsha paytdayoq isteʼmolchilik mahsulotlarini sotib olishda ehtiyojni sezdi (bunga esa valyuta kreditlari kerak edi), Gʻarb oʻz navbatida [[Arab-Isroil ziddiyati]] keltirib chiqargan neft inqirozi yillarida sovet nefti bilan juda qiziqqan edi.
=== 1979—1985 ===
Qator 85:
=== 1985—1991 ===
"Ijtimoiy plyuralizm" va "umuminsoniy qadriyatlarning sinfiylari ustidan muhimroqligini" eʼlon qilgan [[Mihail SergeyevichMixail Gorbachyov|MihailMixail Gorbachyovning]] hukumat tepasiga kelishi bilan gʻoyaviy qarshilik tezda oʻz keskinligini yoʻqotdi. Harbiy-siyosiy masalada Gorbachyov avvaliga 1970-yillarning "yengillashtirish" xilidagi siyosatini oʻtkazishga harakat qildi, qurollarda cheklashni taklif qildi, ammo kelishuv shartlari ustida qattiq savdolashdi (Reykyavikdagi uchrashuv).
Ammo sovetlar siyosiy tizimining oʻsayotgan inqirozi va neft narhining keskin tushib ketishi tufayli SSSR iqtisodiyotining gʻarbiy tehnologiyalar va kreditlariga qarab qolganligi Gorbachyovning tashqi siyosiy sferada pand berishiga sabab boʻldi. [[1988]]-yilda sovet qoʻshinlarining [[Afgʻoniston]]dan olib chiqilishi boshlandi. [[1989]]-yil revolyutsiyalari natijasida Sharqiy Yevropada kommunistik tizimining qulashi sovet blokining likvidatsiyasiga, va shuning bilan birga — "sovuq urush"ning toʻxtatilishiga olib keldi.
