Jomiyning [[„Lujjat ul-asror“]] („Sirlar dengizi“, 1475), [[„Ashiat ul-lamoat“]] („Yiltillagan nur“, 1476) diniy-falsafiy qasidasi [[Ibn SinotagaSinoga]]ga bagʻishlangan. Dostonlarida xalq ommasining eng yaxshi orzu-umidlarini kuylagan. 7 dostondan iborat [[„Haft avrang“]] („Yetti taxt“ yoki „Katta ayiq“, 1480—87)dagi [[„Silsilat uz-zahab“]] ("Oltin zanjir, 1472), [[„Tuhfat ul-ahror“]] („Nuroniylar tuhfasi“, 1481—82), [[„Sibhat ul-abror“]] („Taqvodorlar tasbehi“, 1482— 831483) dostonlarida yuksak xulq-atvor mezonlarini targʻib qilgan, kishilarni maʼrifatga, yurtparvarlikka, toʻgʻrilik, insof va iymonga chaqirgan. [[„Yusuf va Zulayho“]] (1483), [[„Layli va Majnun“]] (1484), [[„Salomon va Absol“]] (1479—801479—1480) dostonlari ishqiy mavzuda. [[„Xiradnomai Iskandariy“]] dostoni (1485) Nizomiyning[[Nizomiy]]ning [[„Iskandarnoma“]]-siga taqlidan yozilgan. 18- a.asr oxiri va 19- a.ningasrning boshlarida [[Muhammad Rizo Ogahiy]] Jomiyning „Yusuf va Zulayho“sini oʻzbek tiliga tarjima qilgan.
