'''Imlo''' (arab. — toʻgʻri yozish), orfografiya — [[soʻz]] va gaplarning, soʻz qismlarining fafika vositalari yordamida toʻgʻri yozilishi; muayyan tildagi toʻgʻri yozish qoidalari majmui. Bu qoidalar soʻzlarning tovush tarkibi hamda soʻz va uning morfologik tarkibining yozilishi, soʻzlarni qoʻshib yoki alohida yozish, bosh harflarni toʻgʻri qoʻllash, boʻgʻin koʻchirish va boshqa bevosita yozuv bilan bogʻliq boʻladi. Shu bois I. qoidalari vaziyatga koʻra oʻzgarib ham turadi. Kirill yozuvidagi oʻzbek adabiy tilining I.Imlo qoidalari 1940 yil danyildan shakllana boshlagan boʻlsa, 1956 yil dayilda mukammal qoidalar toʻplami qabul qilingan. Oʻzbek adabiy tilida fonetik, morfologik, tarixiy-etimologik I. qoidalari amal qiladi. Fonetik yozuv I. qoidalariga muvo-fiqmuvofiq ayrim soʻzlarning oʻzak va koʻshimchalaridagiqoʻshimchalaridagi oʻzgarishlar hisobga olinib, talaffuzga muvofiq yoziladi (koʻk+ga=koʻkka, bogʻ+ga=boqqa, buloq + ga=buloqqa va boshqalar). Morfologik I.Imlo qoidasiga koʻra, aytilishi va eshi-tilishidan qatʼiy nazar, aynan oʻz holicha yoziladi (ichdi, tushdi, boribdi; bunda qoʻshimchalar — ti — ipti tarzida talaffuz qilinsa ham, di, — ibdi shaklida yoziladi). Tarixiy-etimologik qoidaga amal qilinganda esa suzlar uz holicha yoziladi (kitob, Muhammad, kimyo, tovar, geografiya, Koreya, Fransiya va boshqalar). Oʻzbek tilining lotin grafikasi asosidagi (1995 yil da qabul qilingan) alifbosi boʻyicha asosiy imlo kridalari Oʻzbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining 1995 yil 24 avg . karori bilan qabul qilingan.<ref>[[OʻzME]]. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil</ref>▼
{{birlashtirish|Orfografiya}} <!-- Bot tomonidan yaratildi -->
'''Imlo''' (arab. — toʻgʻri yozish), orfografiya — soʻz va gaplarning , soʻz qismlarining fafika vositalari yordamida toʻgʻri yozilishi; muayyan tildagi toʻgʻri yozish qoidalari majmui. Bu qoidalar soʻzlarning tovush tarkibi hamda soʻz va uning morfologik tarkibining yozilishi, soʻzlarni qoʻshib yoki alohida yozish, bosh harflarni toʻgʻri qoʻllash, boʻgʻin koʻchirish va boshqa bevosita yozuv bilan bogʻliq boʻladi. Shu bois I. qoidalari vaziyatga koʻra oʻzgarib ham turadi.
▲Kirill yozuvidagi oʻzbek adabiy tilining I. qoidalari 1940 yil dan shakllana boshlagan boʻlsa, 1956 yil da mukammal qoidalar toʻplami qabul qilingan. Oʻzbek adabiy tilida fonetik, morfologik, tarixiy-etimologik I. qoidalari amal qiladi. Fonetik yozuv I. qoidalariga muvo-fiq ayrim soʻzlarning oʻzak va koʻshimchalaridagi oʻzgarishlar hisobga olinib, talaffuzga muvofiq yoziladi (koʻk+ga=koʻkka, bogʻ+ga=boqqa, buloq + ga=buloqqa va boshqalar). Morfologik I. qoidasiga koʻra, aytilishi va eshi-tilishidan qatʼiy nazar, aynan oʻz holicha yoziladi (ichdi, tushdi, boribdi; bunda qoʻshimchalar — ti — ipti tarzida talaffuz qilinsa ham, di, — ibdi shaklida yoziladi). Tarixiy-etimologik qoidaga amal qilinganda esa suzlar uz holicha yoziladi (kitob, Muhammad, kimyo, tovar, geografiya, Koreya, Fransiya va boshqalar).
Oʻzbek tilining lotin grafikasi asosidagi (1995 yil da qabul qilingan) alifbosi boʻyicha asosiy imlo kridalari Oʻzbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining 1995 yil 24 avg . karori bilan qabul qilingan.
== Adabiyot ==
* Oʻzbek orfografiyasining asosiy qoidalari, T., 1956; O’zbek tilining imlo lug’ati, T., 1995.<ref>[[OʻzME]]. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil</ref>
== Manbalar ==
{{manbalar}}
{{no iwiki}} <!-- Bot tomonidan yaratildi -->
{{OʻzME}}
[[Turkum:Orfografiya]]
[[Turkum:Tilshunoslik]]
{{stub}}
|
