'''Nazarmat''' (Nazarmat Egamnazarov; 1917.7.11, [[Tojikiston]], [[Xoʻjand]], [[Nov]] qishlogʻi) — [[shoir]], [[jurnalist]]. Oʻzbekistonda[[Oʻzbekiston]]da xizmat koʻrsatgan madaniyat xodimi (1967). [[Samarqand universitetiniuniversiteti]]ni tugatgan (1941). [[Ikkinchi jahon urushi]] kdtnashchisiqatnashchisi. „Qizil Oʻzbekiston“ (1947—54), „Toshkent haqiqati“ gaz. tahririyatida adabiy xodim, boʻlim mudiri (1954—85). Ijodiy faoliyati 30-yillar oxirida boshlangan. „Yoshlik zavqi“ (1941), „Vatan ishqi“ (1949), „Yashil dalalar“ (1955), „Sir boʻyi — nur boʻyi“ (1959), „Togʻdagi gulxanlar“ (1962), „Nay sadosi“ (1965), „Bahor qoʻshigʻi“ (1968), „Shahrimiz bolalari“ (1970), „Mangu olov“ (1972) sheʼriy toʻplamlari muallifi. Koʻplab sheʼrlari qoʻshiq boʻlgan. „Yurakdagi oʻq“ dostoni (1965) va „Sayyod jasorati“ qissasi (1973) Ikkinchi jahon urushi mavzuida. Abulqosim Firdavsiy, Hisrav Deqlaviy, Abdurahmon Jomiy, Bedil, Mirzo Tursunzoda, Mirshakar va boshqa shoirlarning asarlarini oʻzbek tiliga tarjima qilgan. Ad.: Nazarmat, T., 2003.
