Anvar Obidjon: Versiyalar orasidagi farq

Harbiy xizmatni oʻtagach (1966-1969), qishlogʻida „[[Nurobod]]“ jamoa xoʻjaligida dala xisobchisi boʻlgan (1970-1971), tumandagi „[[Paxta uchun]]“gazetasida adabiy xodim, boʻlim mudiri (1971-1976), [[Toshkent]]dagi yogʻ-moy kombinatida bogʻbon (1977-1978);

 

 

Anvar Obidjon „[[Ona-er]]“(1975), „[[Olovjon va uning doʻstlari]]“ (1983), „[[Bezgakshamol]]“ (1985), „[[Akang qarag’ay Gulmat]]“ (1987), „[[Oltin yurakli Avtobola]]“ (1986), „[[Alamazon va Gulmat xangomasi]]“ (1992), „[[Meshpolvonning janglari]]“ (1994), „[[Oltiariq xangomalari]]“ (1999), „[[Odobli boʻlish osonmi?]]“ (2001), „[[Meshpolvon]]“ (2003) singari 25 ta toʻplamini chop ettirdi. Adib aksariyat asarlarini bolalarga bagʻishlaydi. Ikkinchidan, u ham nasrda, ham nazmda birday qalam tebratdi. Uchinchidan, Anvar Obidjon satira va yumorda oʻz yoʻli, uslubini topib olgan. Toʻrtinchidan, yozuvchi zinxor milliy qabiqqa burkanib qolgan emas. Uning asarlari dunyo bolalari zavq-shavq bilan oʻqiydilar. Oltinchidan, Anvar Obidjon asarlari sahnaviy, tomoshabinlik xarakteriga ega, ularni telefilm, badiiy film qilish, sahnada koʻrsatish mumkin. Uning „[[Qoʻng’roqli yolg’onci]]“, „[[Topsang hay-hay]]“, „[[Qorinbotir]]“, „[[Toʻtiqush]]“ mamlakatimiz teatrlarida sahnalashtirilgan.