|prizes = Alisher Navoiy nomidagi O‘zbekiston Respublikasi Davlat mukofoti, <br>{{Mustaqillik ordeni}}
|religion = Islom
|imzo =
|imzo_izoh =
|vikiombor =
}}
'''Abdulla Qodiriy''' (asosiy [[taxallus]]lari: Qodiriy, Julqunboy) ([[1894]].[[4-oktabr|4.10]]-[[Toshkent]]-[[1938]].[[10-aprel|10.4]]) – [[XX asr|XX a.]] yangi [[oʻzbek adabiyoti]]ning ulkan namoyandasi, [[oʻzbek romanchiligi]]ning asoschisi; 20-yillardagi muhim ijtimoiy-madaniy jarayonlarning faol ishtirokchisi. Bogʻbon [[oila]]sida tugʻilgan. Otasi Qodirbobo (1820–1924) xon, [[bek]]lar qoʻlida [[sarboz]]lik qilgan, rus bosqini paytida ([[1865]]) [[Toshkent mudofaasi]]da qatnashgan. Otasi boshidan oʻtgan sarguzashtlar Abdulla Qodiriyning qator [[asar]]lari, xususan [[tarixiy janr|tarixiy]] romanlarining yuzaga kelishida muhim rol oʻynagan. Abdulla Qodiriy musulmon maktabida ([[1904]]–[[1906|06]]), [[rus-tuzem maktablari|rus-tuzem maktabi]]da ([[1908]]–[[1912|12]]), [[Abulqosim madrasasi|Abulqosim shayx madrasasi]]da ([[1916]]–[[1917|17]]) taʼlim oldi; [[Moskva]]dagi adabiyot kursida ([[1925]]–[[1926|26]]) oʻqidi. Yoshligidanoq qadimgi Sharq madaniyati va adabiyoti ruhida tarbiya topgan; [[arab tili|arab]], [[fors tili|fors]] va [[rus tili|rus tillarini]] oʻrgangan. [[Jahon adabiyoti]]ni ixlos bilan mutolaa qilgan.