Yusuf (paygʻambar): Versiyalar orasidagi farq
Kontent oʻchirildi Kontent qoʻshildi
Tahrir izohi yoʻq Teglar: Mobil qurilma orqali Mobil sayt orqali |
Tahrir izohi yoʻq Teglar: Koʻrib tahrirlagich Mobil qurilma orqali Mobil sayt orqali |
||
Qator 3:
<!-- Bot tomonidan qoʻshilgan matn boshi -->
'''Yusuf''' — Qurʼonda zikr qilingan paygʻambarlardan biri. Qurʼoni karimdagi 12-sura, yaʼni "Yusuf" surasida Yusuf va Yaʼqub alayhissalomlar haqida soʻz boradi. Yusuf alayhissalom qissasi Qur'oni Karimdagi eng go'zal qissalardan biridir. "Yusuf" surasidan boshqa o'rinda bu payg'ambar haqida Qur'onda oyat nozil etilmagan.
Yusuf alayhissalom Ya'qub alayhissalomning, Ya'qub alayhissalom Is'hoq alayhissalomning, Is'hoq alayhissalom Ibrohim alayhissalomning farzandidir. Ya'ni Yusuf ibn Ya'qib ibn Is'hoq ibn Iborhim.
Yusuf alayhissalomga Alloh tomonidan go'zal husn va payg'ambarlik mo'jilardan bo'lmish tushlarni to'g'ri ta'bir qilish qobilayti berilgan edi. Quyida Yusuf alayhissalom haqidagi qissani bayon etamiz.
Vaqtiki, Yusuf otasiga: "Ey, otajon, men tushimda o'n bitta yulduz, oy va quyoshni menga sajda qilayotganini ko'rdim", - dedi.
Ya'qub alayhissalom unga: " Tushingizni akalaringizga aytmang, sizga yomonlik qilib qo'yishmasin. Albatta shayton insonga ochiq dushmandir. Shunday qilib, Alloh sizni tanlab oladi, tushlar ta'birini o'rgatadi va otalaringiz Ibrohim va Is'hoqqa batamom qilib berganidek, sizga payg'ambarlikni ato etadi. Allbatta Alloh bilguvchi va hikmatli zotdir", -dedi.
Ya'qub alayhissalomning o'n ikkita farzandi bor edi. Yusuf ularning o'n birinchisi edi. Yusufni qolgan farzandlaridan ko'ra ko'proq yaxshi ko'rardi va hech yonidan ketkazmasdi. Shuning uchun Yusufning akalari uni yomon ko'rishardi. Yusufning Binyamin ismli tug'ishgan ukasi bor edi. Akalari Binyaminni ham yomon ko'rishardi, lekin Yusufni yomon ko'rganchalik emas.
O'shanda akalari aytishdi: "Yusuf va uning ukasi otamizga bizdan ko'ra mahbubroq. Vaholanki, biz ko'pchilikmiz. Albatta, otamiz ochiq oydin zalolatdadir". Ulardan biri: "Yusufni o'ldiringlar. Keyin otangizning yuzi sizlarga buriladi. Keyin tavba qilib olasizlar", - dedi. Ulardan boshqasi: "Yusufni o'ldirmanglar. Biror ish qilmoqchi bo'lsangiz uni quduqga tashlanglar. Keyin ba'zi yo'lovchilar olib ketadi", - dedi. Yusufning akalari bu ishga qasd qilishdi va otalarini oldiga borib aytishdi: "Ey, otajon, nega siz bizga Yusufni ishonmaysiz. Vaholanki, biz unga yomonlikni ravo ko'rmasmiz. Ertaga uni biz bilan yuboring, yeb-ichib, o'ynab keladi. Albatta, biz uni muhofaza qiluvchidirmiz". Shunda Ya'qub alayhissalom: "Uning oldimdan ketishi meni xafa qiladi. Sizlar boradigan yerda bo'rilar bor. Undan g'ofil qolgan paytingizda uni bo'ri yeb ketishidan qo'rqaman", - dedi. Ular: "Agar biz ko'pchilik bo'la turib uni bo'ri yeb ketsa, u holda biz ziyonkorlardan ekanmiz-da", - deyishdi.
otalariga esa, Yu.ni dashtda boʻri yeb ketdi, deb yolgʻon gapiradilar. Karvonda ketayotganlar Yu.ni quduqdan chiqarib misrlik katta amaldorga sotadilar. Amaldorning xotini Zulayho Yu.ni sevib qolib yoʻldan urmoqchi boʻladi. Yu. zino qilishdan oʻzini tiyadi, lekin Zulayho igʻvosi tufayli gunohsiz zindonga tashlanadi. Zindondagilarning va Misr hokimining tushi taʼbirini toʻgʻri aytib, u yerdan qutuladi. Davlat xazinasini saklovchi lavozimiga tayinlanadi. Yu. Misr taxtida adolat bilan hukm yurgiza boshladi. Zulayhoni oʻz nikohiga oladi. Boshqa davlatlarda ocharchilik yuz berganda ham, Misr zaminida toʻkinchilik boʻladi. Ittifoqo Kanʼon (hoz. Livan)dan uning akalari don soʻrab kelib qolib, Yusufni tanimaydilar. Yusuf bir puxta tadbir bilan ularni oʻz xatogunohlariga iqror qiladi va otasi Yaʼqubning qoʻzlari ochilishiga sabab boʻladi. Uni Misrga olib keladi. Islom anʼanasida Yu. chiroyli yigit sifatida tasvirlanadi. Qurʼonda Alloh barcha ummatlari boshlariga tushgan baloqazolarga sabrqanoat qilsa, ularni kulfatlardan xalos etib, saodatli kunlarga yetkazajagi uqtiriladi. Oʻrta asrlar musulmon sharqida yaratilgan koʻpchilik badiiy asarlarda Yu. haqidagi rivoyatdan keng foydalanilgan (qarang [["Yusuf va Zulayho"]]).▼
Qo'yarga-qo'ymas otalarini rozi qilishdi. Ertasi kuni Yusufni birga olib ketishdi. Yusufni yomon ko'rganliklaridan yo'lda uni urib-so'kib borishdi. So'ng bir quduqqa uni tashlab yuborishdi. Shunda Alloh taolo Yusufga: "Sen, albatta ularga bu qilmishlarining xabarini berasan. O'shanda ular seni sezmaslar ham", - deya vahiy qildi. Akalari esa Yusufning ko'ylagini yolg'on qonga belashdi. Kechqurun esa yolg'ondan yig'lagan hollarida otalarining oldiga kelib: "Ey, otajon, biz Yusufni narsalarimiz oldida qoldirib quvlashib ketsak, uni bo'ri yeb qo'yibdi. Agar rostgo'y bo'lsak ham siz bizga ishonmasmiz", - dedilar. Va Yusufning qonga belangan ko'ylagini ko'rstadilar. Ya'qub alayhissalom: "Yo'q! Havoyi nafsingiz sizga bir ishni chiroyli ko'rsatdi. Endi meni ishim chiroyli sabr qilish. Siz vasf qilayotgan narsada yordam so'raladigan zot yolg'iz Allohning O'zi", - dedi. Ya'ni Ya'qub ularning yolg'on gapiryotganini sezdilar. Yusufni bo'ri yemagani ularga ayon bo'ldi. Ammo, uning yo'qolgani uchun ko'z yosh to'kdilar.
▲
<!-- Bot tomonidan qoʻshilgan matn oxiri -->
| |||