Portal:Mundarija: Versiyalar orasidagi farq

Kontent oʻchirildi Kontent qoʻshildi
k Layli va Majnun
Teglar: Qaytarildi Mobil qurilma orqali Mobil sayt orqali
k Azimjonova Gulchexra tahrirlari Sociologist versiyasiga qaytarildi
Teg: Eski holiga qaytarish
Qator 1:
{{Yordam sahifalari tepasi}}
 
Layli va Majnun arab romantik dostonidir. Voqeiy boʻlmish bu hikoyada Qays ibn al-Mulavvo ismli arab yigitining Layli ismli qiz bilan ishqiy munosabatlari yoritiladi. Oʻgʻlining bu qizga uylanishiga qarshi chiqqan otasining tazyiqlari va ayriliq tufayli Qays aqldan ozib, devona boʻladi.
'''Portallar''' (Vikipediya portallari) — maʼlum bir mavzu yoki ilm sohasi boʻyicha bosh sahifa. Portallar bir nechta [[Vikipediya:Loyihalar|loyihalar]] bilan bogʻliq boʻlishi mumkin.
Layli va Majnun - Yaqin va Oʻrta Sharq xalqlari orasida keng tarqalgan folklor hamda yozma shakldagi adabiy yodgorlik. Dostonning ilk kurtaklari 7-asr 2-yarmida paydo boʻlgan. Ayrim manbalarning maʼlumotiga koʻra, doston qahramonlari tarixiy shaxslardir. Ularda Majnun Bani Omir qabilasidan chiqqan, asl ismi Qays ibn Mulavvah yoki Qays ibn Muod boʻlgan yigit, deya taʼkidlanadi. Qays Layli ismli oʻz qabiladoshini sevgan hamda oʻz sevgisi va hijron alamlari haqida mungli sheʼrlar bitgan.
 
“Farhod va Shirin” dostoni syujeti esa XII
Loyihalar faqat maqola ustida ishlashga (mualliflarga) moʻljallangan boʻlsa, portallar koʻproq oʻquvchilarga mavzular boʻyicha umumlashtirilgan maʼlumot beradi.
bobdan Chin xoqoninig farzandsizligi va
 
shahzoda Farhodning “ yo‘qlik xonasidan borliq
Portallar [[:Turkum:Portallar|joriy roʻyxati]].
gulshaniga kelgani” ta'rifi bilan boshlangan.
 
Alisher Navoiy “ Farhod va Shirin” dostoni uchun
[[Turkum:Portallar|/]]
tanlagan syujetda Farhodning Chindan, Shirinning
Armaniyadan bo‘lishi - ijodiy niyat ijrosi uchun
eng maqbul variantdir. Negaki, dostonning o‘zagi
bo‘lmish “Ishqiy- qahramonlik “ syujet
chizig‘ining Chin - Armaniya orasida kechishi
yozuvchiga o‘zini o‘ylatgan muammolar tadqiqi
uchun zarur voqealarni asarga olib kirish
imkonini yaratdi.Chin mamlakatining shohi o‘g‘il farzand ko‘rganligi uchun xalqqa
ehson qilib,bir necha kun bayram qiladi.Xalq uch yil soliq to‘lashdan
ozod qilinadi.Podsho farzandiga yaxshi ism qo‘moqchi bo‘ladi.
Bolaning yuzida “farri shohiy”
,ya’ni shohlik nuri porlab turardi.Bu nur
soyasi ostida esa himmat, iqbol hamda davlat o‘rin olgan edi.Shoh
”far” so‘ziga himmat,iqbol va davlat so‘zlarini bosh harflarini
qo‘shgan edi, Farhod ismi hosil bo‘ldi. Chaqaloqni pokiza zotini
ko‘rgan ishq ham unga Farhod ismini qo‘ygan va uni firoq, rashk, hajr,
oh va dard so‘zlarini bosh harflarini tanlagan edi.Badiy asar syujeti badiiy shakilning eng muhim elementlaridan biri
bo‘lib, asarda bir biriga uzviy bog‘liq holda kechadigan,
qahramonlarning xati- harakatidan tarkib topuvchi voqealar tizimini
anglatadi.
Jumladan, Farhodning Iskandar ko‘zgu tilsimini yechishga
ishtiyoqi, Yunon mamlakatiga lashkar tortib borishi, ajdarho va
Ahiraman dev bilan jangi kabi voqealar asarga hech bir zo‘rakiliksiz,
o‘quvchi xayolini band etgan Farhod-Shirin linyasiga uzviy
bog‘langan holda olib kiradi va muhimi, ular shoirga vatanparvarlik,
adolatparvarlik, xalqlar hamdo‘stligi muammolarini atroflicha
badiiy tadqiq qilish, fikrlarni ifodalash imkonini yaratdi.
Navoiy o‘zining «Farhod va Shirin» dostonidagi Farhodning
Shiringa va Shirinning Farhodga yozgan maktublarida Nizomiy va
Dehlaviy dostonidagi noma an’analarini davom ettirgan.“Farhod va
Shirin” dostoni o‘zining tuzilishi, obrazlari, badiiy xususiyatlari
jihatndan shu janrdagi yangi original asardir. Chunki Navoiyga qadar
bunday xarakterdagi boshqa asarlar bo‘lmagan. Navoiyning asari
oshiq va ma’shuqalarning o‘zaro sevgi-muhabbatlari mavzuidagi
yozishmalari — nomalaridan tuzilgan o‘ziga xos g‘oyaviy-badiiy
mundarijaga ega bo‘lgan asardir.
Dostonda XV asr hayotining qator real lavhalari tasvirlanadi va
xalqning tinch-farovon hayotga, obodonchilikka bo‘lgan intilishlari
ilgari suriladi. “Farhod va Shirin”ning keng tarqalib, xalqning sevimli
dostoni bo‘lishiga sabab ham mana shunda. Asardagi tasavvufiy g‘oya,
insoniylik mohiyati haqidagi qarashlar go‘zal badiiy libosda
berilgan.Bu badiiylikni ta’minlagan muhim omillardan biri, dostondagi
badiiy-tasviriy vositalardir. Adabiyotni ma’naviyat xazinasi deb
ta’riflashadi. Darhaqiqat, uning bag‘rida hozirga qadar insoniyat
ardoqlab kelayotgan eng tansiq hislar, latif tuyg‘ular – insonparvarlik,
adolat, shafqat, o‘zaro hamjihatlik, do‘stlik mehr va muruvvat, sevgi va
muhabbat, go‘zallikka tashnalik singari o‘lmas insoniy tuyg‘ular
jamuljamdir.