|
<!-- Bot tomonidan qoʻshilgan matn boshi -->
'''Alloh''' ([[arab]], "al-iloh" – ilohiy kuch, xudo), Alloh – islom dinida butun mavjudotni yaratgan oliy ilohiy kuch; xudoning nomi. Keyingi yillardagi adabiyotlarda mahalliy talaffuzga moslab Olloh shaklida ham qo‘llanib kelingan. Odatda Allohga "taolo" (ulug‘, oliy) sifati qo‘shib aytiladi.Shimoliy [[Arabiston]]da istiqomat qilgan Samud qabilasining ibodatgohidan topilgan [[Milodiy yil|mil]]. 2–3-asrlarga tegishli yozuvda aytilishicha, o‘sha paytda ularning bosh xudosi – Alloh bo‘lgan. Boshqa shimoliy arab (safoviy) yozuvida "hollo" so‘zi uchraydiki, bu yerda "ho" hozirgi zamon arab adabiy tilidagi aniqlik artikli "al"ning o‘rnini bosadi. Alloh islom yoyilishi arafasida ba’zi arablarning, xususan, Makka axlining va asl musulmonlarning yagona xudosi bo‘lgan, degan fikr ham bor. Dastlab Alloh so‘zi ma’no jihatidan "Iloh" (xudo) va "rabb" (tarbiyachi,parvardigor, ega) so‘zlaridan farq qilmagan. Bunga Muhammad(s.a.v)ning otalari Abdulloh ismida bo‘lganlari dalildir. Qad. rimliklarda [[Yupiter]], yunonlarda [[Zevs]], [[yahudiy]]larda [[Yaxve]], [[slavyan]]larda Perun, [[turk]]iy [[til]]li [[xalq]]larda esa Tangri bosh xudo hisoblangan. Binobarin, yakka xudoga e’tiqod qilish (qarang Tavhid) islomdan ancha ilgari boshlangan. Bevosita islom yoyilishi arafasida o‘zlarini Ibrohim (a.s)ga mansub deb bilgan haniflar arab qabilalarini o‘z sanamlaridan voz kechishga va yagona Alloh (Iloh)ga e’tiqod qilishga da’vat etganlar. Ko‘p xudolikni rad etib, aynan shu Ibrohim (a.s) va boshqa ulug‘ ajdodlarning yakka xudolik diniga qaytishni arablar ora-sida astoydil targ‘ib qilishga kirishish Muhammad (s.a.v)ga birinchi bor vahiy kelgan yil – 610 yildan boshlangan.Islom diniga binoan Alloh– yakkayu yagona xudo, olam va koinotning yaratuvchisi va qiyomat kunining egasidir. U Muhammad(s.a.v)ni insoniyatga o‘zining so‘nggi elchisi sifatida yuborgan. Islomning eng asosiy talabi hisoblangan kalimai shahodat "La ilaha illalohu Muhammadun rasululloh" ("Allohdan boshqa iloh yo‘q, Muhammad(s.a.v) Allohning payg‘ambaridir"), deb uqtiradi. Islomga ko‘ra, Qur’on Muhammad(s.a.v)ga nozil qilingan Allohning so‘zidir. Qur’oni Karimda Allohning yagonaligi va buyukligi alohida ta’kidlanadi. Shuningdek Qur’oni Karimda Allohning mukammalligi,99 oliy sifat egasiligi, qodirligi va ulug‘ligi haqida gapiriladi. Alloh "alim", ya’ni biluvchidir, u bo‘lib o'tgan ishlarni, endi bo‘ladigan ishlarni, xoh katta-xoh kichik, barchasini biladi; Alloh "murid", ya’ni xohlaguvchidir – dunyodagi ishlarning har biri Alloh taoloning irodasi va xohishi ila bo‘ladi, u xohlagan ish bo‘lmay qolmas va xoxlamagan ish aslo bo‘lmas; Alloh "qodir", ya’ni har ishga qudrati yetuvchidir; Alloh "basir", ya’ni ko‘ruvchi – yer va osmondagi, qorong‘u va yorug‘dagi, katta va kichik narsalarning barchasini ko‘radi; Alloh "sami’", ya’ni eshituvchi – qattiq bo‘lsin, sekin bo‘lsin har qanday ovozlarni eshitadi; Alloh "mutakallim", ya’ni so‘zlaguvchi – Qur’oni karimdagi barcha oyatlar, shuningdek Tavrot, Injil, Za-bur kitoblari Alloh taoloning so‘zidir; Alloh "mukavvin", ya’ni bo‘ldirguvchi – dunyodagi barcha narsalar uning bo‘ldirmog‘i ila bo‘lgandir; Alloh "rabbun", ya’ni tarbiya qiluvchi – barcha jonli va jonsiz narsalarni tarbiya qiladi; Alloh taolo "odil", ya’ni to‘g‘rilik qiluvchi – har bir hukmni va har bir ishni to‘g‘rilik ila qiladi, hech kimga jabr va zulm qilmaydi. U rahmdil, mehribon va kechirimli zotdir. Insonlar butunlay unga itoat etishlari (islomga kirishlari), xudodan qo‘rqib vijdonli bo‘lishlari, barcha narsada Allohga va uning irodasiga ishonishlari lozim. Alloh o‘zi xohlagan paytda yerdagi barcha narsani barbod etadi, o‘liklarni tiriltiradi va ularni o‘z huzuriga hukm qilish uchun yig‘adi; u yerda har kishining qilgan amaliga ko‘ra jahannam (do‘zax) azobiga duchor qiladi yoki jannati bilan mukofotlaydi. Alloh haqidagi ta’limot musulmon dini va ilohiyot fanining asosi bo‘lib qoldi. Alloh tabiatining turli qirralari hadislarda, tafsir va ilohiyotga oid maxsus asarlarda tilga olinib, tushuntiriladi. Shunga ko‘ra, Uning sifatlari inson sifatlaridan tubdan farq qiladi. Ba’zi ulamolar fikricha, Alloh taoloning zoti va sifatlari to‘g‘risida chuqur bahs yuritish shar’an man etiladi. Alloh biror narsaga o‘xshatilmaydi va biror narsa ham Allohga o‘xshatilmaydi. Allohning ilohiy sifatlari Qur’oni karimda tilga olingan 99 ismida yaqqol ko‘rinadi ( q. [[Al-asmo al-husno)]]. Alloh bilan odamlarning o‘zaro munosabatlari muammosi islomdagi ikki oqim – sunniylik va shialik o‘rtasidagi farqlanishning asosini tashkil etadi.Sunniylar Muhammad (s.a.v) vafotidan so‘ng Alloh bilan odamlar o‘rtasidagi bevosita aloqa to‘xtab qolgan deb hisoblaydilar. Shialar esa bu aloqa imomlar orqali davom etmoqda, deb biladilar. Hamidulla Karomatov, Abdulaziz Mansur.<ref>[[OʻzME]]. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil</ref>
<!-- Bot tomonidan qoʻshilgan matn oxiri -->
'''Alloh''' ([[arab tili|arabcha]]: ﷲاﷲ, Allāh) [[islom]] dinidagi [[xudo]]ning nomidir.
== Manbalar ==
|
