'''Pleystotsen''' (yun.[[Yunon pleistostili|yunoncha]]: ''pleistos'' — eng kat-takatta, eng koʻp, kainos—yangi''kainos'' — yangi)— toʻrtlamchi sistema (davr)nnnt quyi, eng koʻp (1 mln. million yil chamasida) davom etgan boʻlimi. P.Pleystotsen umumiy geoxronologiyada. yarus yoki zonaga teng boʻlib, koʻpchilik min-taqalardamintaqalarda oʻz navbatida quyi, oʻrta va yuqori boʻlimlarga ajratiladi. P.daPleystotsenda Yerning iqlimi sovuqlashgan va oʻrta kengliklarda muzliklar vujudga kelgan. Bu davrda qitʼalarning 27% yuzasi muzlik bilan qoplangan. Baʼzi tadqi-qotchilartadqiqotchilar P.Pleystotsen boshlarini alohida epoxa (zamon) — eopleystotsenga ajratadilar va unga boshqa olimlar neogenga kiritgan yuqori (kechki) pliotsenni ham qoʻshadilar. P.Pleystotsen mobaynida hayvonot va oʻsimliklar olamida muhim oʻzgarishlar roʻy bergan, eng qad. odamlar (ar-xantroplararxantroplar) paydo boʻlgan. "P."„Pleystotsen“ termi-nini ingliz olimi Ch. Layel kiritgan (1832-yil). Oʻzbekistonda P.ning umumiy qabul qilingan yaruslari yoʻq. Har bir region uchun oʻziga xos majmua, svita va qatlar ajratilgan.<ref>[[OʻzME]]. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil</ref>
