Alp shoxi: Versiyalar orasidagi farq
Kontent oʻchirildi Kontent qoʻshildi
Tahrir izohi yoʻq |
Tahrir izohi yoʻq |
||
Qator 5:
Shoxning tovush diapazoni tabiiy [[truba]] ovozi bilan taxminan bir xil. Tovushlar aniq va toza, fa bundan mustasno, bu deyarli ga-diez tovushiga oʻxshaydi (11-garmonik). Ushbu nota markaziy Shveytsariya yodlerlarining qoʻshiqlarida doimiy ravishda eshitiladi. Mutaxassislarning fikriga koʻra, Alp choʻponlarining mashhur [[Faltset|falsetto yodl-kuylash]] va boshqa qoʻshiqlari aynan shox asbobidan kelib chiqqan.
Koʻpincha alp gornlari folklor guruhlari tomonidan, shuningdek, turli shoularda qoʻllaniladi. Shu bilan birga, alp shoxi uchun akademik musiqaning kichik repertuari ham mavjud — xususan, Leopold Motsartning alp shoxi va torlari uchun Pastoral simfoniyasi (1755) va Ferens Farkasning alp shoxi va torlari uchun Concertino rustico (1977), shuningdek, Shveytsariya bastakorlarining bir qator asarlari (xususan, Jan Detviler va Karl Ryutti), zamonaviy ijrochilar Jozsef Molnar va Mattias Kofmel uchun yozilgan
== Alp shoxi tarixi ==
Asbobning tarixi uzoq oʻtmishga borib taqaladi. Qadimda uning kuchli ovozi bilan vodiylar aholisini xavf haqida, dushmanning yaqinlashib kelayotgani haqida ogohlantirganlar; Buning tasdigʻi Sharqiy Shveytsariyadagi Graubyunden kantonidagi Flimzershteyn alp oʻtloqidagi choʻpon haqidagi goʻzal va qaygʻuli afsonadir. Bu hududdagi togʻlar asosan tikligi bilan ajralib turadi. Tik qoyalarning hamma yerida qizgʻish temir oksidi ajralib chiqishini koʻrish mumkin. Choʻpon mahalliy Belmont qal’asi yaqinidagi baland qoya ustida turardi va toʻsatdan qurollangan jangchilarning katta otryadini payqaydi: vodiy aholisining azaliy dushmani — qoʻshni hukmdor graf de Montfont koʻrindi. Qo‘rg‘onning darvozasi yopilgunicha, cho‘pon alp shoxini chaldi. Ammo u shunday kuch bilan pufladiki, oʻpkasi yorilib ketdi va choʻpon qoyadan yiqilib
Alp shoxining uzoq davom etadigan ohanglari Shveytsariya togʻlari aholisi uchun yoqimli va azizdir. Ular shu ohanglar ostida toʻy bazmlarini oʻtkazishardi va bayramlarda zavqlanishardi, dushmanlar bilan jang qilishardi, yaqinlarini dafn etishardi.
| |||