'''Tilshonoslik''' yoki ('''lingvistika)''' [[til|tilning o‘ziga xosligi, grammatik qurilishini]]larni oʻrganuvchi [[fan]]dir. Tilshunoslikning amaliy va nazariy turlari mavjud boʻlib, nazariy tilshunoslik tilning strukturasi ([[grammatika|grammatik tarkibi]]si) va uning maʼnosi ([[semantika|semantikasi]]sini)ni oʻrganadi. GrammatikaNazariy tilshunoslik, asosan, quyidagi bo‘limlarni qamrab oladi: grammatikaning —2 ta tarkibiy qismi: 1) [[morfologiya]] (soʻzlarningso'zlarning tuzilishigrammatik ma'nosi va oʻzgarishi),ularni sintaksisifodalovchi (soʻzlarninggrammatik iboralargashakllarni vao'rganuvchi gaplargatilshunoslik biriktrilishbo'limi); qoidalari2) va fonologiyasintaksis (tilniso'z abstraktbirikmasi tovushlarhamda yordamidagaplarning oʻrganish)qurilishi fanlariniva qamrabifoda oladi.xususiyatlarini Amaliyo'rganuvchi tilshunoslik,asosan,bo'limi); tilshunoslikdafonetika oʻrganilganva nazariyfonologiya bilimlarni(tilning amaliyotdatovush qoʻllashtizimi, bilanshugʻullanadi.bo‘g‘in, Amaliytilshunoslikurg‘u, tarkibigafrazani xorijiyo‘rganuvchi tillarnisoha); oʻrganishleksikologiya va(so‘zning oʻrgatishlug‘aviy, tarjima,atash nutqma'nolarini terapiyasio‘raganadi), vafrazeologiya nutq(iboralarni patalogiyasitadqiq kabi fanlar kiradietadi)...
Amaliy tilshunoslik, asosan, tilshunoslikda oʻrganilgan nazariy bilimlarni amaliyotda qoʻllash bilan shugʻullanadi. Amaliy tilshunoslik tarkibiga orfografiya (imlo qoidalari), orfoepiya (to‘g‘ri talaffuz me'yori), leksikografiya (lug‘at va uning turlari) kabi bo‘limlarni o‘z ichiga oladi.
