Usmon Nosir: Versiyalar orasidagi farq
Kontent oʻchirildi Kontent qoʻshildi
Tahrir izohi yoʻq Teglar: Mobil qurilma orqali Mobil sayt orqali |
Tahrir izohi yoʻq |
||
Qator 1:
asr oʻzbek sheʼriyatiga chaqmoqdek kirib kelgan va yashindek qisqa ijodiy umr kechirgan [[shoir]].
== Bolaligi ==
▲'''Usmon Nosir''' (1912–1944) — xx
Otasidan yetim qolgan Usmon Nosir Qoʻqondagi bolalar uyida tarbiyalanadi. Isteʼdodli oʻsmir u yerda rus va jahon adabiyotining sara namunalari bilan tanishadi
== Taʼlimi ==
Bolaligidan [[sheʼr]]lar yoza boshlagan Usmon Nosir badiiy ijod bilan bor yoʻgʻi oʻn besh yilgina, yaʼni qamoqqa olinguncha astoydil shugʻullandi. Shu fursatda oʻzining qanchalik nodir isteʼdodga ega ekanligini yaqqol koʻrsatdi. Yosh shoirning „[[Quyosh bilan suhbat]]“ (1932), „[[Safarbar satrlar]]“ (1932), „[[Traktorobod]]“ (1934), „[[Yurak]]“ (1935), „[[Mehrim]]“ (1935) kabi sheʼriy toʻplamlari hamda „[[Norboʻta]]“ (1932) va „[[Naxshon]]“ (1935) kabi dostonlari va „Atlas“, „Zafar“, „Soʻnggi kun“, „Dushman“ kabi dramalari bosildi. Usmon Nosir 1937-yilning 14-iyulida „[[xalq dushmani]]“ sifatida qamoqqa olindi va [[Toshkent]], [[Magadan]], [[Kemerovo]] turmalarida yotdi. Qamoqda inson bolasi chidashi mumkin boʻlmaydigan qiynoqlarga duchor boʻlgan shoir 1944-yilda Kemerovoda halok boʻldi. Usmon Nosir oʻzbek sheʼriyatiga yangi ohang, yangi ruh, yangi obrazlar olib kirdi. U sheʼrlarida alangali tuygʻularini jilovlamas, dilida kechayotgan tugʻyonlarni susaytirmas, inson ruhiy dunyosini poʻrtanalar ichida koʻrsatardi. Shoirning:▼
Internatni bitirgach, 1931-yildan [[Samarqand]]dagi Oʻzbekiston davlat universiteti (OʻzDU) ning filologiya fakultetida oʻqidi.
== Qatagʻon ==
1937-yil 13-iyulda shoir „[[xalq dushmani]]“ sifatida hibsga olinib, 58-modda bilan sudlanadi va avval Zlatoust qamoqxonasiga, soʻngra Vladivostok va Magadan lagerlariga joylashtiriladi. 1943-yilda Kemerovo viloyatining Mariinskiy tumanidagi lagerga yuboriladi.
1940-yil 20-avgustda Usmon Nosir Magadan qamoqxonasidan [[Iosif Stalin]] nomiga ariza yuboradi va unda u uning „ishini“ qayta koʻrib chiqishni soʻraydi. Bu ariza Iosif Stalin, [[Lavrentiy Beriya]] tomonidan koʻrib chiqildi va ular tomonidan maʼqullandi. O‘zbekiston rahbari Nosirov Usmon „ishini“ qayta ko‘rib chiqish to‘g‘risida buyruq oladi. 1944-yil oxiriga kelib komissiya tuzilib, Usmon Nosir begunoh deb topiladi va reabilitatsiya qilinadi.
== Vafoti ==
Ammo shoir reabilitatsiya qilingunga qadar yashamadi. U [[1944-yil]] [[9-mart]]da vafot etadi va 15-martda Kemerovo viloyatida yashovchi A. M. Sirota tomonidan Suslovo qishlogʻi (hozirgi Pervomayskoye qishlogʻi) qabristoniga dafn qilinadi.
Har yili Kemerovo viloyatining Kemerovo shahrida shoir xotirasiga bag‘ishlangan adabiy o‘qishlar bo‘lib o‘tadi. U yerda Usmon Nosirning uy-muzeyi mavjud bo‘lib, unda shoirning sheʼrlari o‘qiladi.
2003-yilda atoqli o‘zbek shoiri va dramaturgi Usmon Nosir tavalludining 90 yilligi, 2022-yilda esa 110 yilligi O‘zbekistonda keng nishonlandi.
== Ijodi ==
▲Bolaligidan [[sheʼr]]lar yoza boshlagan Usmon Nosir badiiy ijod bilan bor yoʻgʻi oʻn besh yilgina, yaʼni qamoqqa olinguncha astoydil shugʻullandi. Shu fursatda oʻzining qanchalik nodir isteʼdodga ega ekanligini yaqqol koʻrsatdi. Yosh shoirning „[[Quyosh bilan suhbat]]“ (1932), „[[Safarbar satrlar]]“ (1932), „[[Traktorobod]]“ (1934), „[[Yurak]]“ (1935), „[[Mehrim]]“ (1935) kabi sheʼriy toʻplamlari hamda „[[Norboʻta]]“ (1932) va „[[Naxshon]]“ (1935) kabi dostonlari va
{{she'r|Matn=
| |||