Norinqirgiz, qozoq, uygur va o'zbek milliy taom. Tayyorlash usuli: qoʻy, ot yoki mol goʻshti (baʼzan, qazi) qozondagi sovuq suvga solib, keyin mildiratib (yangi mol yoki ot goʻshti 1 — 1,5 soat, sur ot goʻshti 2 soat) qaynatiladi. Soʻngra sovitilib somoncha shaklida mayda toʻgʻraladi. Oshxamir yupqa 0,8–1 mm qilib yoyilib 10x10 sm, 10x5 sm li shapaloqlar kesiladi. Xamir goʻsht shoʻrvasida pishirib olinadi va bir oz sovitilgach, har bir shapaloq betiga dogʻlangan paxta yogi (yoki qazi yogʻi) surtilib, laganlarga ustma-ust taxlanadi. Soʻng shapaloq xamir pilta qilib (3,5—4 sm) kesilib, mayda qilib toʻgʻraladi. Toʻgʻralgan goʻsht xamir bilan aralashtiriladi. Bunday norin quruq norin deb atalib, taqsimchalarga solib, yuziga zirapiyoz va 1—2 parrak qazi qoʻyib, yaxna taom sifatida dasturxonga tortiladi. Norin xamir pishirishdan avval olib qoʻyilgan goʻsht shoʻrvasi hamda piyoz qoʻshib qam isteʼmol qilinadi (xoʻl norin). Bunday norin kosalarda dasturxonga tortiladi. Norin eng qadimiy taomlardan hisoblanib, oʻtmishda chorvador qabilalar oʻrtasida keng tarqalgan.

Ad.h Mahmudov K., Oʻzbek tansiq taomlari, T., 1989.[1]

Manbalar tahrir

  1. OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil