Seán Lester

Irlandiya diplomati (1888-1959)

Seán Lester (talaffuzi: Shon Lester; 28-sentyabr 1888, Antrim, Birlashgan Qirollik – 13-iyun 1959, Goluey, Irlandiya) – diplomat. Millatlar ligasining bosh kotibi (31-avgust 1940 – 18-aprel 1946)[1][2][3][4][5].

Seán Lester
inglizcha: Seán Lester
 3-Millatlar ligasi bosh kotibi
Mansab davri
1940-yil 31-avgustdan – 1946-yil 18-aprelgacha
Oʻtmishdoshi Joseph Louis Anne Avenol
Vorisi lavozim bekor qilingan
Shaxsiy maʼlumotlari
Tavalludi 28-sentyabr 1888-yil
Antrim, Angliya
Vafoti 13-iyun 1959-yil(1959-06-13)
(70 yoshda)
Goluey, Irlandiya

Biografiya tahrir

Antrim okrugida yashagan protestant baqqol Robert Lester va uning sobiq rafiqasi Genrietta Richining oʻgʻli. Yoshligida Gal Ligasiga qoʻshilgan va Irlandiya millatchiligi uchun gʻalaba qozongan[6]. Yoshligida Irlandiya Respublikachilar Birodarligiga qoʻshildi. North Down Herald va boshqa bir qator shimoliy gazetalarda jurnalist boʻlib ishlagan. 1919-yilga kelib, yangiliklar muharriri lavozimiga koʻtarildi.

Irlandiya mustaqillik urushidan soʻng, uning bir qator doʻstlari Irlandiya erkin davlatining yangi hukumatiga qoʻshildi.

1920-yilda Elizabet Rut Tyrrellga uylandi, undan uchta qizi bor edi[7].

1923-yilda Irlandiya tashqi ishlar departamentiga ishga kirdi. 1929-yilda Jenevaga Irlandiyaning Millatlar Ligasidagi doimiy vakili sifatida yuborilgan. 1930-yilda Irlandiyaning Millatlar Ligasi Kengashiga (yoki ijroiya organiga) saylandi. Lester Kengash yigʻilishlarida tez-tez Irlandiya vakili boʻlib, Tashqi ishlar vaziri lavozimida qatnashgan. Liga ishiga, xususan, Janubiy Amerikadagi ikkita urushga yechim topishga urinishlarida tobora koʻproq ishtirok eta boshladi.

Peru va Kolumbiya oʻrtasida Amazon daryosining havzasi ustida kelishmovchilik yuzaga kelganida, Lester kelishuv qoʻmitasiga raislik qildi[8]. Boliviya va Paragvay Gran Chako uchun urush boshlaganida, unchalik muvaffaqiyatli boʻlmagan qoʻmitaga raislik qilgan[8].

1933-yilda Lester Liga kotibiyatiga yuborildi va 1934-yildan 1937-yilgacha Millatlar Ligasi Oliy komissari sifatida Dansigga (hozirgi Gdansk, Polsha) yuborildi. Danzig shahri fashistlar Germaniyasi va xalqaro hamjamiyat oʻrtasida Polsha koridori muammosining Uchinchi Reyx bilan munosabatlari boʻyicha paydo boʻlgan xalqaro inqiroz markazi boʻldi. Lester bir necha bor Germaniya hukumatiga yahudiylarni taʼqib qilish va kamsitishlariga qarshi norozilik bildirdi va Ligani Yevropa uchun yaqinlashib kelayotgan falokat haqida ogohlantirdi. Nemis reyxining vakillari va Danzigdagi fashistlar partiyasi vakillari uni boykot qildi[9].

1937-yilda Jenevaga qaytib, Millatlar Ligasi Bosh kotibining oʻrinbosari boʻldi. 1940-yilda organning Bosh kotibi boʻldi. U paytda 100 nafar xodim, shu jumladan qoʻriqchilar va farroshlar ishlar edi.

Lester butun urush davomida Jenevada qoldi va Liganing texnik-gumanitar dasturlarini bajardi. 1946-yilda Liganing yopilishini nazorat qildi va Liganing vazifalarini yangi tashkil etilgan Birlashgan Millatlar Tashkilotiga topshirdi.

The Times gazetasi oʻzining nekrologida Lesterni „xalqaro miqyosda yarashtiruvchi va qochqinlarning jasur doʻsti“ deb taʼriflagan.

Uning nabirasi Syuzan Denham 2011-yildan 2017-yilgacha Irlandiya Oliy sudi raisi boʻlgan.

2010-yil avgust oyida Gdansk meriyasidagi xona, Lesterning turar joyi boʻlgan bino, shahar meri Pavel Adamovich tomonidan Shon Lester xonasi deb oʻzgartirildi[10].

Manbalar tahrir

  1. Documents on Irish Foreign Policy website
  2. Biography, 2015-03-12da asl nusxadan arxivlandi, qaraldi: 2018-03-23
  3. Nation Builders: Sean Lester (Wayback Machine saytida 2017-02-02 sanasida arxivlangan) biographical article from the producers of an Irish documentary on Lester.
  4. League of Nations Archives, with a short biography
  5. League of Nations Archives, Private Archives of Sean Lester
  6. The Times, (Obituary) 15 June 1959
  7. The Times, (Obituary) 15 June 1959
  8. 8,0 8,1 The Times, (Obituary) 15 June 1959
  9. Boylan, Henry. A Dictionary of Irish Biography, 3rd Edition. Dublin: Gill and MacMillan, 1998 — 222 bet. ISBN 0-7171-2945-4. 
  10. Derek Scally, Irish Times, 27 August 2010