Sintez (qadimgi yunoncha: σύνθεσις qadimgi yunoncha: σύνθεσις „birlashmoq, bukmoq, bogʻlamoq“; συν- „qoʻshma harakat, ishtirok“ + θέσις „tartibga solish, joylashtirish, taqsimlash, <joy> pozitsiyasi“) — ilgari bir-biridan farq qiladigan narsa yoki tushunchalarni bir butun yoki toʻplamga bogʻlash yoki birlashtirish jarayoni.

Sintez — bu tahlildan farqli oʻlaroq, funktsional qismlardan bir butunni yigʻish usuli, yaxlitni funktsional qismlarga ajratish usuli.

Eritmalarni sintez qilish mumkin. Kibernetikada sintez jarayoni oldingi tahlil jarayoni bilan chambarchas bogʻliq. Sintez — har xil turdagi oldindan tayyorlangan bloklar yoki modullardan murakkab tizimlarning muhandislik qurilishi. Har xil turdagi komponentlarning past darajadagi, chuqur tarkibiy birlashuvi.

Avtomatlashtirishda avtomatik boshqaruv tizimining sintezi boshqariladigan oʻzgaruvchilarning joriy va belgilangan qiymatlari oʻrtasidagi eng kichik nomuvofiqlikni va shunga mos ravishda eng yaxshi boshqaruv sifatini taʼminlaydigan optimal avtomatlashtirilgan boshqaruv tizimlarini yaratish muammosini hal qilishdir[1].

Bilim nazariyasi nuqtai nazaridan sintez ongning kognitiv faoliyati namoyon boʻlishining zaruriy bosqichidir. Tahlil bilan birgalikda sintez usuli oʻrganilayotgan mavzuning tarkibiy qismlari oʻrtasidagi munosabatlar haqida tasavvurga ega boʻlishga imkon beradi.

Yana qarang tahrir

Eslatmalar tahrir

  1. A. V. Andryushin, V. R. Sabanin, N. I. Smirnov. Upravlenie i innovatika v teploenergetike. — M: MEI, 2011. — S. 15. — 392 s. — ISBN 978-5-38300539-2.