Monotematizm (mono... va tema — mavzu) — koʻp ovozli musiqa asarlarini tuzilish prinsipi; M. maʼlum bir musiqiy mavzu (kuy)ning oʻziga xos rivojlantirish usuli bilan bogʻliq boʻlib, sonatasimfonik turkumi yoki unga asoslangan bir qismli shakllarni oʻzaro bogʻlaydi. M.ning ilk namunasi — L. Betxovenning 5simfoniyasi. M., ayniqsa, musiqiy romantizm davrida rivoj topgan (G. Berlioz, F. List va boshqalar). Oʻzbek kompozitorlari asarlari (mas, M. Tojiyevning 3- simfoniyasi)da ham keng qoʻllanilgan.[1]

Manbalar tahrir

  1. OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil