Munofiq

Munofiq (arabcha: مُنَافِق ‎ - ikkiyuzlamachi degan Islomiy atama. Munofiq o'zini dindor musulmon deb biladi, lekin iymonli emas. Munofiq haqida Eslatma Qur'onning bir necha oyatlarida mavjud.

Etimologiya tahrir

Arabcha "munafikun" so'zi nafika so'zidan kelib chiqqan bo'lib, u boshqa kirish (kasi) orqali chiqadigan va kiradigan mole teshigiga yopiq kirishni anglatadi. Agar xavf tug'ilsa, mol nafikani ochadi va uni dushmanlaridan kasi orqali ushlashga harakat qiladi. diniy nuqtai nazardan, ikkiyuzlamachilar bir tomondan Islomga kirib, boshqa tomondan chiqib ketishadi^[1].

Birinchi ikkiyuzlamachilar tahrir

Muhammad Mustafo (s.a.v) davrlarida Madinada Abdulloh ibn Ubay boshchiligidagi "munofiqlar partiyasi" mavjud edi. Tashqi tomondan ular Islomni qabul qilishdi, lekin aslida musulmonlarning muxoliflari edilar. Ularning "masjid Al-Dirar" (ixtilof masjidi) ni qurgan Kuba Madina shahrining chekkasida markaz qurishga urinishlari muvaffaqiyatsizlikka uchradi. Ibn Ubayaning o'limidan so'ng, payg'ambar Muhammad uning jasadiga dafn marosimini o'tkazdi, shundan so'ng unga oyat yuborildi, shundan so'ng vafot etgan ikkiyuzlamachilarning jasadlari ustidan bu ibodat qilinmadi: "hech qachon munafiklardan hech kimga ibodat qilmang va qabrda to'xtamang. Axir, ular Allohga va uning Rasuliga ishonmadilar va yovuzlar tomonidan o'ldilar" ^[1].

Munofiqlarning belgilari tahrir

Munofiqlarning alomatlari e'tiqodda yoki amalda namoyon bo'ladi.

E'tiqoddagi ikkiyuzlamachilik

Islom ikkiyuzlamachilarni kofirlarga qaraganda yomonroq deb hisoblaydi^[1]. Qur'onga ko'ra, o'limdan keyin ikkiyuzlamachilar do'zaxning (jahannamning) pastki (eng og'riqli) darajasida abadiy qoladilar.

Imon va kufr (kufr) o'rtasida yurib, ikkiyuzlamachilar intrigalar bilan shug'ullanadilar va atrofida tartibsizlikni (fitnani) yaratadilar. Ular shariatga mos keladigan harakatlar qilishlari mumkin, ammo ular buni namoyish qilishadi^[1]. Ikkiyuzlamachilar ibodat qilishda qiynaladilar, boshqalarni dindan uzoqlashtirishga harakat qilib, yolg'on qasam ichdilar. Ular imonlilar orasida yolg'on mish-mishlarni tarqatadilar; faqat shaxsiy manfaatlariga muvofiq harakat qilishadi; jangda ular dushmanlardan qochishadi va g'alaba qozongan taqdirda ular harbiy kuboklardan (ganima) o'z ulushlarini olishga harakat qilishadi.

Harakatlarda ikkiyuzlamachilik

Xatti-harakatlardagi ikkiyuzlamachilik odamlarning ikkiyuzlamachilik harakatlariga o'xshashligi holatida sodir bo'ladi. Shu bilan birga, ikkiyuzlamachilik bunday odamlarning e'tiqodlariga (iman) kirib kelgan deb aytish mumkin emas^[1]. Afsonaga ko'ra, payg'ambar Muhammad shunday dedi: "insonning ikkiyuzlamachiligining uchta belgisi bor: kimdir bilan gaplashganda, u yolg'on gapiradi, va'dalarini bajarmaydi, boshqa odamlar unga ishonib topshirilgan narsalarni saqlamaydi"^[2].

Ba'zi harakatlarda ikkiyuzlamachilik ularni sodir etgan odamlarning ishonchiga aylanishi ehtimoli katta. Ushbu turdagi ikkiyuzlamachilik belgilarini his qilgan kishi tavba qilishi kerak (Tauba) va uni tuzatish uchun shoshilinch choralar ko'rish kerak^[1].

Manbalar tahrir

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 Али-заде 2007.
↑ ат-Тирмизи „Иман, хадис № 14“,. Джами ат-Тирмизи.

Adabiyotlar tahrir

Али-заде А. А. Мунафик // Исламский энциклопедический словарь. — М. : Ансар, 2007. — С. 551. — ISBN 978-5-98443-025-8. (CC BY-SA 3.0)
Смирнов А. В. Мусульманская этика как система (Wayback Machine saytida 2008-10-22 sanasida arxivlangan) // Этическая мысль. Вып. 6 / Отв. ред. А. А. Гусейнов. М.: ИФ РАН, 2005. С. 51—75

[FOOTNOTEАли-заде2007-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 Али-заде 2007.

[2] ат-Тирмизи „Иман, хадис № 14“,. Джами ат-Тирмизи.

[1]

[2]