Qudsia Begum
Qudsiya Begum, tugʻilgan payti Udham Bay (1768-yil[1]) — Boburiylar imperatori Muhammadshohning xotini va imperator Ahmadshoh Bahodurning onasi. U maʼmur boʻlgan va 1748-yildan 1754-yilgacha Hindistonning amalda regenti boʻlib xizmat qilgan.[2][3] yillari
Asli hindu boʻlgan Udham Bay ilgari ommaviy raqsga tushuvchi qiz boʻlgan.[4] Uning Man Xon ismli akasi bor edi.[5] U Muhammadshohning eʼtiboriga Amirxon Umdat-ul-Mulkning qizi Xadichaxon tomonidan taqdim etilgan.[6] Imperator undan shunchalik hayratda qoldiki, uni malikalil qadr-qimmatiga koʻtardi.[7] U oʻz mavqeini koʻtarib yura oladigan nafis ayol edi.[8] U Muhammadshohning tirik qolgan yagona oʻgʻli Ahmadshoh Bahodirni 1725-yil 23-dekabrda dunyoga keltirdi.[9] Biroq, uning oʻgʻli Muhammadshoh Badshoh Begum[10] va Sohiba Mahal tomonidan tarbiyalangan.[11]
Imperator saroyi
tahrir1748-yil aprelda Muhammadshoh vafot etdi. Taxtga daʼvogarlik qilish uchun Panipat yaqinidagi Safdar Jang bilan lagerda boʻlgan oʻgʻli Ahmadshoh Bahodir Dehliga qaytdi. Safdar Jang maslahati bilan Panipat taxtiga oʻtirdi va bir necha kundan keyin Dehliga qaytib keldi.[12] Ahmadshoh Bahodir oʻzini samarasiz hukmdor sifatida koʻrsatdi va doimo onasi taʼsirida boʻldi. Ketma-ket magʻlubiyatlar va ichki kurashlar uning qulashiga olib keldi.[13]
Unga ketma-ket[7]"Bai-Ju Sahiba", „Navob Qudsiya“, „Sahiba-uz-Zamani“, „Sohibjiu Sahiba“, „Hazrati Qibla-i Olam“, „Mumtoz Mahal“ unvonlari berildi.[14] U saxiyligi bilan mashhur edi.[14] U begimlarga va marhum imperatorning farzandlariga nafaqat hukumat hamyonidan, balki oʻz mablagʻidan ham nafaqa bergan. Biroq, u Badshoh Begum va Sahiba Mahal bilan shafqatsiz munosabatda boʻldi.[15]
Imperator amaldorlari har kuni uning ayvonida oʻtirishardi va u ular bilan parda ortida yoki amaldorlar vositasida suhbatlashardi. Shohlikning barcha iltimosnomalari va yopiq konvertlar unga oʻqib eshittirilar va u hech kim bilan maslahatlashmasdan ularga buyruq berardi. Bir kuni saroy tarixchisi nola qildi: „Ey Xudo! Hindustan ishlarini shunaqa ahmoq ayol olib borishi kerak!“[7]
U amaldor Javed Xon Navob Bahodur bilan ishqiy munosabatda boʻlgan.[7][14] U kech hukmronlik davrida haram xizmatkorlari nazoratchisi yordamchisi va Begimlarning mulklarini boshqaruvchi boʻlgan.[7] Javedxon 1752-yil 27-avgustda Safdar Jang tomonidan oʻldirilgan.[16] U va oʻgʻli uning uchun qattiq qaygʻurdilar. Aytishlaricha, oppoq xalat kiyib, zeb-ziynatlarini, zeb-ziynatlarini beva ayol kabi tashlab ketgan.[17]
Unga 50 000 otni boshqarish mansabi berildi va uning tugʻilgan kuni imperatorning oʻzidan ham koʻproq dabdaba bilan nishonlandi. Uning akasi Man Xon, sargardon boʻlib, baʼzan qoʻshiqchi qizlar uchun yordamchi rolda erkak raqqosa boʻlib yurardi, u akasi uchun Mutaqad-ud-Daulah Bahodur unvoniga ega 6000 mansabdor yaratdi.[7] Askarlar oʻz muddatidan kechikkan maoshlari uchun har kuni qoʻzgʻolon koʻtarayotgan va Mahkama bu maqsadda ikki yuz ming soʻm ham yigʻa olmayotgan bir paytda Qudsiya Begim 1754-yil 21-yanvarda oʻzining tugʻilgan kunini nishonlash uchun ikki million rupiy sarfladi.[7]
1754-yil 26-mayda[17]Ahmadshoh Malhar Rao Xolkar boshchiligidagi Marathalar guruhi tomonidan safarda hujumga uchradi.[8] Sikandraboddan qochib ketayotib, oʻzi bilan birga Qudsiya begim, oʻgʻli Mahmudshoh Bahodur, sevimli rafiqasi Inayetpuri Boy va oʻgay singlisi Hazrati Begimlarni olib, boshqa barcha malika va malikalarni dushmanlar rahm-shafqatiga qoldirdi.[14] Gʻoziiddin Xon Ferozi Jung III 1754-yil 2-iyunda Dehliga[18] yetib kelgach, imperator taxtdan olindi,[19] hibsga olindi va onasi bilan qamaldi.[8] Keyin ikkalasining koʻzi koʻr boʻldi.[1]
Binolar
tahrirU katta taʼsirga ega boʻlib, turli davlat va xususiy binolarni topshirdi. Qizil qal’a yaqinidagi Oltin masjid 1747—1751-yillarda Navob Bahodir Jovidxon uchun qurilgan.[20] 1748-yilda uning oʻgʻli Qudsiya Bogʻi deb nomlanuvchi bogʻni qurdi. U tosh barahdori va uning ichida masjiddan iborat edi.[21]
-
Qizil qal’a yaqinidagi Oltin masjid, u 1747-yilda foydalanishga topshirgan
-
Uning Yamuna daryosi qirgʻogʻidagi saroyi 1748-yilda foydalanishga topshirilgan.
-
Qudsiya Bogʻi, 1795-yil
Manbalar
tahrir- ↑ 1,0 1,1 François Xavier Wendel. Wendel's Memoirs on the Origin, Growth and Present State of Jat Power in Hindustan (1768) Jean Deloche: . Institut français de Pondichery, 1991 — 124-bet.
- ↑ Everett Jenkins, Jr.. The Muslim Diaspora (Volume 2, 1500-1799): A Comprehensive Chronology of the Spread of Islam in Asia, Africa, Europe and the Americas. McFarland, 7-may 2015-yil — 261-bet. ISBN 978-1-4766-0889-1.
- ↑ Guida M. Jackson. Women Rulers Throughout the Ages: An Illustrated Guide. ABC-CLIO, 1999 — 468-bet. ISBN 978-1-57607-091-8.
- ↑ Dr. B. P. Saha. Begams, Concubines, and Memsahibs. Vikas Publishing House, 1997 — 90-bet. ISBN 9788125902850.
- ↑ Siddha Mohana Mitra. Moslem-Hindu Entente Cordiale: With Special Reference to Lord Morley's Indian Reforms, Part 13. Publishing Department, Oriental Institute, 1909 — 5-bet.
- ↑ Muhammad Umar. Muslim Society in Northern India During the Eighteenth Century. Available with the author, 1998 — 215-bet. ISBN 9788121508308.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 Sarkar 1932.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 Bilkees I. Latif. Forgotten. Penguin Books India, 2010 — 50-bet. ISBN 978-0-14-306454-1.
- ↑ Thomas William Beale. An Oriental Biographical Dictionary Henry George Keene: . W.H. Allen, 1894 — 42-bet. ISBN 978-1-4047-0648-4.
- ↑ Sarkar, Jadunath. Fall of the Mughal Empire., 4th, Hyderabad: Orient Longman, 1997 — 169-bet. ISBN 9788125011491.
- ↑ Beveridge H. „The Maathir-ul-umara – Volume 2“. Internet Archive (1952). Qaraldi: 2021-yil 31-oktyabr.
- ↑ Edwards, Michael. The Orchid House: Splendours and Miseries of the Kingdom of Oudh, 1827-1857 (en). Cassell, 1960 — 7-bet.
- ↑ Guida M. Jackson. Women Leaders of Africa, Asia, Middle East, and Pacific: A Biographical Reference. Xlibris Corporation, 20-avgust 2009-yil — 327-bet. ISBN 978-1-4691-1353-1.
- ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 Sharma 2016.
- ↑ Kumari, Savita. Udham Bai: A Glimpse into the Aplendid Life of a Later Mughal Queen — 51-bet.
- ↑ Haryana (India). Haryana District Gazetteers: Sirsa. Haryana Gazetteers Organization, 1983 — 46-bet.
- ↑ 17,0 17,1 Sarkar 1964.
- ↑ Krishna Prakash Agarwal. British Take-over of India: Modus Operandi : an Original Study of the Policies and Methods Adopted by the British While Taking Over India, Based on Treaties and Other Official Documents, Volume 2. Oriental Publishers & Distributors, 1979 — 144-bet.
- ↑ Marathas and Panipat Hari Ram Gupta: . Panjab University, 1961 — 24-bet.
- ↑ „Ahmad Shah (Mughal emperor) - Encyclopædia Britannica“. Britannica.com. Qaraldi: 2014-yil 11-mart.
- ↑ Professor R. Nath. MONUMENTS OF DELHI: Architectural & Historical. Ajay Nath, The Heritage Ajmer/Jaipur, India, 18-iyun 2020-yil — 97-bet.