Tom Gorman (tennis)

Tom Gorman
Mamlakat	AQSh
Tugʻilishi	19-yanvar 1946-yil (78 yosh); Seattle, United States
Boʻyi	5 ft 11 in (1.80 m) sm
Professionallik	1968 (amateur tour from 1966)
Faoliyati tugashi	1981
Ishlatadigan qoʻli	Right-handed (one-handed backhand)
Yakkalik bahslar
Jami titullari	7
Eng yuqori pozitsiyasi	No. 8 (1973, World's Top 10)
„Katta dubulgʻa“ turniri yakkalik bahslari natijalari
Australian Open	2R (1970, 1977Jan)
French Open	SF (1973)
Wimbledon	SF (1971)
US Open	SF (1972)
Boshqa turnirlar
Tour Finals	SF (1972)
Juftlik bahslari
Jami titullari	9

Tom Gorman (1946-yil 19-yanvarda tugʻilgan) — isteʼfodagi ATP turniri boʻyicha amerikalik tennischi va murabbiy. U 7 ta yakkalik va 9 ta juftlik chempionligini qoʻlga kiritdi va ATP turnirining 4 ta Grand Slam (Katta Dubulgʻa) musobaqasidan 3 tasida yarim finalga chiqdi. Uning ATP reytingi 1973-yilda 8-oʻrinni qayd etgan tennischi.

Faoliyati tahrir

Gorman 1973-yil uchun dunyoda 8-oʻrinni (konsensus) va ATP reytingida 10-oʻrinni egallagan (1974-yil 1-may va 3-iyunda bu reytingga erishgan).

Gorman oʻz karyerasida ettita yakkalik chempionligini qoʻlga kiritdi, eng kattasi 1975-yilda Cincinnatida boʻlgan. Shuningdek, u toʻqqizta juftlik chempionligini qoʻlga kiritdi, shu jumladan 1971-yilda Parij, oʻsha yili u Sten Smit bilan Fransiya Ochiq juftlik finaliga chiqdi. Gorman 1973-yilda Stokgolm Indoor tadbirida Byorn Borgni magʻlub etdi.

U Wimbledonda (1971-yilda), AQSh ochiq chempionatida (1972-yilda) va Fransiya ochiq chempionatida (1973-yilda) yakkalik bahslarida yarim finalga chiqdi; mos ravishda Rod Laver, Jimmi Konnors va Yan Kodeshni magʻlub etdi. Gorman 1972-yilda AQSh Devis Kubogida gʻolib chiqqan jamoa aʼzosi edi. Kapitan-murabbiy sifatida u 1990 va 1992-yillarda AQSh Devis Kubogi jamoasini gʻalabaga olib keldi. Gorman AQSh Devis Kubogi sardori tomonidan eng koʻp gʻalaba qozonish boʻyicha rekordchi (18) va Devis Kubogini tennischi va sardor sifatida yutgan eng hozirgi amerikalik.

U Janubiy Koreyaning Seul va Ispaniyaning Barselona shaharlarida tennis boʻyicha AQShning erkaklar olimpiya terma jamoalariga murabbiy etib tayinlangan. U 1988-yilda Seulda boʻlib oʻtgan juftliklar musobaqasida Amerikaning Ken Flach va Robert Seguso juftlik jamoasini oltin medalga olib keldi. 2001-yilda Gorman va uning sherigi Chililik Xayme Fillol US Openda Super Masters Seniors gʻolibi boʻlishdi.

Gorman 1972-yilda Barselonada Sten Smithga qarshi oʻtkazilgan Masters yarim finalida sport mahorati uchun maqtovga sazovor boʻldi. U oʻyin davomida belini jarohatlagan edi, biroq 7-6, 6-7, 7-5, 5-4 40-30 hisobida oldinga chiqib, oʻyin nuqtasini saqlab qoldi. Agar u oʻyinda gʻalaba qozonsa, Ilie Nastasega qarshi finalda oʻynay olmasligini bilib, u hakamga davom eta olmasligini aytdi va nafaqaga chiqdi. Bu Smithga finalda oʻynashga imkon berdi, u yerda uni besh setda Nastase magʻlub etdi.

U Seattle tayyorgarlik maktabida oʻqigan va uch yil ketma-ket Vashington shtatidagi oʻrta maktab tennis chempioni boʻlgan. Gorman Seattle universitetida oʻqigan va uni tugatgan va ikki marta butun amerikalik boʻlgan. U 1960, 1970 va 1980-yillarda professional tur tadbirlarida oʻynagan. Sakkiz yil davomida Gorman Amerika Qoʻshma Shtatlari Devis Kubogi jamoasi sardori boʻlib ishladi, Amerikaning eng zoʻr oʻyinchilariga ustozlik qildi va 1990 va 92 yillarda jahon chempionatlarida gʻolib chiqdi. U tennis chempionlari Andre Agassi, Micheal Chang, Jim Courier, John McEnroe va Pete Samprasdan tashkil topgan Amerika orzusi jamoalarini boshqargan, ular atrofdagilar va egoistlar bilan kurashishdek qiyin vazifaga duch kelgan.^[2]^[3]

2008-yil noyabr oyida Gorman La Quinta Resort & Club va PGA WEST (TM) da tennis direktori etib tayinlandi, u boshqa eng yaxshi amerikalik tennischilar, jumladan Artur Ashe, Sten Smit va Charli Pasarell bilan birga Kaliforniyaning La Quinta shahrida yordam berdi.^[4] U 2015-yil sentabrida La Quintadan nafaqaga chiqqan.

Gorman 2012-14 yillarda ikki yillik muddatga Xalqaro tennis federatsiyasi Devis kubogi boʻyicha nufuzli etti kishilik qoʻmitasiga tayinlangan.

Oila tahrir

Gorman va uning rafiqasi Dennining Xeyli va Kelli Enn ismli ikkita katta qizi bor va ular Aydaxo shtatidagi Sun vodiysida uy qurishadi.

Karyera finallari tahrir

Yakkalik bahslari (7 ta unvon, 11 ikkinchi oʻrin) tahrir

Natija	W/L	Yil	Turnir	Hamkor	Hisob
Magʻlubiyat	0–1	1968	Cincinnati, U.S.	William Harris	6–3, 2–6, 2–6
Gʻalaba	1–1	1971	Columbus, U.S.	Jimmy Connors	6–7, 7–6, 4–6, 7–6, 6–3
Magʻlubiyat	1–2	1972	Seattle, U.S.	Ilie Năstase	4–6, 6–3, 3–6
Magʻlubiyat	1–3	1972	London, England	Ilie Năstase	4–6, 3–6
Win	2–3	1973	Vancouver WCT, Canada	Jan Kodeš	3–6, 6–2, 7–5
Win	3–3	1973	Stockholm, Sweden	Björn Borg	6–3, 4–6, 7–6^(7–5)
Magʻlubiyat	3–4	1974	Richmond WCT, U.S.	Ilie Năstase	2–6, 3–6
Magʻlubiyat	3–5	1974	Miami WCT, U.S.	Cliff Drysdale	4–6, 5–7
Magʻlubiyat	3–6	1974	Rotterdam, Netherlands	Tom Okker	6–4, 6–7, 1–6
Magʻlubiyat	3–7	1974	Manchester, England	Vijay Amritraj	7–6, 2–6, 4–6
Win	4–7	1975	Cincinnati, U.S.	Sherwood Stewart	7–5, 2–6, 6–4
Win	5–7	1975	Hong Kong	Sandy Mayer	6–3, 6–1, 6–1
Win	6–7	1976	Baltimore, U.S.	Ilie Năstase	7–5, 6–3
Win	7–7	1976	Sacramento, U.S.	Bob Carmichael	6–2, 6–4
Magʻlubiyat	7–8	1977	Hong Kong	Ken Rosewall	3–6, 7–5, 4–6, 4–6
Magʻlubiyat	7–9	1978	Baltimore, U.S.	Cliff Drysdale	5–7, 3–6
Magʻlubiyat	7–10	1978	Taipei, Taiwan	Brian Teacher	3–6, 3–6, 3–6
Magʻlubiyat	7–11	1979	San José, Costa Rica	Bernard Mitton	4–6, 4–6, 3–6

Juftliklar (9 unvon, 10 ikkinchi oʻrin) tahrir

Natija	No.	Yil	Turnir	Hamkor	Raqib	Hisob
Magʻlubiyat	1.	1970	Berkeley, U.S.	Roy Barth	Bob Lutz Stan Smith	2–6, 5–7, 6–4, 2–6
Gʻalaba	1.	1971	Paris, France	Stan Smith	Pierre Barthès François Jauffret	3–6, 7–5, 6–2
Magʻlubiyat	2.	1971	French Open, Paris	Stan Smith	Arthur Ashe Marty Riessen	6–4, 3–6, 4–6, 9–11
Gʻalaba	2.	1971	Stockholm, Sweden	Stan Smith	Arthur Ashe Bob Lutz	6–3, 6–4
Gʻalaba	3.	1973	Copenhagen WCT, Denmark	Erik van Dillen	Mark Cox Graham Stilwell	6–4, 6–4
Magʻlubiyat	3.	1973	Vancouver WCT, Canada	Erik van Dillen	Pierre Barthès Roger Taylor	7–5, 3–6, 6–7
Magʻlubiyat	4.	1973	Charlotte WCT, U.S.	Erik van Dillen	Tom Okker Marty Riessen	6–7, 6–3, 3–6
Gʻalaba	4.	1973	Nottingham, England	Erik van Dillen	Bob Carmichael Frew McMillan	6–4, 6–1
Magʻlubiyat	5.	1973	South Orange, U.S.	Pancho Gonzales	Jimmy Connors Ilie Năstase	7–6, 3–6, 2–6
Gʻalaba	5.	1973	Seattle, U.S.	Tom Okker	Bob Carmichael Frew McMillan	2–6, 6–4, 7–6
Gʻalaba	6.	1973	Osaka, Japan	Jeff Borowiak	Jun Kamiwazumi Ken Rosewall	6–4, 7–6
Gʻalaba	7.	1974	Chicago, U.S.	Marty Riessen	Brian Gottfried Raúl Ramírez	4–6, 6–3, 7–5
Gʻalaba	8.	1974	Washington, D.C., U.S.	Marty Riessen	Patricio Cornejo Jaime Fillol	7–5, 6–1
Magʻlubiyat	6.	1974	Columbus, U.S.	Bob Lutz	Anand Amritraj Vijay Amritraj	DEF
Magʻlubiyat	7.	1976	Indianapolis WCT, U.S.	Vitas Gerulaitis	Bob Lutz Stan Smith	2–6, 4–6
Gʻalaba	9.	1976	Sacramento, U.S.	Sherwood Stewart	Mike Cahill John Whitlinger	3–6, 6–4, 6–4
Magʻlubiyat	8.	1977	San Jose, U.S.	Geoff Masters	Bob Hewitt Frew McMillan	2–6, 3–6
Magʻlubiyat	9.	1977	Taipei, Taiwan	Steve Docherty	Pat DuPré Chris Delaney	6–7, 6–7
Magʻlubiyat	10.	1978	Tokyo Indoor, Japan	Pat DuPré	Ross Case Geoff Masters	3–6, 4–6