1911-yilgi Indianapolis 500

1911-yil 30-may, seshanba kuni 1911-yilgi Indianapolis 500 poygasi boʻlib oʻtdi. Bu dunyodagi eng nufuzli avtomobil poygalaridan biri boʻlgan Indianapolis 500ning ilk mavsumi edi. Marmon Motor Car kompaniyasi muhandisi Ray Harroun ochilish marosimida gʻolib chiqdi.

Marmon Wasp, 1911-yilda Indianapolis 500ni yutgan mashina.

Oldingi ikki mavsumlar xulosasiga koʻra (1909 va 1910) Speedway ikki yil davomida bir qator uchrashuvlar davomida koʻplab kichik poygalarni rejalashtirgan edi. Keyinchalik ushbu siyosatdan voz kechib, rahbariyat 1911-yil uchun Amerika va Yevropa poyga jamoalari va ishlab chiqaruvchilarining keng eʼtiborini jalb qiladigan yagona, keng koʻlamli tadbirni rejalashtirishga qaror qildi. Bu muvaffaqiyatli voqea boʻlib, loyiha oʻzini oqladi. Ushbu voqealardan keyin 1911-yilgi Indianapolis 500 Amerika Qoʻshma Shtatlaridagi birinchi avtosport musobaqasi va dunyodagi eng nufuzli musobaqalardan biri sifatida tanildi. 1911-yilgi Indianapolis 500da 46 nafar poygachilar ishirok etishdi. Ikki nafar poygachi saralash bahslaridan oʻta olmadi.

Dastlabki poyga tahrir

Bob Burman, Lui Disbrow, Jack Tower va Jo Grennon 1911-yilgi Indianapolis 500da^[1]

Shakllanishi tahrir

1910-yilgi poyga mavsumi Indianapolis Motor Speedwayda boshlandi. Tomoshabinlar soni 60 000 nafarni tashkil etdi^[2]. Xotira kunidagi Wheeler-Schebler kubogi Ray Harroun tomonidan qoʻlga kiritildi^[3]. Mavsumning qolgan qismida olomon asta-sekin kamayib bordi va 1910-yil 5-sentyabr, yaʼni yakuniy poyga kuni ham koʻplab tomoshabinlarning kelishi kuzatildi. Shu sababli Speedway asoschilari Carl Fisher, James Allison, Arthur Newby va Frank Wheeler kelgusi yil uchun yangi abtodrom qurilishi haqida qaror qabul qilishdi.

Ishtirokchilar tahrir

Saralash natijalari
Boshlanish kirish sanasi tartibi bilan belgilanadi. Hech qanday kvalifikatsiya vaqtlari yoki tezligi qayd etilmagan.
Poygaga kirish uchun chorak mil masofada 75 m/soat (121 km/soat) tezlikka erishish talab etiladi.
Qator	No	Far Inside	No	Ichki markaz	No	Markaz	No	Tashqi markaz	No	Quyi markaz
1	Pace Car Position		1	Lewis Strang R	2	†₁ Ralph DePalma R	3	Harry Endicott R	4	Johnny Aitken R
2	5	Louis Disbrow R	6	Frank Fox R	7	Harry Knight R	8	†₂ Joe Jagersberger R	9	Will Jones R
3	10	Gil Andersen R	11	Spencer Wishart R	12	W. H. Turner R	15	Fred Belcher R	16	†₃ Arthur Chevrolet R
4	17	†₄ Charles Basle R	18	Eddie Hearne R	19	Harry Grant R	20	Charlie Merz R	21	Howdy Wilcox R
5	23	Mel Marquette* R	24	Fred Ellis R	25	Harry Cobe R	26	Jack Tower R	27	Ernest Delaney R
6	28	David Bruce-Brown R	30	Lee Frayer R	31	Joe Dawson R	32	Ray Harroun R	33	Ralph Mulford R
7	34	Teddy Tetzlaff R	35	Herbert Lytle R	36	Hughie Hughes R	37	Charles Bigelow R	38	Ralph Beardsley R
8	39	Caleb Bragg R	41	Howard Hall R	42	Bill Endicott R	44	Arthur Greiner R	45	Bob Burman R
9	46	Billy Knipper R

DNQ	Louis Edmunds R		Rupert Jeffkins R

Manbalar tahrir

↑ Fox, Jack C.. The Illustrated History of the Indianapolis 500 1911-1994, 4th (en), Carl Hungness Publishing, 1994 — 22 bet. ISBN 0-915088-05-3.
↑ Willis, Paul W.. „Harroun In 'Wasp' Wins: One Death Is Race Toll“ (1911-yil 31-may), s. 1. Qaraldi: 2017-yil 3-iyun.
↑ Kettlewell, Mike.

Havolalar tahrir

Summary of race at www.champcarstars.com

[Illustrated-1] Fox, Jack C.. The Illustrated History of the Indianapolis 500 1911-1994, 4th (en), Carl Hungness Publishing, 1994 — 22 bet. ISBN 0-915088-05-3.

[2] Willis, Paul W.. „Harroun In 'Wasp' Wins: One Death Is Race Toll“ (1911-yil 31-may), s. 1. Qaraldi: 2017-yil 3-iyun.

[Kettlewell,_Mike_1974-3] Kettlewell, Mike.

[1]

[2]

[3]