Boris Shirinkin
Boris Leonidovich Shirinkin (taxminan 1865-yil[1] — 1915-yil 6 (19) — may) — rus jurnalisti, muharriri va noshiri.
| Boris Shirinkin | |
|---|---|
| Tavalludi | 14 (26) oktyabr 1865 |
| Vafoti | 6 (19) may 1915 |
| Fuqaroligi | Rossiya Imperiyasi |
Tarjimai holi tahrir
Shirinkin zodagon oilada tugʻilgan. U Pavlovsk piyodalar harbiy maktabining yunkeri boʻlib, bu maktabning inqilobiy toʻgaragi aʼzosi boʻlgan[1]. 1890-yillarda u Terek viloyatining Grozniy shahrida yashagan, u yerdan 1899-yilda V. G. Korolenkoga Grozniy harbiy sudi tomonidan chechen Ilyos Yusupovga nisbatan chiqarilgan oʻlim hukmi haqida yozgan[2]. Koʻp oʻtmay Korolenkoning iltimosiga binoan Shirinkin tomonidan yozilgan sud jarayoni haqidagi eslatma Peterburg yangiliklarida (1899-yil 25-aprel) eʼlon qilindi. 1897-yilgi Rossiyada aholini roʻyxatga olish paytida u Belgatoyda sanoqchi boʻlib ishlagan[3].
Keyinchalik u Vladikavkazda yashagan, oʻsha yerda, 1904-yilda uning kenja oʻgʻli Anatoliy tugʻilgan va oʻsha yili uning „Vladikavkazskoye chudo: Pravda o Lyube Morozove“ nomli asari eʼlon qilindi[4]. Oblast bosmaxonasida, mahalliy “Pravda” gazetasida korrektor boʻlib ishlagan. 1905-yilda u G. A. Vertepovning oʻrniga „Tverskiye vedomosti“ gazetasida muharrirlik qila boshladi[5].
1906-yildan Moskvada „Svobodnaya misl“ (1907) va „Nasha Misl“ (1907—1908) kundalik gazetalarida muharrir va noshir sifatida ishladi. Birinchi jahon urushi boshlanishi bilan u oʻn etti yoshli oʻgʻli Mstislav bilan birga koʻngilli ravishda frontga joʻnadi. Shirinkin 9-Sibir grenader polkida shtabs-kapitan sifatida xizmat qilgan[6]. 1915-yil may oyida oʻgʻli bilan birga vafot etdi[7][8][9]. U vafotidan keyin qilich va kamonli 3-darajali Avliyo Stanislav ordeni bilan taqdirlangan[10].
Tambov guberniyasining Kozlovskiy uyezdida Boris Shirinkinning mulki boʻlgan[11].
Boris Shirinkin rejissyor Mark Zaxarovning bobosi deb taxmin qilinadi[8][12].
Nashrlari tahrir
- Владикавказское чудо: Правда о Любе Морозовой. — Владикавказ: Типография Терского областного правления, 1904. — 17 с.
Manbalar tahrir
Havolalar tahrir
- ↑ 1,0 1,1 Половцов А. А. Дневник Государственного секретаря: В 2-х т.. М.: ЗАО Центрполиграф, 2005. ISBN 5-9524-1990-9.
- ↑ Письмо В. Г. Короленко Б. Л. Ширинкину от 22 апреля 1899 года
- ↑ Чеченцы в зеркале царской статистики
- ↑ Владикавказское чудо: Правда о Любе Морозовой (полный текст)
- ↑ Терские ведомости
- ↑ „Ширинкин Борис Леонидович“. https://gwar.mil.ru/. Портал «Памяти героев Великой войны 1914–1918 годов». Qaraldi: 3-avgust 2019-yil.
- ↑ О газете «Терские ведомости»
- ↑ 8,0 8,1 „Интервью с Марком Захаровым“. 2018-yil 15-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 9-noyabr.
- ↑ „Ширинкин Мстислав Борисович“. https://gwar.mil.ru/. Портал «Памяти героев Великой войны 1914–1918 годов». Qaraldi: 3-avgust 2019-yil.
- ↑ „Ширинкин Борис“. https://gwar.mil.ru/. Портал «Памяти героев Великой войны 1914–1918 годов». Qaraldi: 3-avgust 2019-yil.
- ↑ {{{заглавие}}}.
- ↑ Лион Измайлов «Закон подлости»