Neokonservatizm
Neokonservatizm (ingliz tilidan „neoconservatism“) — AQSHda dushman rejimlarini magʻlub etish va demokratiyani oʻrnatish uchun mamlakatning iqtisodiy va harbiy kuchidan foydalanishni qoʻllab-quvvatlovchi AQSHdagi konservativ siyosatchilarning mafkurasi[1].
Demokratik partiya Vyetnam urushiga nisbatan norozilik bildirgan. Partiya tarkibidagi baʼzi demokratlar esa norozilikka qoʻshilishmagan. Shuningdek, ular „Buyuk Jamiyat“ nomli ijtimoiy dasturga shubha bilan qarashgan. Oqibatda esa, 1970 yillarning boshlarida neokonservatizm yoʻnalishi paydo boʻlgan.
Neokonservatorlar odatda erkin bozor tamoyili tarafdorlari boʻlsalar-da, ular boshqa siyosiy yoʻnalish vakillariga qaraganda hukumatning jamiyatga aralashuviga, ayniqsa, soliqlarni oshirishga kamroq eʼtiroz bildiradilar.
Neokonservatizmning asosiy tamoyillari tahrir
Birinchi va asosiy printsip neokonservativlarn mamlakat ichki rejimi tashqi siyosatga bevosita taʼsir qiladi. Shuning uchun sotsial-demokratik davlatlar bosim oʻtkazishi hamda boshqa mamlakatlarning ichki siyosati bilan doimo bogʻliq[2].
Ikkinchi tamoyil - Amerika Qoʻshma Shtatlarni oʻz kuchiga, shu bilan birga, axloqiy maqsadlarda ishlatilishi kerak boʻlgan harbiy kuchga ishontirish hisoblanadi.
Ijtimoiy rejalashtirish dasturlari va yirik ijtimoiy loyihalarga shubha va ishonmasliklik neokonservatizmning asosiy uchinchi tamoyili deb yuritiladi.
Manbalar tahrir
- ↑ „Neokonservatizm Nima“ (O'zbekcha). uz.cultureoeuvre.com. Qaraldi: 24-noyabr 2022-yil.
- ↑ „Neokonservatizm bu zamonaviy konservativ mafkuraning turli shakllarini yaratadigan g'oyalar, printsiplar va normalarning murakkab va qarama-qarshi konglomeratsiyasi“ (O'zbekcha). fayllar.org. Qaraldi: 24-noyabr 2022-yil.