Xoʻjalxon Otabayeva (1915-yil 15-yanvar, Fargʻona viloyati, Namangan uyezdi, Qumqoʻrgʻon qishlogʻida tavalldu topgan — vafot etgan sanasi nomaʼlum) — Tojikiston SSR Stalinobod viloyati Stalinobod tumanidagi „Kommunistik Tojikiston“ kolxozida faoliyat yuritgan. Sotsialistik Mehnat Qahramoni (1947-yil)[1].

Xo‘jalxon Otabayeva
Tavalludi 1915-yil
Vafoti vafot etgan sanasi nomaʼlum
Unvoni
Mukofotlari

Hayoti va faoliyati tahrir

1915-yilda Fargʻona viloyati Qumqoʻrgʻon qishlogʻida dehqon oilasida tugʻilgan. Millati oʻzbek. 1931—1938-yillarda Oʻzbekiston SSR Fargʻona viloyati Stalin tumani kolxozlaridan birida oddiy kolxozchi boʻlgan[2]. Keyinchalik u Tojikiston SSRning Stalinobod tumaniga koʻchib oʻtgan va u yerda Stalinobod tumanidagi „Kommunistik Tojikiston“ kolxozida (1960-yillarda — XX Partiya qurultoyi nomidagi kolxoz) oddiy kolxozchi boʻlib ishlagan. 1945-yilda paxtachilikka rahbar etib tayinlandi[1].

1946-yilda Xo‘jalxon Otaboyeva zvenosi 5 gektar maydondan o‘rtacha 88 sentnerdan paxta xom ashyosi oldi. SSSR Oliy Kengashi Prezidiumining 1947-yil 19-martdagi Farmoni bilan "1946-yilda paxtadan yuqori hosil olgani uchun" Lenin ordeni va "Oʻroq va „Bolg‘a“ oltin medali bilan hamda Sotsialistik Mehnat Qahramoni unvoni berilgan[3].

1947-yilda paxta terimidagi ajoyib koʻrsatkichlari uchun u ikkinchi Lenin ordeni bilan taqdirlangan. 1949-yildan KPSS aʼzosi. 1968-yilda nafaqaga chiqdi[1].

Mukofotlari tahrir

  • Sotsialistik Mehnat Qahramoni
  • Lenin ordeni — ikki marta (1947-yil, 1948-yil)
  • „1941-1945 yillardagi Ulug 'Vatan urushidagi jasoratli mehnati uchun“ medali"
  • Tojikiston SSR Oliy Soveti Prezidiumining Faxriy diplomi
  • Tojikiston SSR paxta ustasi (1949)

Adabiyot tahrir

  • Таджикская советская энциклопедия.

Manbalar tahrir

  1. 1,0 1,1 1,2 „Xo‘jalxon Otabayeva biografiyasi“.
  2. Muzalevskiy M. V. Sotsialistik mehnat qahramonlari. Biobibliografik lugʻat. — M .: RIC „Cavalier“, 2009. — T. 3. — 181 p.
  3. Millia Tojik entsiklopediyasi, Gildi 2. ASOS-BOZ — Dushanbe: Sarredaxia of Ilmiia Encyclopedia of Millia Tojik, 2013, — p.71