31 Palla
31 Palla — Qargʻa yulduz turkumidagi qoʻsh yulduz. Koʻrinib turgan yulduz kattaligi taxminan 1,48 kunlik davr bilan 5,19 dan 5,23 gacha oʻzgarib turadi.uradi.Yulduz shuningdek, oʻzgaruvchan yulduz sifatida ham tanilgan: TY Qargʻga[1]. YYulduz B 1.5 V spektrli sinfining issiq oq-koʻk yulduzi va kamroq maʼlumotga ega boʻlgan doʻst yulduzidir. IIkki yulduz bir-biriga 2,9631 kunlik davr bilan murojaat qiladi. Asosiy komponent, ehtimol, koʻk rangli, orqada qolgan Guiad guruhi yulduzidir[2]. Asosiy komponent Quyosh massasining taxminan 15,5 massasi va Quyoshning 52262 yorqinligi bilan ajralib turadi[2].
Britaniyalik astronom Djon Flemstid yulduzlarni katta yulduz turkumida raqamladi, u Gidra va Palla deb nomladi, u Gidra yulduz turkumi yulduzlarini toʻgʻridan-toʻgʻri Palla ostiga qoʻydi.Ushbu shaklda maʼlumotlar 1712-yilda chop etildi, ammo keyinchalik astronomlar bu belgilarni ishlatmadilar. Pallaning 31-soni 1922-yilda burjlar chegaralari nihoyat oʻrnatilgandan keyin Qargʻa yulduz turkumida boʻlgan[3].
1974-yil 27-martda Marinerning 10 — missiyasi doirasida spektrning uzoq ultrabinafsha qismida yulduz radiatsiyasi aniqlandi. Dastlab, bu Merkuriy sunʼiy yoʻldoshi mavjudligining oqibati deb taxmin qilingan, ammo keyinchalik radiatsiya manbai 31 ta Palla bilan aniqlangan[4].
Manbalar
tahrir- ↑ Watson, Christopher. „TY Corvi“. The International Variable Star Index. American Association of Variable Star Observers (2010-yil 4-yanvar). 2015-yil 16-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2015-yil 11-iyun.
- ↑ 2,0 2,1 Eggleton, P. P.; Tokovinin, A. A. (September 2008), „A catalogue of multiplicity among bright stellar systems“, Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, 389 (2): 869–879, arXiv:0806.2878, Bibcode:2008MNRAS.389..869E, doi:10.1111/j.1365-2966.2008.13596.x.
- ↑ Wagman, Morton. Lost Stars: Lost, Missing and Troublesome Stars from the Catalogues of Johannes Bayer, Nicholas Louis de Lacaille, John Flamsteed, and Sundry Others. Blacksburg, Virginia: The McDonald & Woodward Publishing Company, 2003 — 390—391-bet. ISBN 978-0-939923-78-6.
- ↑ Moore, Patrick. The Data Book of Astronomy. CRC Press, 2000 — 79-bet. ISBN 9781420033441.