Al-Shanfara (arabcha: الشنفرى; taxminan milodiy 525-yilda vafot etgan) — shoir, mashhur „Lamiyyat al-Arab“ sheʼrining muallifi[1]. Shoir jamiyatdagi ikkiyuzlamachilikni chetdan turib tanqid qilgan.

Hayoti tahrir

Al-Shanfara „lablari katta“ degan maʼnoni anglatadi[2]. Uning toʻliq ismi Sobit ibn Molik[2] yoki Sobit ibn Avs boʻlishi mumkin[3]. Al-Shanfara Yamanning al-Azd qabilasiga yoki al-Xazraj urugʻiga mansub boʻlgan boʻlishi mumkin[4]. Baʼzilar shoirning onalari afrikalik boʻlgan arablarga nisbatan qoʻlllaniladigan aʼrobat al-arab (arab qargʻalari) deb ataluvchi kishilar guruhiga kirganligini aytsa[2], yana boshqalar uning ushbu guruhga kiritilishiga qarshi bahslashadilar[5], olim Bernard Lewisning fikricha esa, bu fikrlar qarama-qarshiligi dastlabki manbalarda keltirilgan saʼalik va aʼrobat al-arab oʻrtasidagi chalkashlik bilan bogʻliq hisoblanadi[6].

Al-Shanfara taxminan 525-yilda vafot etgan[3]. Bir qancha maʼlumotlarga koʻra, al-Shanfara Haram ibn Jobirni oʻldirgani uchun undan qasos olish maqsadida oʻldirilgan. Yarim kechasi Haram ibn Jobirning ukasi va ikki oʻgʻli pistirmaga tushib, al-Shanfarani bogʻlab, oʻzlarining qabilasiga olib ketishgan.

Merosi tahrir

Al-Shanfara nomi 1033-yilda Maarriy tomonidan yozilgan „Resalat al-Ghufran“ asarida keltirilgan. Asarda tasavvuriy doʻzax safari chogʻida Maarriyni tanqid qilgan shayx Taabbata Sharran hamda al-Shanfaraga duch keladi[7][8].

Manbalar tahrir

  1. Sezgin 1975.
  2. 2,0 2,1 2,2 Arazi 1997.
  3. 3,0 3,1 Beeston et al. 1983.
  4. Mansour 2005.
  5. Khulayf 1978.
  6. Lewis 1985.
  7. Allen 2005.
  8. Nicholson 1900.

Adabiyotlar tahrir

Anʼanaviy tahrir

Zamonaviy tahrir