Alfemen

Alfemen (Althemen, boshq.λλθημένες Yokiλλθαιμένες) — qadimgi yunon mifologiyasida, Krit qiroli Katriyning oʻgʻli^[1].

Orakul Katreyga oʻgʻlining qoʻlidan vafot etishini bashorat qildi. Dahshatga tushgan Alfemen singlisi Apemosina bilan Kritni tark etdi va Rodosga kelib, shu joyni Kritiniya deb nomladi. U Zevs Atabiriusga qurbongoh qurdi. Kamirda joylashdi. Germes singlisini sevib qilganiga ishonmasdan, singlisini oʻldirdi.

Koʻp yillar oʻtgach, Katrey oʻgʻli, taxtga merosxoʻrni qidirishda, uning hamrohlari bilan birga tunda Rodosga kelib tushdi.Mahalliy aholi oʻzga shaharliklarniqaroqchilar deb yanglishib, ularga hujum qilishdi. Alfemen, Katreyni tanimasdan, unga oq otib oʻldirdi. Ajablangan Alfemen oʻlim uchun xudolarga ibodat qila boshladi va yer ajralib, uni yutib yubordi^[2]. Boshqalarning fikricha, Alfemen qaygʻudan vafot etgan^[3].

Boshqa bir variantga koʻra, Rodosda joylashgan Alfemen Spartalik edi va ancha kechroq^[4] yashagan, Geraklidlarning avlodi boʻlgan^[5].

Uchinchi variantga koʻra, Alfeman Argotslik edi. Kissning Oʻgʻli. Troyan urushidan keyin doriytslar bilan Kritdagi 10 shaharlarga asos solgan^[6]. Pollid va Delfuga yoki afinaliklarga qoʻshilishni rad etdi va Rodosga joylashdi^[7].

Variyantlardagi kelishmovchilik Rodosning Dorian kolonizatsiyasi vaqti haqidagi turli gʻoyalar bilan bogʻliq.

Manbalar tahrir

↑ Любкер Ф. Catreus // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский, пер. А. Д. Вейсман, Ф. Гельбке, Л. А. Георгиевский, А. И. Давиденков, В. А. Канский, П. В. Никитин, И. А. Смирнов, Э. А. Верт, О. Ю. Клеменчич, Н. В. Рубинский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 265.
↑ Psevdo-Apollodor. Mifologicheskaya biblioteka III 2, 1-2
↑ Diodor Sitsiliyskiy. Istoricheskaya biblioteka V 59, 1-4
↑ Konon. Mifi 47 // Torshilov D.O. Antichnaya mifografiya. SPb, 1999. S.248
↑ Kolobova K. M. Iz istorii rannegrecheskogo obщestva. L., 1951. S.43
↑ Strabon. Geografiya X 4, 15.18 (str.479, 481), ssilka na Efora; XIV 2, 6 (str.653)
↑ Malkin I. Myth and territory in the Spartan Mediterranean. Cambridge UP. 2003. P.78, po Kononu

[1] Любкер Ф. Catreus // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский, пер. А. Д. Вейсман, Ф. Гельбке, Л. А. Георгиевский, А. И. Давиденков, В. А. Канский, П. В. Никитин, И. А. Смирнов, Э. А. Верт, О. Ю. Клеменчич, Н. В. Рубинский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 265.

[2] Psevdo-Apollodor. Mifologicheskaya biblioteka III 2, 1-2

[3] Diodor Sitsiliyskiy. Istoricheskaya biblioteka V 59, 1-4

[4] Konon. Mifi 47 // Torshilov D.O. Antichnaya mifografiya. SPb, 1999. S.248

[5] Kolobova K. M. Iz istorii rannegrecheskogo obщestva. L., 1951. S.43

[6] Strabon. Geografiya X 4, 15.18 (str.479, 481), ssilka na Efora; XIV 2, 6 (str.653)

[7] Malkin I. Myth and territory in the Spartan Mediterranean. Cambridge UP. 2003. P.78, po Kononu

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]