Vikipediya

Barkovskaya, Oksana Vadimovna

Oksana Vadimovna Barkovskaya ( 1973 yil 14 oktyabrda tugʻilgan, Korsakov, SSSR ) — rossiyalik telejurnalist, hujjatli filmlar rejissyori [1], prodyuser, jamoat arbobi. 2013 yil yanvar oyidan Oksana Vadimovnz Format TV [2] telekompaniyasining bosh prodyuseri, REN telekanali uchun hujjatli teledasturlar prodyuseri. Rossiya televideniyesi akademiyasining akademigi, Rossiya televideniye va radioeshittirishlar milliy assotsiatsiyasi a'zosi, Yevroosiyo televideniye va radio akademiyasi akademigi bo'lib faoliat ko'rsatdi.

Oksana Vadimovna Barkovskaya
Tavalludi 1973 yil 14 oktyabr
Korsakov shahri, Sahalinskaya qishlog'i
Fuqaroligi Rossiya
Kasbi Prodyuser, jurnalist, kinorejissor, teleboshlovchi, senarist, kinoprodyuser
Turmush oʻrtogʻi Igor Petronenko

Biografiyasi

tahrir

Oksana Vadimovna Barkovskaya 1973 yil 14 oktyabrda tugʻilgan.

1995 yilda Sofiya universitetining slavyan filologiyasi fakultetini tamomlagan.

Siyosiy va iqtisodiy kuzatuvchi sifatida Sharqiy Yevropada (Bolgariya, Yugoslaviya, Polsha, Moldova, Ukraina) bir qator davriy nashrlarda oʻz faoliyatini olib borgan.

1996 yilda u mustaqil jurnalist sifatida Birlashgan Millatlar Tashkilotining maxsus mukofoti bilan taqdirlangan.[manba kerak]

1997 yildan 1998 yilgacha u Rossiyaning birinchi kanalidaertalabki direksiyasining "Xayrli tong" dasturining muxbiri boʻlgan [3] .

1998 yildan boshlab akasining tavsiyasi bilan Harbiy sir dasturining ( REN TV ) sharhlovchisi boʻlib ishlagan. Aynan shu joyda u Igor Prokopenko bilan tanishdi[4][5][6] .

2002 yildan buyon REN TV telekompaniyasi Hujjatli va ijtimoiy-siyosiy loyihalar direksiyasining prodyuseri va bosh muharriri boʻlib ishlagan [7] .

2006 yildan 2009 yilgacha u "Private Stories" (REN TV) dasturining rahbari va boshlovchisi [6][8][9] .

2009 yildan 2011 yilgacha - " Peterburg - Beshinchi kanal " TRC Hujjatli filmlar direksiyasi boshligʻi [10] .

2011 yildan - "Format TV" telekompaniyasining bosh muharriri

2013 yildan Format TV [11][12] telekompaniyasining bosh prodyuseri.

Oilasi

tahrir

Otasi - harbiy, Varshava shartnomasi shtab-kvartirasining maslahatchisi boʻlgan [6]

Buvisi - Mariya Grigoryevna Barkovskaya (1915-?), geolog, geologiya-mineralogiya fanlari doktori (1988). 1933 yilda Leningrad davlat universitetini tamomlagan, 1934-1950 yillarda Butunittifoq neft-geologiya-qidiruv institutida ishlagan. 1950 yildan Rossiya Fanlar akademiyasining Okeanologiya institutida ishlagan [13] .

Katta akasi Andrey Barkovskiy (1962 y. t.), Moskvadagi Yangi hududlarni rivojlantirish boshqarmasi matbuot xizmati rahbari. Moskva, oʻtmishda - Moskva viloyati gubernatori Boris Gromov matbuot kotibi boʻlgan[14] .

Turmush oʻrtogʻi (1999 yildan) - Igor Prokopenko, ikki farzandi bor Elizabet [15] va Igor [16]. Birinchi turmushidan Evgeniya ismli qizi bor, u jurnalistika fakultetida oʻqigan va ota-onasi bilan birga faoliyat koʻrsatgan [17] .

Mukofotlari

tahrir
  • "Kasbdagi mustaqillik" uchun BMT mukofoti laureati
  • 2001 yilgi Rossiya tashqi razvedka xizmati mukofoti laureati, ayol razvedkachilar haqidagi hujjatli teleserialni yaratganligi uchun "Jimjitlik ovozlari. Intellektual ayollar.
  • Rossiya Jurnalistlar uyushmasining "Oltin qalam" mukofoti laureati
  • Ko'plab rus va xalqaro festivallarning bir necha bor g'olibi. AQShning San-Fransisko shahrida boʻlib oʻtgan 47-Umumjahon “Oltin darvoza” kinofestivalida (Oltin darvoza mukofoti) “Nord-Ost, 11-qator yoki boshqa dunyodan kundalik” filmi uchun “Eng yaxshi qisqa metrajli televizion hujjatli film” nominatsiyasida bosh mukofot ( 2004) ) [14] .
  • TEFI tanlovining oltita mukofoti sovrindori:
    • 2000 yil - "Ebola - o'lim virusi siri" filmi uchun "Jurnalist tekshiruvi" nominatsiyasida; ** 2003 yil - "Qochqinning kundaligi" filmi uchun "Jurnalist tadqiqoti" nominatsiyasida;
    • 2005 yil - "Chechen tuzog'i" hujjatli filmi uchun "Televizion hujjatli filmlar seriyasi" nominatsiyasida. Bo'ron";
    • 2007 yil - "Asirga olingan va unutilgan" hujjatli filmi uchun "Televizion hujjatli filmlar seriyasi" nominatsiyasida;
    • 2008 yil - "Qon sotuvchisi" loyihasidagi ishi uchun hujjatli televidenie nominatsiyasida.
    • 2009 yil - "Doktor Liza" loyihasidagi ishi uchun hujjatli televidenie nominatsiyasida.

Havolalar

tahrir
  1. ↑ „ТЕЛЕХРАНИТЕЛЬ. Все выпуски. Как меняется документальное кино на РЕН-ТВ“. Эхо Москвы (2007-yil 11-mart). 2019-yil 29-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2019-yil 29-sentyabr.
  2. ↑ „Главная | Формат ТВ“. 2013-yil 26-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2013-yil 10-sentyabr.
  3. ↑ „Лауреат «ТЭФИ» в Чебоксарском кооперативном институте на встрече со студентами“. Московский район города Чебоксары (2009-yil 27-mart). 2016-yil 18-avgustda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2019-yil 29-sentyabr.
  4. ↑ „Интервью. Оксана Барковская. 10 лет назад она пришла на РЕН ТВ, нашла мужа и сняла около 30 фильмов“. TimeOut (2008-yil 15-sentyabr). 2019-yil 29-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2019-yil 29-sentyabr.
  5. ↑ „10 лет «Военной тайне»“. Красная звезда (2008-yil 18-sentyabr). 2013-yil 12-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2019-yil 29-sentyabr.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 „ОКСАНА БАРКОВСКАЯ: «ГЕРОИ МОЕЙ ПРОГРАММЫ ДОВЕРЯЮТ МНЕ ОЧЕНЬ ЛИЧНЫЕ ВЕЩИ»“. МК-Бульвар (2007-yil 5-sentyabr). 2019-yil 29-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2021-yil 14-noyabr.
  7. ↑ „ДОКУМЕНТАЛИСТИКА "НУЛЕВЫХ": ЧТО В ОСТАТКЕ?“. Вертов.ру. 2019-yil 29-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2019-yil 29-sentyabr.
  8. ↑ „Телеведущая Оксана Барковская: "Я не хочу заниматься журналистикой, за которую стреляют в подъездах"“. Известия (2006-yil 20-oktyabr). 2019-yil 29-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2019-yil 29-sentyabr.
  9. ↑ „Закрывают «Частные истории» на РЕН ТВ“. LifeNews (2009-yil 18-dekabr). 2019-yil 29-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 6-iyun.
  10. ↑ „Пятый: переход на личности. Александр Роднянский комментирует программу передач нового федерального канала“. Российская газета (2010-yil 15-mart). 2019-yil 29-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2019-yil 29-sentyabr.
  11. ↑ „Кто стоит за рептилоидами“. Росбалт (2018-yil 12-iyul). 2018-yil 12-iyulda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2019-yil 29-sentyabr.
  12. ↑ „ОКСАНА БАРКОВСКАЯ («ФОРМАТ ТВ»): «Я ТОЧНО ПОНИМАЮ, ЧТО БУДЕТ РАБОТАТЬ В ЭФИРЕ, А ЧТО НЕТ»“. Теле-Спутник (2019-yil 20-mart). 2020-yil 14-avgustda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2019-yil 29-sentyabr.
  13. ↑ Барковская Мария Григорьевна (1915-)
  14. ↑ 14,0 14,1 „ГОСПОЖА СЛЕДОВАТЕЛЬ. Оксана Барковская: "Сотрудники спецслужб – напуганные люди"“. Вечерняя Москва. 2019-yil 29-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2019-yil 29-sentyabr.
  15. ↑ „Игорь Прокопенко: "Зрителю интересны история страны и новые научные знания"“. Вечерняя Москва (2013-yil 14-mart). 2019-yil 4-noyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2019-yil 16-noyabr.
  16. ↑ „ТВ факт. «Военная тайна» успешно размножается“. Вечерняя Москва (2005-yil 19-may). 2019-yil 23-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2019-yil 16-noyabr.
  17. ↑ „Оксана Барковская и Игорь Прокопенко: У нас бушуют итальянские страсти“. Вокруг ТВ (2009-yil 1-oktyabr). 2019-yil 16-noyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2019-yil 16-noyabr. 
"https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Barkovskaya,_Oksana_Vadimovna&oldid=4581847" dan olindi