Cymodoceaceae – gulli oʻsimliklar oilasi, baʼzan „manatee-grass oilasi“ deb nomlanadi va bu oila faqat dengiz turlarini oʻz ichiga oladi. [2]

Cymodoceaceae
Klassifikatsiyasi e
Dunyo: Oʻsimliklar
Ajdod: Tracheophytes
Ajdod: Angiosperms
Ajdod: Monocots
Sistematika: Alismatales
Oila: Cymodoceaceae

Vines[1]
Kenja turkum

2016-yilgi APG IV Cymodoceaceani taniydi va uni Alismatales klassifikatsiyasida, monokotlar qatoriga joylashtiradi .Oila tropik dengizlar va okeanlarda (dengiz oʻtlari deb ataladigan [3]) tarqalgan 17 turdan iborat beshta avlodni oʻz ichiga oladi. AP-veb-saytiga koʻra, Ruppiaceae oilasidan yetarli darajada ajralib turishi savol ostida qolgan. Cymodoceaceae turkumidagi Ruppiaceae tarkibiga yagona Ruppia turini kiritish masalasi koʻrib chiqilmoqda. Uch oiladagi (Cymodoceaceae, Posidoniaceae va Ruppiaceae) oʻsimliklar birgalikda monofiletik guruhni tashkil qiladi.

Uning qazilma qoldiqlari shuni koʻrsatadiki, Cymodoceaceae hozirgi Hind-Gʻarbiy Tinch okeanda ilk eotsenda va hatto Paleotsenning oxirida ham paydo boʻlgan. [4] Thalassodendron auriculalopris den Hartog va Cymodocea floridana den Hartog (ikkalasi ham mavjud) qoldiqlari Floridaning gʻarbiy-markaziy qismida ham topilgan va bu qoldiqlar soʻnggi oʻrta Evsen davriga toʻgʻri keladi. [5] Ularning yoshi va xilma-xilligi Cymodoceaceae evolyutsiyaning juda sekin borganligidan dalolat beradi[6]

Taksonomiya

tahrir

Dengiz oʻtlarining oilalari quyidagilar: Zosteraceae, Cymodoceaceae, Ruppiaceae va Posidoniaceae . Tegishli oilalar: Potamogetonaceae, Zannichelliaceae (doimiy emas). 

Generativ organlari tuzilishi

tahrir

Cymodoceaceae oilasi, Ruppiaceae, Zosteraceae va Posidonaceae oilalari kabi ipsimon gulchanglar ga ega toʻrtta oiladan biridir. [7] Gulchanglar shar shaklida emas, balki uzun va yupqa donalarda yigʻiladi, bu esa suvda suzib yurganda uning sirt maydonini oshiradi, suvda harakatlanishini osonlashtiradi. Bundan tashqari, gulchanglar suvning katta yuzasi boʻylab tarqalishiga imkon beradigan shaklni osonlikcha hosil qilishi mumkin. Gul changlari joylashishiga qarab, epigidrofil (suv yuzasida tarqalgan gulchanglar) yoki gipohidrofil (suv ostida joylashgan gulchanglar) boʻladi. Uch xil usul qoʻllanadi. Halodule va Cymodocea turlari past suv oqimida gulchanglarni chiqaradi, suv yuzasida chang donalari suzib yuradi va qorparchaga oʻxshash shaklda gulchanglarga toʻplanadi, soʻngra suv oqimi tezlashganda esa stigmalar bilan birlashadi degan tahminlar bor.[8] Amfibolis va talassodendron gulchanglaridan esa faqat erkak gullar suv yuzasiga koʻtariladi. Syringodium donalariga esa dengiz suvi bilan taxminan bir xil zichlikda boʻlib, suv ostida urgʻochilik gullarining stigmalariga qarab harakatlanadigan kichik boʻlaklarni hosil qiladi. [8] Bu gipogidrofiliyaga qaytish esa ajdodlar holatiga qaytish sifatida talqin qilinadi.

Cymodoceaceae ning barcha turlari ikki uylidir . Bu dengiz oʻtlarining taxminan 75%i uchun xos boʻlsaf, bu barcha angiospermlarning 5% dan kamrogʻida topilgan xususiyatdir. [9] Cymodoceaceaeda ikki uylilikning tarqalishi bilan bogʻliq ikkita yetakchi nazariya mavjud. Bunday gulchanglarning paydo boʻlishi va bulardan tarkib topish murakkab jarayondir. Changcchili(erkak) va urgʻochi gullarga ega boʻlish, ikki jinsli gullarga nisbatan yaxshi urugʻlanmasligi mumkin. Boshqa nazariya shundaki, bu oʻz-oʻzini changlatishgina mavjud omuhitda oʻzaro changlanishni taʼminlaydi, bu genofondni cheklaydi va oʻsimliklarni oʻzgaruvchan sharoitlarga yoki kasalliklarga koʻproq moyil qiladi. 

 
Kenja turkum: Cymodoceaceae

Ikki nasl viviparous koʻchatlarga ega. Amphibolis va Thalassodendron urugʻlarida urugʻlik qobigʻi yoʻq va kraxmal yoki boshqa muhim oziq moddalarni oʻzida saqlamaydi. Ammo ular unib chiqqandan soʻng, darhol ota-ona oʻsimliklarga yopishib oladi. [10] Koʻchatda gipokotildan oyoq toʻqimasi hosil boʻladi, u ota-onaga transfer hujayralari orqali birikadi. Koʻchatlar ajralib chiqishidan oldin 7-12 oy davomida bargli kurtaklar hosil qiladi. Amfibolis koʻchatlari esa ajralib chiqqandan soʻng substratga mahkamlanish uchun xizmat qiluvchi grappling apparatini ishlab chiqadi, talassodendron koʻchatlari esa oʻralgan braktdan chiqariladi. Avlodlardagi pastki toʻqimalarining tashqi devori apoplastik boʻlganligi sababli, koʻchatlar ona toʻqimasida parazit, ammo, sitoplazmik jihatdan ajratilgan deb hisoblanishi mumkin. [11]

Cymodoceaceae turlari va ularning tarqalishi
Turlar Tarqalishi
Cymodocea angustata Shimoliy-Gʻarbiy Avstraliya
Cymodocea nodosa Oʻrta yer dengizi, Kanar orollari, Shimoliy Afrika
Cymodocea rotundata Hind okeani, Qizil dengiz, Janubiy Xitoy dengizi, Tinch okeani sohillari
Cymodocea serrulata Hind okeani, Qizil dengiz, Janubiy Xitoy dengizi, Tinch okeani sohillari
Halodule bermudensis Bermud orollari
Halodul kipriklari Panama
Halodule emarginata Janubi-sharqiy Braziliya
Halodul pinifolia Janubi-Sharqiy Osiyo, Ryukyu orollari, Fidji, Karolin orollari
Halodul uninervis Hind va Tinch okeanlari, Qizil dengiz, Fors koʻrfazi, Bengal koʻrfazi
Halodule wrightii Atlantika okeani, Karib dengizi, Meksika koʻrfazi, Afrika, Gʻarbiy Hindiston
Syringodium filiforme Meksika koʻrfazi, Karib dengizi
Syringodium isoetifolium Hindiston va Tinch okean sohillari
Amfibolis antarktida Janubiy va Gʻarbiy Avstraliya
Amphibolis griffithii Janubiy va Gʻarbiy Avstraliya
Talasodendron leptokaule Mozambik, KvaZulu-Natal
Talassodendron ciliatum Hind okeani, Afrika sohillari, Osiyo, Avstraliya, Mikroneziya
Talassodendron pachyrhizum Gʻarbiy Avstraliya

Manbalar

tahrir
  1. Angiosperm Phylogeny Group (2009). „An update of the Angiosperm Phylogeny Group classification for the orders and families of flowering plants: APG III“. Botanical Journal of the Linnean Society. 161 (2): 105–121. doi:10.1111/j.1095-8339.2009.00996.x. Archived from the original ( at Archive-It saytida 2017-05-25 sanasida arxivlangan) (PDF) on 2017-05-25. Retrieved 2013-06-26.
  2. Waycott, Michelle. A Guide to Southern Temperate Seagrasses. CSIRO Publishing, 2014. ISBN 9781486300150. 
  3. Christenhusz, M. J. M.; Byng, J. W. (2016). "The number of known plants species in the world and its annual increase". Phytotaxa (Magnolia Press) 261 (3): 201–217. doi:10.11646/phytotaxa.261.3.1. http://biotaxa.org/Phytotaxa/article/download/phytotaxa.261.3.1/20598. 
  4. Brasier, M.D. (1975). "An outline history of seagrass communities". Palaeontology 18: 681–702. 
  5. Lumbert, S. H., Den Hartog, C., Phillips, R. C., and Olsen, F. S. (1984).
  6. Larkum, A. W. D., and C. Den Hartog (1989).
  7. Ackerman, JD (1995). "Convergence of filiform pollen morphologies in seagrasses: Functional mechanisms". Evolutionary Ecology 9 (2): 139–153. doi:10.1007/bf01237753. https://archive.org/details/sim_evolutionary-ecology_1995-03_9_2/page/139. 
  8. 8,0 8,1 Cox, P.A. (1993). "Hydrophilous pollination and breeding system evolution in seagrasses: a phylogenetic approach to the evolutionary ecology of the Cymodoceaceae". Botanical Journal of the Linnean Society 113 (3): 217–226. doi:10.1111/j.1095-8339.1993.tb00338.x. 
  9. Waycott, M; Walker, D.I.; James, S.H. (1996). "Genetic uniformity in Amphibolis antarctica, a dioecious seagrass". Heredity 76 (6): 578–585. doi:10.1038/hdy.1996.83. https://archive.org/details/sim_heredity_1996-06_76_6/page/578. 
  10. Kuo, J. Monocotyledons. Berlin: Springer, 1998 — 133–140-bet. 
  11. Kuo, J; Kirkman, H. (1990). "Anatomy of viviparous seagrasses seedlings of Amphibolis and Thalassodendron and their nutrient supply". Botanica Marina 33: 117–126. doi:10.1515/botm.1990.33.1.117. 

Qoʻshimcha havolalar

tahrir