Dmitriy Rezvoy
Dmitriy Modestovich Rezvoy (1842—1912) – piyoda qoʻshinlar generali, 1877—1878-yillardagi rus-turk urushi qahramoni.
| Dmitriy Rezvoy | |
|---|---|
 | |
| Asl ismi | ruscha: Дмитрий Модестович Резвой |
| Tavalludi | 1842-yil 13-fevral |
| Vafoti |
1912-yil 29-noyabr Sankt-Peterburg, Rossiya imperiyasi |
| Qoʻshin turlari | muhandislik qoʻshinlari |
| Unvoni | piyoda qoʻshinlar generali |
| Jang/urush |
Xiva yurishi (1873) Rossiya-Turkiya urushi (1877—1878) Qo‘qon yurishi (1875—1876) |
Biografiyasi
tahrir1842-yil 13-fevralda[1] polkovnik harbiylar oilasda tugʻilgan. Modest Dmitriyevich Rezvoyning oʻgʻli va general Dmitriy Petrovich Rezvoyning nabirasi. 1-kadet korpusida taʼlim olgan, shundan soʻng 1860-yil 8-mayda Nikolayev muhandislik maktabiga qabul qilingan.
1863-yil 20-iyulda Finlandiya muhandislik batalyoniga praporshik sifatida xizmatga yuborilgan. 1866-yil 22-iyulda leytenant unvonini olgan, ammo oʻsha yilning 1-oktyabrida ikkinchi leytenant unvoni bilan gvardiya tarkibiga oʻtkazilgan. 1872-yil 30-avgustda Rezvoy shtab-kapitan, 1873-yil 21-yanvarda esa kapitan unvoni bilan armiya muhandislari tarkibiga oʻtkazilib, Turkiston sapyorlar rotasiga kiritilgan. Bu yerda Xiva yurishida qatnashib, harbiy xizmatlari uchun qilich va kamon bilan birgalikdagi 3-darajali Avliyo Anna, qilich bilan birgalikdagi 2-darajali Avliyo Stanislav ordenlari bilan taqdirlangan.
1876-yil 12-mayda podpolkovnik unvoniga koʻtarilgan (1875—1876-yillardagi Qoʻqon yurishida koʻrsatgan xizmatlari uchun) Rezvoy 2-muhandislik batalyoniga xizmatga tayinlangan va 1877—1878-yillarda Bolqondagi rus-turk urushida qatnashgan. 1877-yil 16-dekabrda podpolkovnik Rezvoy 4-darajali Avliyo Georgiy ordeni bilan taqdirlangan.
Ushbu kampaniya davomidagi alohida xizmatlari uchun 2-darajali Avliyo Anna va 3-darajali Avliyo Vladimir ordeni bilan taqdirlangan.
1878-yil 5-iyulda Rezvoyga polkovnik unvoni berilgan va oʻsha yilning 13-sentyabrida 6-ponton batalyoniga komandir etib tayinlangan. 1884-yil 22-iyunda 11-muhandislik batalyoniga qoʻmondonlikka tayinlangan.
1888-yil boshida Rezvoy armiya piyoda qoʻshinlari safiga oʻtgan va 14-fevraldan 55-Podolsk piyoda qoʻshinlar polkiga qoʻmondonlik qilgan; oʻsha yilning 4-dekabrida 146-Saritsin piyoda qoʻshinlar polkining komandiri lavozimiga oʻtkazilgan.
1891-yil 4-fevralda Rezvoy Kexholm polki leyb-gvardiyasi qoʻmondonligini qabul qilgan va 1891-yil 30-avgustda general-mayor unvoniga sazovor boʻlgan. 1895-yil 5-apreldan 3-gvardiya piyoda qoʻshinlar diviziyasining 1-brigadasini boshqargan. 1899-yil 28-oktyabrda 21-piyoda qoʻshinlar diviziyasi boshligʻi etib tayinlangan va 1899-yil 6-dekabrda general-leytenant unvonini olgan[2]. 1904-yil 9-oktabrda 19-armiya korpusi qoʻmondoni etib tayinlangan.
1905-yil 23-mayda Rezvoy oʻz lavozimidan ozod qilingan, gvardiya piyoda qoʻshinlari safiga qoʻshilgan va yaradorlar uchun Aleksandr qoʻmitasi aʼzolaridan biriga aylangan. 1907-yil 6-dekabrda unga piyoda qoʻshinlar generali unvoni berilgan[3].
1912-yil 29-noyabrda Sankt-Peterburgda vafot etgan. Smolensk lyuteran qabristoniga dafn etilgan.
Mukofotlari
tahrir- Qilich bilan birgalikdagi 3-darajali Avliyo Anna ordeni (1874).
- 2-darajali Avliyo Stanislav ordeni (1874)
- 4-darajali Avliyo Georgiy ordeni (1877-yil 16-dekabr)
- 2-darajali Avliyo Anna ordeni (1878).
- 3-darajali Avliyo Vladimir ordeni (1879).
- 1-darajali Avliyo Stanislav ordeni (1894).
- 1-darajali Avliyo Anna ordeni (1898-yil 6-dekabr)
- 2-darajali Avliyo Vladimir ordeni (1902).
- Oq burgut ordeni (1905)
- Avliyo Aleksandr Nevskiy ordeni (1910-yil 6-dekabr)[4]
Manbalar
tahrir- ↑ ЦГИА СПб. ф.19. оп. 124. д. 653. с. 456. Метрические книги церкви Инженерного замка.
- ↑ Волков С. В. Генералитет Российской империи. Энциклопедический словарь генералов и адмиралов от Петра I до Николая II. Том II. Л—Я. М., 2009. — С. 385. — ISBN 978-5-9524-4167-5
- ↑ Список генералам по старшинству. Составлен по 1 июля 1912 г. — СПб., 1912. — С. 60.
- ↑ Пономарёв В. П., Шабанов В. М. Кавалеры Императорского ордена Святого Александра Невского, 1725—1917: биобиблиографический словарь в трёх томах. Том 3. М., 2009 — С. 852. — ISBN 978-5-89577-145-7
