Empiriokrititsizm

Empiriokrititsizm (qadimgi yunoncha: ἐμπειρία — tajriba va — tanqid) — falsafiy oqim. Asoschisi — R.Avenarius, E.Max. 19-asr oxiri — 20-asr boshida paydo boʻlgan. E.ning asosiy mohiyati bilish jarayonida tajriba usullarini rad etishdir. E. borliqni "betaraf elementlar", yaʼni sezgilar majmuidan iborat, deb hisoblaydi. Bunda tajriba sezgilardan iborat boʻlib, substansiya, materiya sababiyat va subʼyektdan tashqarida mavjud boʻladi. E. obyektiv olamning mustaqil mavjudligini rad etadi, uni faqat hissiyotlarga bogʻlab qoʻyadi, "sof tajriba"ni targʻib qiladi. Hozirgi vaqtda E. nepozitivizm tomonidan qoʻllab quvvatlanmoqda.