Fransis Marrosh
Fransis bin Fathulloh bin Nasrulloh Marrosh (arabcha: فرنسيس بن فتح الله بن نصر الله مرّاش; 29-iyun 1836, Halab — 1874, Halab) — suriyalik mutafakkir-olim.[1] Uning eng mashhur asarlari: „Gʻobat ul-haqq“ (1865), „Rihlatu Boris“ (1867), „Mashhad ul-ahvol“ (1870), „Durr us-sadaf fi gʻaroib is-sudaf“ (1872), „Mirʼot ul-hasnoʼ“ (1872).
| Fransis bin Fathulloh bin Nasrulloh Marrosh | |
|---|---|
 | |
| Asl ismi | فرنسيس بن فتح الله بن نصر الله مرّاش |
| Tavalludi |
29-iyun 1836 |
| Vafoti |
1874 Halab |
| Kasbi | shoir, yozuvchi, vrach |
| Ijod qilgan tillari | Arab tili |
| Fuqaroligi | Usmonli imperiyasi |
Manbalar Tahrirlash
- ↑ Sharq falsafasi va madaniyati tarixi, Toshkent, 2018 — 284 bet.
 | Bu andozani aniqrogʻiga almashtirish kerak. |