Fuqaro Keyn
Fuqaro Keyn – 1941-yilda amerikalik dramatik film, rejissyor, prodyuser Orson Uells bosh rolini ijro etgan. Uells va Herman J. Mankievichlar ssenariyni yozdilar va bu Uellsning birinchi badiiy filmi edi. Fuqaro Keyn koʻpincha yaratilgan eng buyuk film sifatida tilga olinadi.[3] Ketma-ket 50 yil davomida u Britaniya Kino Institutining Sight & Sound tanqidchilarining oʻn yillik soʻrovida birinchi oʻrinni egalladi va Amerika Kino Institutining top 100 filmlar roʻyxatida 1998 – yilda birinchi oʻrinni egalladi, shuningdek, uning 2007 - yilgi yangilanishi ham toʻqqizta nominatsiya boʻyicha Oskar mukofotiga nomzod boʻlgan va Mankiyevich va Uellsning „Eng yaxshi yozuv“ (original ssenariy) uchun gʻolib boʻlgan. Fuqaro Keyn Gregg Tolandning kinematografiyasi, Robert Uayzning montaji, Bernard Xerrmann musiqasi va uning hikoya tuzilishi uchun maqtovga sazovor boʻlib, bularning barchasi innovatsion va namunali deb hisoblanadi.
| Fuqaro Keyn | |
|---|---|
 Fuqaro Keyn filmi | |
| Janri | Jangari |
| Rejissyor(lar) | Orson Uells |
| Prodyuser(lar) | Orson Uells |
| Ssenariynavis(lar) | Herman Mankiyevich |
| Rollarda |
|
| Bastakor(lar) | Bernard Herrmann |
| Kinematografiya | Andoza:Relativity Media, Tree Line Film |
| Studiya(lar) | [RKO Radio Pictures], [Mercury Productions] |
| Distribyutor | RKO Radio Pictures |
| Davomiyligi | 119 minut[1] |
| Mamlakat |
 AQSh |
| Til | inglizcha |
| Byudjeti | $$839,727 [2] |
| Daromadi | $1.8 million |
Syujeti
tahrirFloridadagi ulkan saroy mulkining bir qismi boʻlgan Xanadu nomli qasrda keksa Charlz Foster Keyn oʻlim toʻshagida yotibdi. U qor globusini ushlab, soʻnggi soʻzini aytadi: „Atirgul“ va vafot etadi. Xronika nekrologi juda boy gazeta noshiri va sanoat magnati Keynning hayoti haqida hikoya qiladi. Keynning oʻlimi butun dunyo boʻylab shov-shuvli xabarga aylandi va kinoxronikaning prodyuseri jurnalist Jerri Tompsonga „Atirgul“ ning maʼnosini ochishni topshirdi.
Tompson Keynning doʻstlari va hamkorlaridan intervyu olishni boshlaydi. U oʻzining ikkinchi xotini, hozirda oʻzining tungi klubini boshqaradigan Syuzan Aleksandr Keynga yaqinlashmoqchi boʻladi, lekin Syuzan u bilan gaplashishni rad etadi. Tompson marhum bankir Uolter Parks Tetcherning shaxsiy arxiviga boradi. Tetcherning yozma xotiralari orqali Tompson Keynning Koloradodagi pansionatdan koʻtarilishi va uning boyligining pasayishi haqida bilib oladi. 1871 – yilda Keynning onasi Meri Keynga tegishli boʻlgan konda oltin topilgan. U Tetcherni Keynning taʼlim olishini taʼminlaydigan va uning vasiyligini oʻz zimmasiga oladigan ishonch tashkil etish uchun yolladi. Ota-onalar va Tetcher pansionat ichidagi tartibni muhokama qilishayotganda, yosh Keyn tashqarida qorda chanada xursand oʻynardi. Keynning ota-onasi uni Tetcher bilan tanishtirganda, bola chanasi bilan Tetcherni urib, qochishga uringan.
Keyn 25 yoshida oʻz ishonchini nazoratga olgan vaqtga kelib, konning unumdorligi va Tetcherning oqilona sarmoyasi Keynni dunyodagi eng boy odamlardan biriga aylantirgan edi. Keyn „Nyu-York Inquirer“ gazetasini oʻz nazoratiga oldi va Tetcherning (va uning) biznes manfaatlariga tajovuz qiluvchi shov-shuvli maqolalar chop etib, sariq jurnalistika karyerasini boshladi. 1929 – yilgi fond bozori qulashi oqibatida Keynga naqd pul yetishmay qolganidan keyin Keyn gazeta imperiyasini Tetcherga sotdi.
Manbalar
tahrir- ↑ „"CITIZEN KANE (A)"“. British Board of Film Classification. Qaraldi: 19-sentabr 2023-yil.
- ↑ „The Making of Citizen Kane, Revised Edition“. University of California.
- ↑ „The Sight & Sound Poll of the Greatest Films of All Time“. Qaraldi: 19-sentabr 2023-yil.
Havolalar
tahrir- Official website[sayt ishlamaydi]
- Citizen Kane[sayt ishlamaydi]
- Citizen Kane[sayt ishlamaydi] at the American Film Institute Catalog