Hayvonlar yordamida qatl etish

Hayvonlardan foydalangan holda, yirtqichlarga, hayvonlarga tashlab qatl etish jazosi koʻplab xalqlar orasida keng tarqalgan oʻlim jazosining qadimiy turlaridan biridir. Turlari  : yovvoyi hayvonlarga yem qilish; hayvonlarning oyoq ostida ezish va boshqalar.

Ayiq jinoyatchini yutib yuboradi. Rim mozaikasi

Hayvonga tashlash

Bu qatl usuli Sharqda qadim zamonlardan beri maʼlum. Qadimgi hindlarning Manu qonunlariga koʻra, zinokorni itlarga yeyish uchun tashlaganlar.

Insonning sherlar tomonidan burdalanishi haqidagi eng mashhur hikoya Bobil shohi Dor tamonidan Daniil payg'ambarni muvaffaqiyatsiz qatl etilishi haqidagi bibliyadagi hikoyadir (Miloddan avvalgi VI asr) Daniil paygʻambar shoh farmoniga boʻysunmagani uchun jazoga hukm qilingan, ammo mojizaviy ravishda yovvoyi hayvonlardan qochib ketgan:

"Shoh buyurdi va Daniilni olib kelib, sherlar uyasiga tashladilar. Podshoh Daniilga dedi: — Sen doim xizmat qiladigan Xudong, seni qutqaradi! … Ertalab shoh … ariqga chiqib, Daniilni gʻamgin ovoz bilan chaqirdi va shoh Daniilga dedi: Daniil, barhayot Xudoning quli! Siz doimo xizmat qiladigan Xudoyingiz sizni sherlardan qutqara oladimi? Daniil shohga dedi: — Shoh! abadiy yashang! Xudoyim O‘z farishtasini yuborib, sherlarning og‘zini to‘sib qo‘ydi va ular menga yomonlik qilmadilar, chunki men Uning oldida pok bo‘lib chiqdim. Shoh sizning oldingizda, , men jinoyat qilmaganman. … Podshoh buyurdi, Daniilni ayblagan odamlarni olib kelishdi va oʻzlarini, bolalari va xotinlarini sherlar iniga tashladilar. Arslonlar ularni egallab olib, barcha suyaklarini ezib tashlaganlarida, ular ariq tubiga yetib bormadilar."

Daniil paygʻambar sherlar uyasida

Arenadagi bunday oʻlimlar qonuniy emas, balki muqaddas edi, yaʼni insonni qurbon qilishning bir koʻrinishi boʻlgan degan taxmin mavjud. Ammo bu maʼno yoʻqolgan (qarang. taurokatapsiya — Krit-Mycenaean buqalar bilan raqslari, baʼzi tadqiqotchilarning taxminlariga koʻra, dastlab qurbonlik qilish edi , keyin esa oʻyinlarga aylandi). Bu holda, sherlar oʻzlarining tabiiy muhitida yashagan va ibtidoiy davrlardan beri hurmatga sazovor boʻlgan hududlar haqida soʻz boradi (birinchi navbatda Afrikada, garchi ular Osiyo va Evropada topilgan boʻlsa ham). Masalan, qadimgi Misr mifologiyasida inson qalbini yutib yuborgan sherga oʻxshash xudo Amat va sher qiyofasidagi bir qator boshqa xudolar mavjud. Bundan tashqari, Qadimgi Misr va Qadimgi Liviyada sherlarni (shuningdek, timsohlarni) tirik odamlar va oʻliklarning jasadlari bilan „uyda boqish“ hollarrikoʻp uchraydi .

Ushbu turdagi qatl koʻrinishi Iskandar yurishi tarixchilari tomonidan qayd etilgan. Masalan, Oʻrta Osiyoda makedoniyalik Lisimax Iskandar Zulqarnayn oldiga kelib oʻlimga mahkum etilgan odam uchun shafoat so'ragan, oʻzini sher yeb qoʻyish uchun chuqurga tashlagan, lekin sherni qurolsiz qoʻllari bilan yengib, Iskandarning nazariga tushgan .

Shuni taʼkidlash kerakki, odamlarni qurbon qilish anʼanasi, masalan, Karfagenda miloddan avvalgi IV asr oxiri — II asr oʻrtalarida mavjud edi. Davlat qulashigacha (Diodor Sikulusning soʻzlariga koʻra, Karfagenliklar harbiy muvaffaqiyatsizliklar paytida, Agatokl va Birinchi Punikga qarshi urush paytida ) shunga oʻxshash insoniy qurbonliklar, ayniqsa, bolalar qurbonliklari (tasdiqlangan arxeologik topilmalar ), rimliklarning Karfagen madaniyatiga nisbatan nafratiga sabab boʻlgan muhim omillardan biri boʻlgan. (Gerodotning soʻzlariga koʻra, jangda magʻlub boʻlgan Gamilkar I "shoh-ruhoniy kabi oʻzini qurbon qilib, oʻz joniga qasd qilgani qiziq). etgan.

Qayd etilishicha, yollanma askarlar bilan urush paytida Hamilkar Barsa mahbuslarni hayvonlar tomonidan nimtalab tashlagan . Gannibal qoʻlga olingan rimliklarni bir-biri bilan jang qilishga majbur qildi va omon qolganni fil bilan janga soldi .

Rimda, bu vaqtga kelib, bunday anʼanalar unutilgan edi: Afsonaga koʻra, Miloddan avvalgi VII asrda Numa Pompilius tomonidan odamlarni qurbon qilish taqiqlangan. Bundan tashqari, Italiya hududlarida sherlar topilmagan va rimliklar afrikaliklar kabi ularga hurmat koʻrsatishmagan. Shuning uchun, ular odatni oʻzlashtirib, har qanday mumkin boʻlgan maʼnaviy muhitni eʼtiborsiz qoldirdilar va sherlar tomonidan parchalanib ketgan jinoyatchilarni, birinchi navbatda, yorqin tomoshaga aylantirdilar.

Qadimgi Rim

Panterralar jinoyatchini gʻajimoqda. Qadimgi Rim zaminining mozaikasi, miloddan avvalgi III asr.

Ammo bu qatl Imperator Damnatio ad bestias (lotincha „hayvonlarga anʼana“ , ad bestias, ad bestie, koʻpincha soddalashtirilgan sherlar yeyishi, sherlar tomonidan nimtalanish " nomi ostida keng qoʻllangan. Hayvonlar (koʻpincha sherlar) tomonidan boʻlaklanib ketishga mahkumlarni sirk maydoniga tashlash qadimgi Rimda oʻlim jazosini bir koʻrinishi.

Miloddan avvalgi I-III asrlarda qatl asosan xristianlarga qarshi qatagʻon uchun ishlatilgan (lotincha: christianos ad leones — „xristian sherlari“), buning natijasida xochdagi oʻlim bilan birga, nasroniy shahidlari uchun oʻlimning eng keng tarqalgan sabablaridan biriga aylandi. Imperiya nasroniylikni qabul qilgandan kiyin bu amaliyot jinoyatchilarga qarshi saqlanib qoldi va nihoyat 681 yilda bekor qilindi.

Ilonlar solingan chuqur

Ilonlar solingan chuqur — oʻlim jazosining bir turi boʻlib, qatl qilingan kishi zaharli ilonlar bilan birga qoʻyilganda, bu uning tez va ogʻriqli oʻlimiga olib kelishi kerak edi. Bu shuningdek, qiynoq usullaridan biri hisoblanadi. Baʼzan mahbuslarni bogʻlab, arqonda asta-sekin chuqurga tushirishgan, koʻpincha bu usul qiynoq sifatida ishlatilgan. Bundan tashqari, bu usul nafaqat Oʻrta asrlarda, ikkinchi Jahon urushi paytida yapon militaristlari Janubiy Osiyodagi janglarda asirlarni qiynoqqa solgan. Nemis folklorida ilonlar boʻlgan chuqur orqali qatl qilish syujeti uzoq vaqtdan beri maʼlum. Shunday qilib, oqsoqol Edda shoh Gunnar hunlar rahbari Atillaning buyrugʻi bilan qanday qilib ilon chuquriga tashlanganini aytib beradi. Ushbu turdagi qatl keyingi asrlarda ham qoʻllanila boshlandi. Eng mashhur holatlardan biri — Daniya qiroli Ragnar Lotbrokning oʻlimi. 865 yilda Daniya vikinglarining Nortumbriyaning Anglo-Sakson qirolligiga bostirib borishi paytida ularning qiroli Ragnar qoʻlga olinadi va qirol Aella buyrugʻi bilan zaharli ilonlar bilan chuqurga tashlangan va ogʻriqli oʻlim bilan vafot etgan.

Boshqa

Dmitriy Donskoyda muz ustida itlar tomonidan mahbuslarni taʼqib qilish. Front Chronicle miniatyurasi

Qadimgi Prussiyada zinokorlar xuddi shunday tarzda — ularni yirtqichlarga tashlash orqali qatl etilgan. Bu qatl nemislar va skandinaviyaliklarga ham maʼlum boʻlgan .

Yana qarang:

• timsohlarga yem qilish
• hasharotlarga yem qilish
• timsohlarga yem qilish
• Ayiq bilan oʻldirish
• Itlarga gʻajitish
• Baliqlarga yem qilish: akulalar, piranhalar, moraylar
• Qurbonlik kabi: Buqa raqsi (Qadimgi Krit)

oyoq ostida ezish

Fil bilan yanchish

Hindiston va Makedoniyada — fil yoki otlarning oyoqlari bilan, Germaniyada — otlar bilan yanchish kabi usullar bor edi .

Fillar tomonidan qatl qilish Janubiy va Janubi-Sharqiy Osiyo mamlakatlarida, ayniqsa Hindistonda ming yillar davomida oʻlimga hukm qilinganlarni oʻldirishning keng tarqalgan usuli boʻlib kelgan. Osiyo fillari ommaviy qatllarda asirlarni ezgʻilash, qismlarga ajratish yoki qiynoqqa solish uchun ishlatilgan. Oʻrgatilgan hayvonlar koʻp qirrali boʻlib, oʻljani darhol oʻldirishga yoki ularni uzoq vaqt davomida sekin qiynoqqa solishga qodir edi. Hukmdorlarga xizmat qiluvchi fillar hukmdorning mutlaq kuchini va yovvoyi hayvonlarni boshqarish qobiliyatini koʻrsatish uchun ishlatilgan.

Harbiy asirlarning fillar tomonidan qatl etilishini koʻrish odatda dahshatga sabab boʻlgan, ammo shu bilan birga evropalik sayohatchilarning qiziqishi koʻplab jurnallarda va oʻsha davrdagi Osiyo hayoti haqidagi hikoyalarda tasvirlangan. Bu amaliyot oxir-oqibat XVIII—XIX asrlarda qatl qilish keng tarqalgan mintaqani mustamlaka qilgan Yevropa imperiyalari tomonidan bostirildi. Fillar tomonidan qatl qilish, birinchi navbatda, Osiyo mamlakatlariga xos boʻlsa-da, bu amaliyotdan baʼzan antik davrning Gʻarb davlatlari, xususan, Rim va Karfagen tomonidan asosan isyonkor askarlarni qirgʻin qilish uchun foydalanilgan.

Otlar bilan boʻlaklash

Toʻrtga qismga boʻlaklash

Jinoyatchini otning dumiga bog‘lash qadimdan tilga olingan. Otlar tomonidan parchalangan qahramonlarning oʻlimi qadimgi yunon mifologiyasida uchraydi.

Fransiyada toʻrtga qismga boʻlaklash otlar yordamida amalga oshirilgan. Mahkumning qo‘llari va oyoqlaridan to‘rtta kuchli otga bog‘langan, ular jallodlar tomonidan qamchilanib, turli yo‘nalishlarda harakatlantirilib, oyoq-qo‘llarini uzib tashlagan. Keyin mahkumning jasadi olovga tashlangan. Shunday qilib, 1610 yilda Ravaillac va 1757 yilda Damien regitsidlari qatl qilindi. 1589 yilda jinoyat joyida qirol tansoqchilari tomonidan pichoqlangan Genrix III ning qotili Jak Klementning jasadi shunday muolajadan oʻtdi.

"Bu, ehtimol, eng shafqatsiz qatl boʻlgan edi. Balandligi uch yarim dyum boʻlgan iskala ustiga orqasi bilan yotqizilgan jinoyatchi koʻkrak, boʻyin, qorinning pastki qismi va sonlarini qoplagan temir kishanlar bilan bogʻlangan. Zanjirlar iskala bilan shunchalik mahkam bogʻlanganki, bogʻlangan tana otlarning kuchiga qarshi tura olgan. Keyin jinoyat qurolini jinoyatchining qo‘liga bog‘lab, oltingugurtli o‘t bilan yoqib yuborishgan. Keyin ular goʻshtni goʻshtning turli qismlarida qisqich bilan yirtib tashlashagan va yaralarga qoʻrgʻoshin, moy, smola va oltingugurt qotishmasini quyishgan. Nihoyat, har bir aʼzo otga mahkamlangan va dastlab otlar oldinga kichik yugurishlar qilishga majbur etilgan, bu qatl qilinayotganlarga dahshatli azob-uqubat bergan. Keyin har bir ot bogʻlangan qismini uzib tashlagan "

Rossiyada ham, ehtimol, „beshga boʻlaklash“ sifatida tilga olinadi.