Ikar (κκαρος) — qadimgi yunon mifologiyasida[1] Dedal va qul Navkrataning oʻgʻli, gʻayrioddiy oʻlimi bilan tanilgan. Dedal va Ikar afsonasining hikoyasiga koʻra, koʻplab asarlar yaratilgan.

Krit orolidan gʻazablangan Minosdan qochish uchun usta Dedal oʻzi va oʻgʻli uchun mum bilan bogʻlangan qanotlarni yasadi va Dedal: „Juda baland koʻtarilma; quyosh mumni eritadi, juda past uchma: dengiz suvi patlarga tushadi va ular hoʻl boʻladi“ deb aytdi. Ammo Hellasga parvoz paytida Ikar shu qadar uzoqlashdiki, u otasining koʻrsatmasini unutdi va Quyoshga juda yaqin uchib, juda baland koʻtarildi. Quyosh nurlari mumni eritib yubordi, Ikar tushdi va Samos oroli yaqinida dengizda choʻkdi[2], bu qismda Ikariya nomini oldi. Uning jasadi qirgʻoqqa toʻlqinlar bilan mixlanib, Gerakl tomonidan Ikariya nomi bilan atalgan kichik bir Orolga dafn qilindi[2][3].

Klassik va undan keyingi davrlarning qadimgi yunonlar Ikar va Dedal afsonalari shaklida qiya yelkanlar ixtirosi xotirasi saqlanib qolgan deb oʻylashgan — keng tarqalgan talqinga koʻra, Dedal va Ikar Kritdan shunchaki shunchaki kemada qiya yelkanlar bilan, nafaqat bir tomonlama shamol, hatto yon va qarshi shamollardan ham foydalanishga imkon beradi. Ushbu ixtirodan oldin faqat tekis yelkanlar ishlatilgan. Sayohat paytida Ikar suvga tushib, choʻkib ketdi[4].

Manbalar

tahrir
  1. Мифы народов мира. В 2-х т, М., 1991—1992 — 504-bet. 
  2. 2,0 2,1 Pavsaniy. Opisanie Elladi IX 11, 5; Strabon. Geografiya XIV 1, 19. S. 639
  3. Псевдо-Аполлодор. Мифологическая библиотека II. Наука, 1972. 
  4. Palefat. O neveroyatnom 12; Diodor Sitsiliyskiy. Istoricheskaya biblioteka IV 77, 6; Pavsaniy. Opisanie Elladi IX 11, 5