Iris pseudacorus, sariq bayroq, sariq iris yoki suv bayrogʻi, Gulsapsardoshlat oilasiga mansub gulli oʻsimliklarning bir turi. Uning vatani Yevropa, Gʻarbiy Osiyo va shimoli-gʻarbiy Afrika. Uning binar nomi pseudacorus „soxta akorus“ degan maʼnoni anglatadi, bu uning barglari Acorus calamus (shirin bayroq) barglariga oʻxshashligini anglatadi. Biroq, bu ikki oʻsimlik bir-biri bilan bogʻliq emas. Gul odatda fleur-de-lis bilan bogʻliq.

Iris pseudacorus
Ilmiy tasniflash
O‘simliklar
Yuksak oʻsimliklar
Gulli oʻsimliklar
Bir urugʻpallalilar
Asparagales
Gulsapsardoshlar
Iris
Iris subg. Limniris
Iris sect. Limniris
Iris ser. Laevigatae
I. pseudacorus
Binar nomi
Iris pseudacorus

Sinonimlar
  • Iris acoriformis Boreau
  • Iris acoroides Spach
  • Iris bastardii Boreau
  • Iris curtopetala F. Delaroche
  • Iris curtopetala F. Delaroche ex Redoute
  • Iris flava Tornab.
  • Iris lutea Lam.
  • Iris pallidior Hill
  • Iris paludosa Pers.
  • Iris pseudacorus var. acoriformis (Boreau) Nyman
  • Iris pseudacorus subsp. acoriformis (Boreau) K.Richt
  • Iris pseudacorus var. acoroides (Spach) Baker
  • Iris pseudacorus var. bastardii (Boreau) Nyman
  • Iris pseudacorus subsp. bastardii (Boreau) K.Richt.
  • Iris pseudacorus var. citrina Hook.
  • Iris pseudacorus f. longiacuminata Prodán
  • Iris pseudacorus f. nyaradyana Prodán
  • Iris pseudacorus var. ochroleuca Peterm.
  • Iris pseudacorus f. submersa Glück
  • Iris sativa Mill.
  • Limnirion pseudacorus (L.) Opiz
  • Limniris pseudacorus (L.) Fuss
  • Moraea candolleana Spreng.
  • Pseudo-iris palustris Medik.
  • Vieusseuxia iridioides F.Delaroche
  • Xiphion acoroides (Spach) Alef.
  • Xiphion pseudacorus (L.) Schrank
  • Xyridion acoroideum (Spach) Klatt
  • Xyridion pseudacorus (L.) Klatt

Tavsif tahrir

 
Gul kurtaklari
 
Urugʻlar

Bu tur gulli koʻp yillik oʻsimlik bo‘yi 100–150 cm (39–59 in) gacha oʻsadi, kamdan-kam hollarda 2 m (6 ft 7 in)gacha o‘sishi mumkin. Gullari yorqin sariq, uzunligi 7–10 cm (2.8–3.9 in). Meva uzunligi 4–7 cm (1.6–2.8 in) quruq ko‘sak, ichida koʻp sonli och jigarrang urugʻlari bor.

I. pseudacorus juda nam sharoitda yaxshi oʻsadi va suv botqoqliklarida keng tarqalgan boʻlib, u suv ostida, past pH va anoksik tuproqlarga chidamli. Oʻsimlik ildizpoyalari va urugʻlari bilan tez tarqaladi. U qo‘g‘aga oʻxshab sayozroq suvda. Bu o‘simlik suvda o‘suvchi bo‘lsa ham, ildizpoyalari uzoq vaqt quruq sharoitda saqlanishi mumkin.


I. pseudacorus — Buyuk Britaniyadan kelib chiqqan ikki xil iris turlaridan biri, ikkinchisi — Iris foetidissima (hidlangan iris).

Gulbarg ham poyasi ham hayvonlar va o‘simliklar uchun zaharli hisoblanadi. 

Kultivatsiya tahrir

U moʻtadil iqlimli hududlarda manzarali oʻsimlik sifatida[1] keng o‘stiriladi, botqoq bogʻini yaratish uchun bir nechta navlari tanlangan. Quyidagi navlar Qirollik bogʻdorchilik jamiyatining bogʻdagi xizmatlari uchun mukofotiga sazovor boʻldi[2]:

  • „Roy Devidson“[3]
  • „Variegata“[4] (barglari chuqur oq chiziqlar bilan oʻralgan[5])

Maʼlum boʻlgan boshqa navlar orasida; Alba (och krem gulli) va Golden Fleece (toʻq sariq gulli)[6].

Ilgari u suv ko‘p boʻlgan Malta orolida Mdina shahrining ariqlarida oʻsgan, ammo ariq taʼmirlanganidan keyin bu hududdan yoʻqolgan[7].

Invaziv turlar tahrir

Baʼzi hududlarda (jumladan, AQSh va Janubiy Afrikada)[8] o‘simlik invaziv tur hisoblanadi. Qayerda invaziv tur sifatida qayd qilingan bo‘lsa, uni yo‘qotish qiyin. Hatto ildizpoyalarni yig‘ib olish ham koʻpincha samarasiz boʻladi. Baʼzi hududlarda ekish taqiqlangan, ammo baʼzida bogʻlarda foydalanish uchun sotiladi[9].

Iris pseudacorus Konnektikut, Delaver, Merilend, Nyu-Xempshir, Shimoliy Karolina, Oregon, Tennessi, Virjiniya, Vermont, Vashington, Viskonsin va Gʻarbiy Virjiniya shtatlarida invaziv tur hisoblanadi[10].

AQShda tarqalishi
Shtat/viloyat Birinchi marta topilgan
IL 2009-yil
IN 1982-yil
MI 1932-yil
MN 2008-yil
NY 1882-yil
OH 2013-yil
PA 1954-yil
VT 1909-yil
WI 2005-yil

Toksiklik va foydalanish tahrir

Oʻsimlikning ildizlari va barglari zaharli hisoblanadi[11].

 
Iris pseudacorus

Bu oʻsimlik suvni tozalashda ishlatilgan, chunki u oʻz ildizlari orqali makronutrientlarni (masalan, azot va fosfor) oʻzlashtira oladi[12].

Shuningdek, u suvdagi yuqori shoʻrlanish darajasiga bardosh bera oladi[13].

Galereya tahrir

Manbalar tahrir

  1. „RHS Plant Selector - Iris pseudacorus. Qaraldi: 2013-yil 24-iyun. [sayt ishlamaydi]
  2. „AGM Plants - Ornamental“. Royal Horticultural Society (2017-yil iyul). Qaraldi: 2018-yil 13-mart.
  3. „Roy Davidson“. RHS. Qaraldi: 2020-yil 25-sentyabr.
  4. „RHS Plant Selector - Iris pseudacorus 'Variegata'“. Qaraldi: 2020-yil 7-sentyabr.
  5. Spencer-Jones, Rae. Wild Flowers of Britain and Ireland. London: Kyle Cathie Limited, 2005 — 88 bet. ISBN 9781856265034. 
  6. Spencer-Jones, Rae. Wild Flowers of Britain and Ireland. London: Kyle Cathie Limited, 2005 — 88 bet. ISBN 9781856265034. Spencer-Jones, Rae; Cuttle, Sarah (2005). Wild Flowers of Britain and Ireland. London: Kyle Cathie Limited. p. 88. ISBN 9781856265034.
  7. Schembri, Patrick J.. Ilma, Blat u Hajja: Is-Sisien tal-Ambjent Naturali Malti (mt), 2011 — 81 bet. ISBN 978-99909-44-48-8. 
  8. {{{editor}}}: „Centre for Biological Control Annual Report 2019“. Centre for Biological Control, Rhodes University.
  9. McIntosh, Jamie. „9 Top Types of Iris for the Flower Garden“ (en). The Spruce (2021-yil 21-iyun). Qaraldi: 2021-yil 29-iyul.
  10. Laboratory. „NOAA National Center for Research on Aquatic Invasive Species (NCRAIS)“. nas.er.usgs.gov. Qaraldi: 2022-yil 14-iyun.
  11. Elias, Thomas S.. Edible Wild Plants: A North American Field Guide to Over 200 Natural Foods. New York: Sterling [1982], 2009 — 261 bet. ISBN 978-1-4027-6715-9. OCLC 244766414. 
  12. Mohseni-Bandpei, A. (2010). "Nitrogen and phosphorus removal from wastewater by subsurface wetlands planted with Iris pseudacorus". Ecological Engineering 36 (6): 777–782. doi:10.1016/j.ecoleng.2010.02.002. 
  13. Zhao, Huilin; Wang, Fen; Ji, Min (2015). "Brackish Eutrophic Water Treatment by Iris pseudacorus L.-Planted Microcosms: Physiological Responses of Iris pseudacorus L. to Salinity". International Journal of Phytoremediation 17 (9): 814–821. doi:10.1080/15226514.2014.981240. PMID 25529785.