Infanta Blanca of Spain(1868-yil 7-sentabr – 1949-yil 25-oktabr) Madrid gersogi, Ispaniya taxtining daʼvogari Carlos va uning rafiqasi Burbon-Parma malikasi Margheritaning toʻngʻich farzandi. Blanca Burbonlar sulolasining aʼzosi boʻlgan. 1889-yilda Avstriyaning Archduke Leopold Salvatorga turmushga chiqqan. Er-xotinning oʻn nafar farzandi bor edi. Oila monarxiya tugaganidan keyin Avstriyadan Barselonaga koʻchib oʻtgan. Blanka oilasining erkak avlodi amakisi, San-Xayme gertsogi Alfonso Karlosning oʻlimidan soʻng, baʼzi Carlistlar uni Ispaniya taxtining qonuniy merosxoʻri sifatida tan olishgan.

Ispaniyalik Infanta Blanca
Tugʻilishi 7-sentyabr 1868-yil
Grats, Styria, Avstriya-Vengriya imperiyasi
Vafoti 25-oktyabr 1949-yil(1949-10-25)
(81 yoshda)
Viareggio, Tuscany, Italiya
Turmush oʻrtogʻi Archduke Leopold Salvator, Prince of Tuscany
Farzandlari Archduchess Dolores
Archduchess Immaculata
Archduchess Margaretha
Archduke Rainer
Archduke Leopold
Archduchess Maria Antonia
Archduke Anton
Archduchess Assunta
Archduke Franz Josef
Archduke Karl Pius
Uy Bourbon
Otasi Infante Carlos, Duke of Madrid
Onasi Princess Margherita of Bourbon-Parma

Yoshlik tahrir

 
Blanca (oʻrtada) birinchi amakivachchalari Luiza (chapda) va Mari Luiza (oʻngda).

Infanta Blanca Avstriya-Vengriyadagi Shtiriyaning Grats shahrida Karlosning toʻngʻich farzandi, Madrid gertsogi Ispaniya taxtiga daʼvogar Karlos va uning rafiqasi Burbon-Parma malikasi Margherite oilasida tugʻilgan. U tugʻilganda, uning ota-onasi katta buvisi bilan yaqin boʻlish uchun Shtiriyada yashagan. Blancaning otasi oʻsha kuni Parijga joʻnab ketgan va u yerda Ispaniya qirolichasi Izabella IIni hokimiyatdan agʻdargan inqilob haqida bilib olgan . Don Karlos xotini va qizi bilan Parijga keyin esa Shveytsariyaga koʻchib oʻtgan.

Blankaning bolaligi uchinchi Karlist urushi (1872-1876) davriga toʻgʻri kelgan, uning otasi Ispaniya taxtini kuch bilan egallashga urinib koʻrgan. Ispaniya chegarasi yaqinida boʻlish uchun Margherita bolalari bilan Pauga koʻchib oʻtgan. 1875-yilda bir muddat Blanca otasi tomonidan tashkil etilgan sudda Navarraning Elizondo shahrida yashagan. Urush yomon yakunlanib, Don Karlosning Ispaniya taxtini egallash umidini puchga chiqargach, oila asosan Parijning Passi tumanida yashagan. 1881-yilda ular Karlosning siyosiy faoliyati tufayli Fransiyadan haydab yuborilgan. Oʻshanda Blankaning ota-onasi ajralib ketishgan. Uning otasi Venetsiyadagi saroyida yashash uchun ketgan, onasi esa Italiyaning Viaregjio shahridagi Tenuata Reale mulkiga koʻchib kelgan. Mulk 1879-yilda Blancaning buvisi Parma gertsogi Maria Thresadan meros qolgan. 1881 yilda Blanca va uning opa-singillari Florensiyada rohibalar tomonidan boshqariladigan katolik maktabi Sacre Coeurga oʻqishga kirishgan. 1883-yilda oʻqishni tugatgandan soʻng, u ota-onasining ruxsati bilan Ispaniyaga tashrif buyurgan. Qaytib kelganida uni Vena sudiga rasman tanishtirishgan.

Nikoh tahrir

 
Infanta Blanca eri va oʻn nafar farzandi bilan. Chapdan oʻngga: archgersoginya Assunta, archgertsog Frans Iosif, archgersoginya Immakulata, archgersoginya Mariya Antoniya, archgertsog Rainier, Avstriya archgertsogi Leopold Salvator, Dolores, archgertsog Anton, archgertsog Karl, archgertsog Anton, archgertsog Karl, Archgertsog, Archgertsog, Archgertsog Leopold. Vena, 1915-yil.

Gabsburglar sudida toʻrtta opa-singilning eng kattasi boʻlgan Blanca Avstriya archduke Karl Salvator va Burbon malikasi Mariya Immakulataning oʻgʻli Leopolda Salvatorening eʼtiborini tortgan. Ular 1889-yil 24-oktabrda Lanzenkirxen shahrida turmush qurishgsb. Yangi turmush qurganlar avval Galisiyaning Lemberg shahriga, keyin Xorvatiyaning Agram shahriga va nihoyat Vena shahriga koʻchib oʻtishgan.

Blanka va Leopold Salvatorning asosiy qarorgohi Venada joylashgan Palais Toskana saroyi edi. Ular, shuningdek, Schloss Wilhelminenberg va Viareggio yaqinidagi qishloq mulkiga egalik qilishgan. Qishloqdagi mulk Blancaga onasidan meros boʻlib qolgan. Nikohdan oʻn farzand tugʻilgan:

  • Avstriya archduchess Dolores (1891-yil 5-may — 1974-yil 10-aprel)
  • Avstriya archduchess Immaculata (1892-yil 9-sentyabr — 1971-yil 3-sentabr)
  • Avstriya archduchess Margaretha (8-may 1894-yil — 21-yanvar 1986-yil)
  • Avstriya archduke Rainer (1895-yil 21-noyabr — 1930-yil 25-may)
  • Avstriya archduke Leopold (1897-yil 30-yanvar — 1958-yil 14-mart)
  • Avstriya archgersoginyasi Maria Antonia (1899-yil 13-iyul — 1977-yil 22-oktabr)
  • Avstriya archduke Anton (1901-yil 20-mart — 1987-yil 22-oktabr)
  • Avstriya archgersoginyasi Assunta (1902-yil 10-avgust — 1993-yil 24-yanvar)
  • Avstriya archduke Frans Josef, Toskana shahzodasi (1905-yil 4-fevral — 1975-yil 9-may)
  • Avstriya archduke Karl Pius (1909-yil 4-dekabr — 1953-yil 24-dekabr)

Keyinchalik hayot tahrir

Birinchi jahon urushigacha Blanca va uning katta oilasi oʻzlarining turli saroylarida yashashgan. Birinchi jahon urushi paytida uning eri frontda Avstriya armiyasini oziq-ovqat bilan taʼminlashni oʻz zimmasiga olgan va 1918-yilgacha artilleriya bosh inspektori boʻlgan. Blancaning ikkita katta oʻgʻli ham Italiya frontida jang qilayotgan Avstriya armiyasiga qoʻshilgan, qizlari Immakulata va Margaretalar esa Avstriya qizil xoch jamiyatida ishlashgan. Respublika eʼlon qilinganidan soʻng, imperator oilasining mulklari Avstriyaning yangi hukumati tomonidan musodara qilingan. Vilgeminenberg harbiy kasalxonaga aylantirilgan va keyin shveytsariyalik bankirga sotib yuborilgan. Oila bor boyliklaridan ayrilib, arzimagan mablag‘ bilan surgunda yashashga majbur bo‘lgab. Oila na Fransiyada, na Italiyada, urush paytida Avstriyaning dushmani boʻlgan mamlakatlarda yashay olmagan.

 
Blanca oʻgʻillari Rainer va Leopold bilan birga

Blanca ispaniyalik Burbonlarning raqib boʻlimiga mansub boʻlgan amakivachchasi Alfonso XIII dan Barselonada yashashga ruxsat soʻrashga majbur boʻlgan. Alfonso XIII ularga Blancaning ukasi , Madrid gertsogi Xaymening ispan taxtiga daʼvolarini qoʻllab-quvvatlamaslik sharti bilan Ispaniyaga kelishga ruxsat bergan. 1922-yilda Blanca ispan deb tan olingan. Alfonso XIIIning qulashi va 1931-yil aprelda Ikkinchi Ispaniya Respublikasining eʼlon qilinishi ularning yashash sharoitlariga taʼsir qilmadi. Biroq, besh oy oʻtgach, Blancaning turmush oʻrtogʻi Avstriyaga safari chogʻida qoʻldan chiqarilgan boyliklarni qaytarib olishga harakat qilayotganida vafot etdi. Blanca ogʻir iqtisodiy sharoitda qoldi, Viaregjiodagi La Tenuata Realidagi uzumzorlarida Kataloniyaning Carlist partiyasi tomonidan taqdim etilgan kichik ijara haqqi evaziga yashagan. Uning uchta farzandi hali ham u bilan yashar edi: Dolores, Margareta va Karl. Ispaniyadagi keskin siyosiy vaziyat ularni Avstriyaga qaytishga majbur qilgan.

 
Blanka qizi Maria Immatikulata bilan birga

Oila Venadagi sobiq qarorgohi Toskana saroyida uchta xonani ijaraga olishga muvaffaq boʻlgan. 1938-yil mart oyida Blancani farzandlari Dolores va Karl bilan birga Viaregjiodagi mulkiga koʻchib oʻtgan.

Karloktavismo tahrir

1935-yil boshida Karlizmning kichik boʻlimi, keyinchalik "Kruzadistalar " deb nomlangan jamiyat , Saragosada katta yigʻilish oʻtkazdi. Yigʻilish Donya Blanca qonuniy meros huquqlarini oʻgʻillariga qoldirisgi mumkinligi toʻgʻrisida deklaratsiya qabul qilingan[1]. Keyingi 14 yil davomida uning bu boradagi oʻrni oʻzgarib turdi;

  • 1935-yilda Blancaning amakisi va oʻsha paytda taxtga daʼvogar Don Alfonso Karlos Saragosa yigʻilishiga ruxsat bermaganida,[2] u ochiqchasiga jamiyatdan uzoqlashgan[3]
  • 1936-yil may oyida Don Alfonso Karlos vorislik masalasini uzoq qarindoshi, boʻlajak regent Xaver de Borbon-Parmani orqali hal qilishga qaror qilganidan soʻng, Blanka amakisi vafotidan soʻng, u meros huquqini kenja oʻgʻliga oʻtkazishini eʼlon qildi[4]
  • 1940-yilda u regent Don Xaverga toʻliq sodiqligini eʼlon qildi[5]
  • 1943-yil u oʻzini Carlistning qonuniy merosxoʻri deb eʼlon qilgan.

Infanta Blanca 81 yoshida Italiyaning Toskana shtatidagi Viaregjio shahrida vafot etgan.

Ajdod tahrir

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
8. Infante Carlos, Count of Molina
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
4. Infante Juan, Count of Montizón
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
9. Infanta Maria Francisca of Portugal
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
2. Infante Carlos, Duke of Madrid
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
10. Francis IV, Duke of Modena
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
5. Archduchess Maria Beatrix of Austria-Este
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
11. Princess Maria Beatrice of Savoy
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
1. Infanta Blanca of Spain
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
12. Charles II, Duke of Parma
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
6. Charles III, Duke of Parma
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
13. Princess Maria Teresa of Savoy
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
3. Princess Margherita of Bourbon-Parma
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
14. Prince Charles Ferdinand, Duke of Berry
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
7. Princess Louise of France
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
15. Princess Maria Carolina of Naples and Sicily
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Manbalar tahrir

  1. Jesús Pabón, La otra legitimidad, Madrid 1965, p. 113, Martin Blinkhorn, Carlism and Crisis in Spain 1931-1939, Cambridge 2008, ISBN 9780521207294, p. 216
  2. Melchor Ferrer, Historia del tradicionalismo español vol XXX, Sevilla 1979, pp. 58-59
  3. Francisco de las Heras y Borrero, Un pretendiente desconocido. Carlos de Habsburgo. El otro candidato de Franco, Madrid 2004, ISBN 8497725565, p. 40
  4. Doña Blanca declared that she would accept „los derechos que me pertenecen a la corona de España, para transmitírlos a mi amado hijo Carlos, en quíen las circunstancias de los demás hermanos, designan como mi heredero“, Heras y Borrero 2004, p. 44
  5. Manuel de Santa Cruz [Alberto Ruiz de Galarreta], Apuntes y documentos para la historia del tradicionalismo español: 1939-1966, vol. 5, Seville 1979, pp. 109-115