Kanʼon dini — Qadimgi dunyo davrida Sharqiy Oʻrta yer dengizining gʻarbiy somiy (aslida amoriy) qabilalari va xalqlarining (finikiyaliklar) eʼtiqodlari va ular bilan bogʻliq diniy amaliyoti. Kanʼon atamasi Bibliyadan kelib chiqqan va Isroil qabilalari paydo boʻlishidan oldin Isroil hududini bildirgan, ammo Kanʼon dini nafaqat Isroildan oldingi ibodatlarni, balki Sharqiy Oʻrta yer dengizida yahudiylikka parallel ravishda mavjud boʻlganlarni ham oʻz ichiga oladi.

Moloch

Panteon

tahrir

Kanʼon dinining asosiy samoviy xudosi Baʼl edi. U tugʻilish xudosi Hadad bilan tanilgan. Baʼl odatda buqa shoxli odam sifatida tasvirlangan. Unga dengiz xudosi Yam qarshilik koʻrsatdi. Baʼlning yana bir raqibi er osti oʻlim xudosi Mot edi. El esa qadimgi qudratli xudo hisoblangan.

Mashhur Kanʼon xudosi Moloch edi, lekin u alohida xudo yoki faqat oliy xudo Baʼlning shafqatsiz namoyon boʻlganligi aniq emas. Yunonlar Baʼlni Zevs bilan, Melqartni esa Moloch bilan, Gerkules (Zevsning oʻgʻli) bilan solishtirgan[1]. El bilan Kronos (Zevsning otasi) solishtirilardi.

Ibodat

tahrir

Kanʼon dinining xususiyatlaridan biri Moloch yoki Melqartga bagʻishlangan inson qurbonligi edi[2]. Bu amaliyot Bibliyada tasvirlangan (Arslon. 18:21). Bunday qurbonlik izlari 1966-1967-yillarda Amman hududidan topilgan. Isroilliklar orasida Kanʼon qurbonliklarining takrorlanishi Muqaddas Kitobda tilga olingan Tofet edi.

Manbalar

tahrir