Kanga — Alan Milnning "Vinni Pux" (1926) va "Pat chekkasidagi uy" (1928) kitoblaridagi qahramon[1]. Ayol kanguru, Rooning onasi[2] Miln kitoblarining inglizcha versiyasidagi yagona ayol qahramondir.

Kelib chiqishi

tahrir
 
Haqiqiy Kristofer Robin oʻyinchoqlari: (pastdan soat yoʻnalishi boʻyicha) Tigger, Kanga, Puh, Ia-Ia va Piglet. Nyu-York jamoat kutubxonasi

Vinni Puh kitoblaridagi koʻplab boshqa belgilar singari, belgi Milnning oʻgʻli Kristofer Robinga erta bolalik davrida berilgan momiq oʻyinchoq bilan bogʻliq. Shu bilan birga, Milnning oʻzi taʼkidlashicha, ayiq (kelajak Vinni Puh), eshak (Eeyore) va choʻchqacha (Piglet) paydo boʻlganidan keyin turli vaqtlarda turli odamlar tomonidan sovgʻa qilingan yoʻlbars (Tiger) va kenguru. nafaqat bolaga quvonch baxsh etish maqsadida, balki ularning „adabiy imkoniyatlari“ tufayli ham ega bo‘lgan[2].

Feʼli

tahrir

Boshqa qahramonlar bilan oʻzaro munosabatda Kanga ona rolini oʻynaydi: uning muammolari, dono Boyqushdan farqli oʻlaroq, mutlaqo amaliydir, shuning uchun u Boyqushni uyidagi tartibsizliklar uchun urushadi. Oilaviy ishlarga toʻliq aralashib, uni quyondan ajratib turadigan boʻlsa, u koʻpincha juda uzoqqa boradi va kitoblardagi yagona jazo sifatida qoʻllaydi: Rooni sovuq suvda choʻmdirib, uni „kichkina va zaif boʻlib qolmaslikdan“ ogohlantiradi. Piglet", ogʻzini sovun bilan yuvadi va unga acchiq dori beradi[2] Kristofer Robin uni „eng gʻazablangan hayvonlar“ dan biri deb bilishi bejiz emas. Piglet tasdiqlaydi: „Agar bola gʻazablangan hayvonlarning biridan olib ketilsa, u ikki baravar gʻazablanadi“.

Kanga va Roo kitobdagi bir xil turdagi hayvonlarning yagona juftligi boʻlib, yaqin munosabatlar ularning nomlarining kombinatsiyasi bilan ham taʼkidlangan. Kangining Rooni doimo oʻziga yaqin, choʻntagida saqlash istagida ifodalangan onalik instinkti Kangining yangi kelgan Tigrani[2] vasiyligini olishga tayyorligida ham namoyon boʻladi.

Manbalar

tahrir
  1. V russkom perevode B. Zaxodera obe knigi bili perevedeni kak odna pod nazvaniem „Vinni-Pux i vse-vse-vse“
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Коннолли 1994.

Adabiyotlar

tahrir