Kichik Albert tajribasi

"Kichik Albert" tajribasi - Jon B. Uotson va uning yordamchisi Rozali Rayner 1919-yil oxirida Jon Xopkins universiteti kampusida o'tkazilgan tajriba . Eksperimentning asosiy maqsadlari - bixevioristik nazariyani isbotlash va tashqi ta'sirlar orqali aqliy barqaror bolada ilgari mavjud bo'lmagan ruhiy reaktsiyani keltirib chiqarishdir.

"Kichik Albert" tajribasi haqidagi film

Tajriba jarayoni suratga olindi va keyinchalik nashr etildi.

Jarayon

Uotson va Rayner tajribani o'tkazish uchun bolalar uyidan to'qqiz oylik bolani tanlaydilar. Tadqiqotning boshida Albert bir nechta asosiy hissiy testlardan o'tkazildi: bolaga navbat bilan oq kalamush, oq quyon, oq paxta, oq soqolli Santa Klaus niqobi, yonayotgan gazeta va paxta ipini ko'rsatishdi. Sinaluvchi ularning oldida qo'rquv hissini boshdan kechirmadi. Ikki oy o'tgach, Uotson va Reyner Albertning qo'rquviga munosabat bildira boshladilar. Bola xonaning o'rtasiga joylashtirildi, uning yoniga oq kalamush qo'yildi, u bilan o'ynashga ruxsat berildi. Albert kalamushga tegishi bilanoq, Uotson bolaning orqasida turib temir bolg'a bilan metall plastinkaga urdi. Takroriy takrorlashlardan so'ng, Albert kalamush bilan aloqa qilmadi; hayvonni ko'rib, yig'lay boshladi va tezda yon tomonga emakladi. Tajribaning birinchi bosqichi bolaning kalamushga qo'rquv refleksini kuchaytirish bilan yakunlandi. Dastlab neytral qo'zg'atuvchi bo'lgan kalamush bilan hissiy munosabatni uyg'ota boshladi.

Besh kunlik tanaffusdan so'ng o'rganish davom etdi. Albertga oq kalamush bilan birga ko'rsatilgan boshqa obyektlarga nisbatan qo'rquv reaktsiyasi bor-yo'qligini tekshirish kerak bo'ldi. Ma'lum bo'lishicha, bola oq quyon, paxta ipi va Santa Klaus niqobiga nisbatan kuchli qo'rquvni boshdan kechira boshlagan, ammo javob reaktsiyasi barcha narsalarga nisbatan bo'lmagan va turli darajada ifodalangan. Keyinchalik, Uotson va Rayner barcha qo'rquv reaktsiyalarini yo'q qilib, bolani avvalgi holatga qaytarishni rejalashtirishgan, ammo bola tadqiqot o'tkazilgan shifoxonadan olib ketilgan.

Tajriba natijalari

Tajribaning batafsil natijalari "Eksperimental psixologiya" jurnalining 1920-yil fevral sonida nashr etilgan. Keyinchalik Uotson tadqiqotni o'tkazish jarayonini tavsiflovchi bir qator ma'ruzalar o'qidi.

Axloqiy jihatlarga ko'ra, tajriba o'tkazish vaqtida uni amalga oshirish uchun qonunchilik darajasida hech qanday to'siqlar bo'lmagan edi. Biroq, 1970-yillarga kelib, psixologlar shu kabi tajribalarni suiiste'mol qilishlari mumkinligi ma'lum bo'lgach, psixologik tajribalarda ishtirok etadigan odamlarning huquqlarini himoya qilish uchun maxsus komissiya - NCPHS (Inson sub'ektlarini himoya qilish milliy komissiyasi) tuzildi. Ushbu komissiyaning shartlariga ko'ra, Kichik Albert tajribasini o'tkazishga ruxsat berilmagan bo'lar edi.

"Kichik Albert" ning shaxsiyati

Bolaning keyingi taqdiri qanday bo'lganligi haqida ishonchli ma'lumotlar yo'q, ammo ba'zi manbalarga ko'ra, "Kichik Albert" ning haqiqiy ismi Uilyam Barger bo'lgan. Uning onasi tajriba o'tkazilgan shifoxonada ishlagan va keyinchalik Uilyam Bargerning jiyani amakisining butun hayoti davomida kuchuklardan qo'rqqanligini, buning uchun uni oila a'zolari masxara qilganini aytdi. Ushbu mavzu bo'yicha tadqiqotchilar fobiya - tajribaning yon ta'siri yoki yo'qligini tekshirishning hech qanday usuli yo'qligini ta'kidladilar, shuningdek, Uilyam Barger o'zining sinov sub'ekti sifatidagi rolidan bexabar ekanligini ta'kidladilar.

Yana qarang

• Psixologiyada klassik tajribalar ro'yxati
• Jon B. Uotson
• Biheviorizm
• Klassik konditsioner

Havolalar

• „Classics in the History of Psychology -- Watson & Rayner (1920)“. psychclassics.yorku.ca. Qaraldi: 2019-yil 28-oktyabr.
• „Wayback Machine“. web.archive.org (2009-yil 5-fevral). 2009-yil 5-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2019-yil 28-oktyabr.
• Tom Bartlett. „A New Twist in the Sad Saga of Little Albert“ (en). The Chronicle of Higher Education Blogs: Percolator (2012-yil 25-yanvar). Qaraldi: 2019-yil 28-oktyabr.
• Процесс эксперимента «Маленький Альберт»