Klisitira
Klisitira yoki Klisifera (qadimgi yunoncha: Κλεισιθήρα) — yunon mifologiyasida Krit qiroli Idomeney va uning rafiqasi Medaning qizi[1][2].
| Mifologiya | yunon mifologiya |
|---|---|
| Yunoncha yozilishi | Κλεισιθήρα |
| Jins | ayol |
| Otasi | Idomeney |
| Onasi | Meda |
| Akasi | Idamont, Ifikl, Lik |
Mifologiya tahrir
Afsonaga koʻra, Klisitira Krit qiroli Idomeney oilasida tugʻilgan. Uning uchta akasi bor edi: Idamont, Ifikl, Lik — va bir asrab olingan — Levk. Levkning haqiqiy otasi Talos edi, u hali bolaligida uni togʻda qoldirgan. Idomeney Levkni olib ketib va uni oʻstirdi, xuddi oʻz oʻgʻlidek gʻamxoʻrlik qildi[3]. Oʻshanda u buni oilasining oʻlimiga olib borayotganini bilmas edi … Vaqt oʻtdi, Levk katta boʻldi, Idomeneyning oʻz farzandlari kabi. Krit qiroli qizi Klisitiraning kelajagi haqida oʻylay boshladi. Uning farovonligini orzu qilib, uni Levkga turmushga berishga qaror qildi[3].
Idomeneyning asrab olingan oʻgʻli mutlaqo noshukur va shafqatsiz boʻlib chiqdi. Klisitira otasi Troya urushiga ketganida allaqachon unashtirilgan edi. Levk fursatdan unumli foydalanib, qirol yoʻqligida hokimiyatni qoʻlga olishga qaror qildi. Buning uchun u oʻzining butun oʻgay oilasini, Idomeneyning rafiqasi Meda va uning bolalarini, shu jumladan oʻz jufti Klisitirani ham oʻldirdi[4].
Boshqa bir talqinga koʻra, Levk Idomeney urushga ketgandan soʻng, dastlab uning yoʻqligida hukmronlik qilgan va oʻgay onasi Medaning sevgilisi boʻlgan. Ularning aloqasi haqidagi mish-mishlar tarqala boshladi. Idomeney urushdan qaytishiga qarab, Levk bezovta boʻla boshlagan. Navpliy uni hamma narsani yashirishning yagona yoʻli qirol oilasini yoʻq qilish va hokimiyatni qoʻlga kiritish ekanligiga ishontirdi[5]. Levk shunday qildi ham. U Medani, uning bolalari Ifikl, Likani oʻldirdi va kelini Klisitirani ham ayamadi. U maʼbadga qochib, u yerda himoyalanmoqchi boʻldi, lekin bu unga yordam bermadi.
Manbalar tahrir
- ↑ Псевдо-Аполлодор. Biblioteka. Kn. 4: 6, 9—10.
- ↑ Klisitira (Klisifera) // Mifologicheskaya ensiklopediya.
- ↑ 3,0 3,1 Ликофрон. Aleksandra. 1214—1225.
- ↑ Схолии Ioanna Tsetsa k Likofronu. 386, 1093, 1218, 1222.
- ↑ Likofron. Aleksandra. 1217—1225 i komm.; Iogann Tsets. Xiliadi. III. 291 // Primechaniya V. G. Boruxovicha v kn. Apollodor. Mifologicheskaya biblioteka. — L., 1972. — S.184.