Laymes

Laymes, shuningdek, Lehms, Lehmhus, "Leimes" deb nomlanuvchi, Yuqori Sileziyaga xos boʻlgan loydan yasalgan gʻalla omborlari. Laymesning kelib chiqishi Lehm (loy) dan kelib chiqqan deb taxmin qilinadi, ammo mahalliy dialekt oʻz tilidagi Laimes soʻzidan olingan deydi^[1]. Bir vaqtlar Laymes Odra (Oder) daryosidan qolgan, ammo endi u yerda topilmagan deb hisoblanadilar. Głubczyce (Lubzyse) tumanida yashovchi bu xalq qurilish shakli asosan faqat ikkita Rozumice (Rozumis) va Pilszcz (Piltsch) qishloqlarida topilgan. Dastlab qishloqdagi barcha dehqon uylari va hattoki baʼzi kichik xoʻjaliklarning oʻz Laymeslari boʻlar edi, ammo Birinchi jahon urushi oxirida Rozumiceda atigi 22 tasi qolgan edi va bugungi kunda faqat bitta misol mavjud, uni ham qayta tiklash taklifi ilgari surilgan^[2].

Laymes don omborlari Yevropaning koʻp joylarida topilgan, ammo janubda yoki sharqda emas. Laymeslar bir necha sabablarga koʻra ajralib turardi. Ular oʻziga xos tarzda (baʼzi istisnolardan tashqari) devor bilan oʻralgan ferma hovlisidan tashqarida, umumiy foydalanishdagi yoʻlda joylashadi. Rozumiceʼda ular faqat tashqi tomondan loy va somon bilan boʻyalgan, boʻlingan loglar bilan yaratilgan, metall panjara bilan himoyalangan shamollatish teshiklaridan tashqari hech qanday teshiklari yuqori darajada boʻlmagan. Taxminan olti-sakkiz metr balandlikda, dastlab tomi yogʻoch shingil bilan qoplangan, ammo yongʻin xavfi tufayli keyinchalik mustahkam toshli shiferlar bilan almashtirildi. Pastki qavat yerdan tosh ustunlarga koʻtarilgan. Hayvonlar uchun ozuqa va donni saqlash uchun qutilar oʻrnatildi.

Yagona ramkali eman toʻsinli eshik ichkariga kirish imkonini berdi va murakkab qulflash mexanizmlariga ega edi. Tashqi yuzada uchta alohida kalit qulflari bor edi, ular ichki devor tomonida raketka bilan oʻralgan va metall „kalit“ bilan ochiladi^[1]. Laymeslar xavfsiz deb hisoblangan. Ehtimol, ularning yoʻl jabhasidagi pozitsiyasi ularni doimiy nazorat ostida ushlab turish edi yoki, ehtimol, shunchaki mustahkam anʼanani aks ettirgan. Laymesning kattaligi fermaning boyligini aks ettirardi^[3]. Rozumicening asl koʻchmanchilari Frankoniyadan kelgan deb oʻylashgan, ammo u yerda qurilish shakli sifatida Laymes nomaʼlum edi. Maʼlumki, Vestfaliyada ilgari Laymes boʻlgan, hech qanday misol saqlanib qolmagan, ular juda oʻxshash konstruksiyaga ega edilar, bundan tashqari ular toʻrtburchaklar shaklidagi eman toʻsinli ramkadan, ichkari va tashqarisi shingil bilan qoplangan, tomlari yogʻoch bilan qoplangan va toʻrttagacha boʻlgan, kengligi va uzunligi toʻqqiz metr va balandligi toʻrt metrdan olti metrgacha tashkil etgan^[4].

Galereya

Rozumicedagi Laimes: qurilish detali
Rozumicedagi Laimes:Kirish

Manbalar

↑ ^1,0 ^1,1 Heinrich Weicht „Rösnitzer Heimatbuch, Land, wo meine Wiege stand“ unpublished
↑ Inaugural meeting 20.07.2008: Association of Friends of Rozumice „Rose“
↑ Apperly, Richard. A Pictorial Guide to Identifying Australian Architecture: Styles and Terms from 1788 to the Present. Angus & Robertson, 1994. ISBN 978-0-207-18562-5.
↑ Heinrich Weicht „Rösnitz, a historical narrative“ unpublished — translated Anna Spiess

[Heinrich-1] 1,0 ^1,1 Heinrich Weicht „Rösnitzer Heimatbuch, Land, wo meine Wiege stand“ unpublished

[2] Inaugural meeting 20.07.2008: Association of Friends of Rozumice „Rose“

[3] Apperly, Richard. A Pictorial Guide to Identifying Australian Architecture: Styles and Terms from 1788 to the Present. Angus & Robertson, 1994. ISBN 978-0-207-18562-5.

[4] Heinrich Weicht „Rösnitz, a historical narrative“ unpublished — translated Anna Spiess

[1]

[2]

[3]

[4]