Li Tzichen
Li Tzichen (kit. masalan. língín , pinyin Lĭ Zìchéng ; 1606-sentyabr 22-yil[manba kerak] — 1645) Shimoliy Xitoyda Min sulolasining agʻdarilishiga olib kelgan dehqonlar urushining rahbari.
Biografiyasi
tahrirQoʻzgʻolonga Shensi provinsiyasidagi ocharchilik sabab boʻlgan. Dehqon qoʻmondonlarining eng qobiliyatlisi boʻlgan Li harakatga qancha yirik mandarinlar va olimlarni jalb qila oldi (1639-yilda). U oʻz qoʻl ostidagilarga oʻgʻirlik qilishni taqiqlab, aholining eng kambagʻal qatlamlariga oziq-ovqat tarqatardi. Lining malaylari uning jasoratlari haqidagi xabarni butun Xitoyga tarqatdilar.
Shu bilan birga Min qoʻmondoni Vu Sangui manjurlar bilan ittifoq tuzib, ularga Xitoyga yoʻl ochdi. Yana bir versiyaga koʻra dastlab oʻzini imperator deb eʼlon qilgan general va general oʻrtasida hamkorlik aloqalari mavjud boʻlgan, ammo keyin Li Tzichen Vu Sanguining uyiga tashrif buyurganida uning sevimli kanizakining goʻzalligidan hayratga tushgan va bu mojaroga sabab boʻlgan[1]. Li Tzichen armiyasi Shanxayguan jangida magʻlubiyatga uchradi. Min va Qing qoʻshinlarining birgalikdagi hujumi ostida Li janubga chekinishga majbur boʻldi va u yerda Xebey provinsiyasida mahalliy aholi bilan toʻqnashuvda vafot etdi.
1644-yilda Li oʻzini Shun imperiyasining birinchi imperatori deb eʼlon qildi, sheriklariga dabdabali unvonlar berdi va oʻz tangalarini zarb qila boshladi. U Pekinga yaqinlashdi va poytaxt amaldorlar tomonidan deyarli jangsiz taslim boʻldi va Chunjen imperatori (Chju Yujian) imperator saroyining shimolidagi Jingshan togʻining etagida oʻzini osib oʻldirdi.
Adabiyotda
tahrir- Li Tsichen xitoy dramaturgi Ah Yingning shu nomdagi tarixiy dramasiga bagʻishlangan (1948).
Yana qarang
tahrir- Chjan Syanchjong — bir vaqtning oʻzida markaziy Xitoyda harakat qilgan qoʻzgʻolon rahbari
Manbalar
tahrirManbalar
tahrir- ↑ Istoriya Kitaya (pod red. A. V. Meliksetova). M., 2004. S. 263.
Havolalar
tahrir- Li Tszi-chen // Bolshaya sovetskaya ensiklopediya : v 66 t. (65 t. i 1 dop.) / gl. red. O. Yu. Shmidt. — M. : Sovetskaya ensiklopediya, 1926—1947.